Cykle międzyremontowe

Decyzje odnośnie do postępowania z budynkami o obniżonej wartości technicznej pewnych jego elementów czy też ich zmniejszonej wartości użytkowej mogą być podejmowane po rozeznaniu stanu faktycznego i stwierdzeniu, że stan ten uzasadnia konieczność zaplanowania remontu. Decyzja ostateczna składać się musi z wielu pośrednich decyzji, podejmowanych na różnych szczeblach administracyjnych (program uprawnienia budowlane na komputer). Droga od stwierdzenia potrzeby remontu do jego wykonania jest więc długa i uzależniona od wielu problemów. Stąd też wynikła potrzeba remontów wykonywanych niezależnie od tej drogi, tj. remontów pianowo-zapobiegawczvch. Dla ustalenia pełnego zakresu remontów planowo-zapobiegawczych i terminów ich wykonywania brakuje jeszcze precyzyjnych określeń trwałości materiałów i elementów składowych.

Wynika to, jak już podawaliśmy, z faktu, że nie są one sprawdzone w warunkach normalnej eksploatacji, a badania laboratoryjne nie dają wyczerpujących danych. Stąd też terminy (okresy, cykle międzyremontowe) przyjęte w niniejszym opracowaniu, będące wynikiem własnych prac i obserwacji Autorów oraz doświadczeń pracowników technicznych spółdzielni mieszkaniowych, mogą być różne od przyjętych w innych ośrodkach lub przez inne środowiska techniczne, tak ze względu na stosowane technologie, jak i ze względu na warunki wykonawstwa (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Z analizy prac mających na celu ocenę trwałości elementów składowych budynków wznoszonych metodami uprzemysłowionymi wynika, że istnieje duża rozbieżność poglądów służb technicznych realizatorów remontów na trwałość elementów budynków i występujące w czasie eksploatacji zakresy potrzebnych napraw. Czynniki kształtujące zagadnienia konserwacyjno-remontowe ścian zależą od przyjętych w danym systemie rozwiązań materiałowych, struktury i technologii wykonania (uprawnienia budowlane).

Skuteczne zabezpieczenie szczelności ścian

Podział tych zagadnień powinno się rozpatrywać przyjmując następującą klasyfikację typów ścian:

1. ściany z bloczków gazobetonowych wykonywane tradycyjnie,
2. ściany z bloczków gazobetonowych wykonywane w zespołach prefabrykowanych,
3. ściany z dyli gazobetonowych,
4. ściany z dyli gazobetonowych scalonych,
5. ściany z prefabrykatów gazobetonowych wielkowymiarowych, zbrojonych,
6. ściany wielkowymiarowe z lekkich betonów kruszywowych o strukturze niezwartej,
7. ściany wielkowymiarowe o strukturze warstwowej w układach pełnych lub pasmowych (program egzamin ustny).

Pomimo dużego zróżnicowania wszystkie typy ścian wykazują podobne cechy w zakresie zachowania się ich w czasie i odporności na czynniki atmosferyczne, akumulacji cieplnej oraz podatności na utratę właściwości izolacyjnych cieplnych pod wpływem zawilgoceń, spowodowanych opadami atmosferycznymi lub wykropleniami wewnętrznymi. Te same czynniki mogą być również przyczyną korozji materiałów składowych ściany, w tym również korozji wkładek zbrojeniowych. Skuteczne zabezpieczenie szczelności ścian zewnętrznych przed penetracją wody powinno więc być podstawowym celem kontroli i robót remontowych (opinie o programie). W prefabrykatach z betonów jamistych należy zwrócić szczególną uwagę na szczelność nie tylko na powierzchniach elewacyjnych ścian, lecz również na szczelność obrzeży obokni.

W ścianach warstwowych wielkowymiarowych pasmowych i „na izbę”, posiadających warstwę betonu elewacyjnego grubości 3 do 7 cm, penetracja wody może powodować dodatkowo korozję siatek zbrojeniowych faktury i wiotkich wieszaków stalowych łączących poszczególne warstwy ze sobą (segregator aktów prawnych). Zabiegi konserwacyjno-remontowe złączy prefabrykatów powinny polegać na obserwacjach sprawności złączy oraz zachowania się zastosowanych materiałów wypełniających w czasie oraz szczelności uszczelek sprężystych i kitów trwale plastycznych spoin. Trwałość tych materiałów wynosi przeważnie od kilku do kilkunastu lat i jest precyzyjnie określona w atestach Instytutu Techniki Budowlanej. Jest ona kilka razy krótsza od założonego okresu użytkowania budynków, co pociąga za sobą konieczność zaplanowania i określenia sposobu ich wymiany lub napraw. Użytkownik (inwestor) przyjmując od wykonawcy budynek bez tych danych przejmuje na siebie obowiązek ustalenia (na swój koszt) sposobu przeprowadzenia takich napraw (promocja 3 w 1).