Deskowanie fundamentów stopowych

Przy betonowaniu ław fundamentowych o przekroju trapezowym deskowanie składa się z dwóch części: dolnej - prostopadłościennej i górnej - trapezowej (program uprawnienia budowlane na komputer). Nakładki i kołki usztywniające dolną część deskowania powinny wystawać kilka centymetrów ponad tarczą, gdyż stanowią one opór dla tarcz górnych części trapezowej. Tarcze górne oraz kołki dolnej części wiąże się drutem. Tarcze górne trzeba ponadto rozeprzeć.

Wysokie ławy wymagają odpowiedniego stężenia deskowania. Można to osiągnąć stosując zastrzały lub projektując specjalną konstrukcję.
Dla oszczędności drewna przy dużej długości ław wskazane jest konstrukcję stężającą łączyć na śruby, by nie niszczyć drewna przy przestawianiu deskowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Deskowanie fundamentów stopowych o przekroju prostokątnym wykonuje się z dwóch tarcz zewnętrznych i dwóch wewnętrznych. Tarcze zewnętrzne są dłuższe. Mają one przy końcach przybite od wewnątrz po dwie nakładki, o które opierają się tarcze wewnętrzne. Długość tarcz wewnętrznych równa się długości krawędzi stopy. Tarcze te rozpiera się rozpórką i ściąga drutem.
Deskowanie stóp schodkowych składa się z dwóch par tarcz wewnętrznych oraz obejmujących je tarcz zewnętrznych.

Dolna deska górnej części deskowania jest dłuższa i opiera się z obydwóch stron na deskowaniu dolnym (uprawnienia budowlane). Tarcze ściągane są za pomocą ściągaczy z drutu i rozpierane rozporkami, które przy betonowaniu są stopniowo usuwane. Górną część deskowania ustawia się dopiero po zapełnieniu części dolnej masą betonową.
Deskowanie stóp fundamentowych o kształcie pryzmy wykonuje się podobnie jak deskowanie ław trapezowych. Część dolna jest prostopadłościenna, a część górna w kształcie ostrosłupa ściętego składa się z płyt wewnętrznych trapezowych i zewnętrznych prostokątnych. Tarcze tych deskowań łączy się za pomocą wkrętów i ściąga drutem.
Deskowanie fundamentów ustawia się do pionu wg drutów rozpiętych na ławach drutowych (program egzamin ustny).

Płyty żelbetowe zastępujące deskowania fundamentów

Poziom przenosi się wężami wodnymi. Przy bardzo dużych budowach lub wymaganych dużych dokładnościach wytyczenie i wypoziomowanie fundamentów sprawdza się przyrządami geodezyjnymi.
Deskowanie wykonuje się na ogół bez obliczeń; są one konieczne w wyjątkowych przypadkach (opinie o programie).

Zazwyczaj stosowane grubości desek i wymiary nakładek oraz słupków, zaś wymiary i liczby gwoździ. Fundamenty z dużych bloków żelbetowych wymagają pracochłonnego ustawienia deskowań podpartych rusztowaniem. Montaż zbrojenia z pojedynczych prętów zabiera dużo czasu i wymaga stosowania rusztowań pomocniczych. Dlatego też w masywnych budowlach betonowych (np. duże bloki fundamentowe) zamiast deskowań stosuje się często płyty żelbetowe, które równocześnie stanowią okładzinę budowli.

Celowe jest w tym przypadku wykonanie najpierw zbrojenia samonośnego składającego się z kształtowników (np. kątowników lub teowników) oraz prętów wiotkich, a następnie oparcie o to zbrojenie (wzdłuż ścian zewnętrznych fundamentu) płyt żelbetowych prefabrykowanych. Płyty takie umocowuje się odpowiednio do zbrojenia przy użyciu łączników zabetonowanych w płytach i przyspawanych do zbrojenia samonośnego (segregator aktów prawnych). Płyty są tak skonstruowane, że spełniają rolę deslywania, a poza tym zbyteczne jest zastosowanie rusztowania do ich podparcia.

Ponadto na zbrojeniu samonośnym można układać pomosty do transportu masy betonowej.
W omówiony sposób wykonano fundament pod urządzenie walcowni stali w Rosji (promocja 3 w 1). Schemat rzutu poziomego i przekroju poprzecznego fundamentu przed zabetonowaniem, Na zbrojeniu samonośnym ułożono pomosty robocze, wykorzystywane do robót pomocniczych, do transportu masy betonowej itp.