Cykle produkcyjne w budownictwie przemysłowym

Społecznie i gospodarczo optymalne cykle produkcyjne w budownictwie przemysłowym (program uprawnienia budowlane na komputer).

Omówione poprzednio cykle normatywne uwzględniają jedynie bezpośrednie warunki techniczne oraz średnie warunki wykonawcze. Jeżeli trzeba określić cykl z punktu widzenia interesów społeczno-gospodarczych, należy w pierwszej kolejności określić w złotych wartość czasu dla danej inwestycji na podstawie np. wartości dodatkowej produkcji lub zysku bilansowego z tej produkcji. Wartości te na jednostkę czasu (np. tydzień, miesiąc) wyrażają wartość gospodarczą realizowanej inwestycji - aj, która po korekcie stanowi wartość społeczno-gospodarczą inwestycji.

Wiodącym kryterium przy ustalaniu cyklu optymalnego jest osiągnięcie maksymalnego dodatkowego efektu społeczno-gospodarczego z podjętej lub podejmowanej działalności inwestycyjnej poprzez zaangażowanie możliwie najmniejszych dodatkowych nakładów na optymalne skrócenie pełnego cyklu inwestycyjnego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Elementami dodatkowego efektu społeczno-gospodarczego są zasygnalizowane wyżej efekty eksploatacyjne (pośrednie) - EP) uzyskiwane dzięki przyspieszonej realizacji inwestycji, określane na podstawie parametru a oraz efektów realizacyjnych (bezpośrednich) - Eb, najczęściej ww. najmniejszych dodatkowych nakładów potrzebnych na przyspieszoną realizację inwestycji. Są one kalkulowane w nawiązaniu do konkretnej inwestycji, a pokrywane z efektów pośrednich.

Maksymalną wartość ostatecznego efektu dodatkowego - Eost określa się z warunku zrównania się wartości efektów bezpośrednich, przypadających na kolejną jednostkę skrócenia, z wartością efektów pośrednich, uzyskiwanych w tej jednostce. Graficzną ilustrację istoty omawianej optymalizacji (uprawnienia budowlane). Krzywa górna N obrazuje przebieg zmienności nakładów (ceny) pozostających w bezpośrednim związku z przebiegiem zmienności kosztów w funkcji czasu (krzywa przerywana K) w przedziale zawartym pomiędzy czasem wyjściowym T wyjść (np. odpowiadającym kosztowi minimalnemu, czasowi dyrektywnemu lub normatywnemu) i czasem granicznym T&r, tzn. czasem minimalnym z punktu widzenia aktualnych możliwości techniczno-organizacyjnych. Zmienność kosztów wynika z możliwości stosowania w praktyce różnych wariantów realizacyjnych, które umożliwiają zmianę czasu realizacji, powodując odpowiednią zmianę kosztu (program egzamin ustny).

Wprowadzenie wyjściowego poziomu odniesienia

Wprowadzenie wyjściowego poziomu odniesienia odpowiadającego np. czasowi, któremu towarzyszy minimum nakładów - określa obszar efektów realizacyjnych - obszar Eb (w tym wypadku najmniejszych dodatkowych nakładów) potrzebnych do skrócenia realizacji rozpatrywanej działalności o kolejne jednostki czasu aż do granicy możliwości techniczno-organizacyjnych.
Krzywa dolna efektów eksploatacyjnych (pośrednich) - Ep określa obszar dodatkowych efektów ekonomicznych (obszar Ep) towarzyszących przyspieszonej - o okres skrócenia realizacji - eksploatacji inwestycji. Wielkość tego obszaru zależy od wartości społeczno-gospodarczej realizowanej inwestycji, zdefiniowanej parametrem a, praktycznie zaś 04 (opinie o programie).

Omówione wyżej krzywe, ściślej zaś obszary efektów bezpośrednich Eb i pośrednich Ep, pozwalają po ich zsumowaniu (z odpowiednimi znakami) określić obszar kształtowania się ostatecznych efektów społeczno-gospodarczych obszar Eost, a następnie określić parametry odpowiadające ich maksymalnej wartości A EZT- AEmax określa optymalny czas Topt oraz optymalne nakłady Nopt (alternatywnie Kopt), zwane podstawowymi parametrami realizacji określonej działalności (segregator aktów prawnych).

Jeżeli potrzeba określić jedynie wartości Topt i Nopt - bez jednoznacznego określania w min złotych - wystarczy do krzywej N przyłożyć styczną pochyloną do osi czasu pod kątem a, aby otrzymać powyższe wartości.

Określanie składów zespołów, długości frontu robót, wreszcie harmonogramów szczegółowych wykonania prostych procesów produkcyjnych wykonuje się na podstawie Katalogu Norm Pracy (KNP). Jest to zbiór norm opracowanych na podstawie badań przeprowadzonych na placach budowy (promocja 3 w 1). Normy te stanowią właściwą podstawę do określania nakładów pracy w roboczogodzinach na wykonanie prostych robót budowlanych.