Deskowania z poszyciem niesystemowym

Za pierwsze, podstawowe kryterium podziału deskowań przyjęto rodzaj poszyci: używanego w systemowych deskowaniach stropowych, tj. elementu deskowani: stykającego się bezpośrednio z mieszanką betonową, kształtującego fakturę dolne powierzchni płyty stropowej (program uprawnienia budowlane na komputer). Zgodnie z przyjętym kryterium wyróżniamy:
a) deskowania z poszyciem niesystemowym - deskowania, w których jako stosowane są sklejki, deski, płyty z tworzywa sztucznego,
b) deskowania z poszyciem systemowym - z paneli systemowych charakterysych dla danego systemu.
Dalszy podział deskowań, wewnątrz wyżej wymienionych grup, dokonywany z uwzględnieniem konstrukcji nośnej deskowań (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zgodnie z tym kryterium skowania z poszyciem niesystemowym dzielimy na:
a) deskowania dźwigarkowe,
b) deskowania stolikowe,
c) deskowania rusztowe.
Deskowania z poszyciem systemowym dzielimy na:
d) deskowania ramowe (ramowo-dźwigarkowe) z głowicą opadową,
e) deskowania panelowe (uprawnienia budowlane).

Schemat podziału deskowań stropowych. Bardziej szczegółowy podział systemów deskowań stropowych zostanie przedstawiony Ł następnych punktach w trakcie charakterystyki poszczególnych grup deskowań.
Deskowania z poszyciem niesystemowym, nazywane także z poszyciem luźnym, są to deskowania, w których konstrukcję nośną oraz konstrukcję podporową stanowią elementy systemowe, natomiast poszycie tworzą elementy niesystemowe. Na poszycie może być stosowana sklejka trójwarstwowa, wielowarstwowa, deski, płyty z tworzywa sztucznego wzmacniane włóknem szklanym, mogą to być tzw. elementy oszczędnościowe - ekonomiczne, a także elementy o specjalnej fakturze, np. o powierzchni nadającej określone efekty wizualne powierzchniom stropu (program egzamin ustny).

Minimalna grubość stosowanych płyt

Minimalna grubość stosowanych płyt poszycia wynika z analizy statyczno- -wytrzymałościowej konstrukcji deskowania.
Deskowania dźwigarkowe ze względu na rodzaj materiału użytego do wykonania konstrukcji nośnej dzielimy na:
a) deskowania dźwigarkowe drewniane,
b) deskowania dźwigarkowe aluminiowe (opinie o programie).

System deskowań dźwigarkowych drewnianych jest jednym z najstarszych systemów deskowań inwentaryzowanych stropowych. Obecnie ponad 70% deskowań stropów jest realizowanych przy użyciu dźwigarków drewnianych. Deskowania dźwigarkowe są używane do wykonywania stropów i przekryć poziomych w każdym rodzaju budownictwa: w budownictwie przemysłowym, mieszkalnym, użyteczności publicznej, mostowym, a także do podpierania płyt stropowych prefabrykowanych itp. Dwa obiekty, w których stropy zostały zaformowane przy użyciu systemów deskowań dźwigarkowych producentów NOE i PERI.

Powszechność stosowania deskowań dźwigarkowych drewnianych wynika z następujących ich zalet:
- prosta konstrukcja nośna, mały asortyment elementów.
- łatwość dopasowania się do najbardziej złożonych rzutów budynków (pomieszczeń),
- optymalne wykorzystanie konstrukcji deskowania - rozstaw dźwigarków poszycia, dźwigarków głównych oraz podpór nastawnych ustala się na podstawie ciężaru płyty stropowej i obciążenia technologicznego,
- mały ciężar jednostkowy konstrukcji deskowania,
- lekkość elementów składowych deskowania - nie jest wymagane użycie Jodatkowych urządzeń do montażu, np. żurawia,
- jednakowy, powtarzalny, szybki sposób montażu - dzięki małej liczbie wzajemnie dopasowanych części składowych,
- możliwość wykorzystania tych samych elementów do deskowania ścian (segregator aktów prawnych).
Istotną cechą tego systemu jest uniwersalność deskowań, tj. możliwość zaformowania każdej, dowolnie złożonej pod względem geometrycznym powierzchni stropu. Elastyczność konstrukcji wzdłużnej oraz poprzecznej osiąga się dzięki zakładom dźwigarków na podporach.

W przypadku ukośnie schodzących się ścian, uskoków, wykuszy, okrągłych elementów itp. istnieje możliwość ustawienia dźwigarów poszycia i dźwigarków głównych w taki sposób, aby zachować niezbędne ich rozstawy wynikające z analizy statycznej (promocja 3 w 1).