Ekstrakcja

Ekstrakcja wykonana eterem wykazuje, że biel zawiera około 3% żywicy, a twardziel w sąsiedztwie szyi korzeniowej około 20%, w połowie długości strzały 6—8%, w partii wierzchołkowej około 10%(program uprawnienia budowlane na komputer). Większą zawartość żywicy w twardzieli tłumaczy się:

1) utlenianiem żywicy w czasie przemiany bielu na twardziel;

2) przemianą lotnych terpenów występujących w żywicy balsamicznej na nielotne związki żywiczne. Wskazuje na to fakt, że drewno składowane przez dłuższy czas wykazuje wagowy ubytek żywicy w bielu na skutek ulatniania się olejków terpenowych.

W twardzieli zjawisko to nie występuje; wynika stąd, że występująca w twardzieli żywica pozbawiona jest lotnych terpenów. Z drugiej strony ze związków żywicznych wyodrębnionych z twardzieli można otrzymać tylko nieznaczną ilość terpentyny. Jak widać, w czasie tworzenia się twardzieli żywica ulega dużym przemianom; zwiększa się jej ilość i zmienia się jej jakość (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Następstwem tego są istotne różnice między żywicą twardzieli a żywicą bielu. Występująca w bielu płynna żywica bierze czynny udział w procesach życiowych drzewa. Żywica występująca w twardzieli spełnia rolę wypełniacza oraz środka zwiększającego trwałość drewna, nie bierze natomiast udziału w procesach fizjologicznych.
Celem określenia zawartości żywicy w drewnie wykonuje się wyciągi, najczęściej eterowe lub alkoholowe (uprawnienia budowlane).

Wyniki takiej ekstrakcji należy we właściwy sposób objaśniać. Przy ekstrakcji eterem do roztworu przechodzą obok żywicy także związki tłuszczowe i substancje woskowe; są one częściowo pochodzenia żywicznego, częściowo zaś nie są z żywicą związane. Przy ekstrakcji alkoholem, obok wymienionych związków przechodzą częściowo do roztworu cukry, lignina i garbniki. Wobec tego ilość wyekstrahowanych składników nie odpowiada w sposób ścisły ilości żywicy zawartej w badanym drewnie. Dane dotyczące zawartości żywicy w drewnie przedstawiają załączone tabele.
W drewnie jodłowym nie ma żywicy, podane liczby określają zawartość związków tłuszczowych.

Związki tłuszczowe

Związki tłuszczowe występują w drewnie w postaci mieszaniny różnych kwasów tłuszczowych. Pod wpływem długiego składowania ilość związków tłuszczowych zwiększa się kosztem ubytku substancji żywicznych (program egzamin ustny).
Zawartość żywicy w drzewach należących do tego samego gatunku ulega dużym wahaniom zależnym od wieku, warunków glebowych i klimatycznych. Wahań tych nie da się ująć w określone prawidła. Poza tym ulega wahaniom zawartość żywicy w pojedynczych drzewach w zależności od położenia rozpatrywanego przekroju w stosunku do wysokości drzewa.
Wahania te obrazuje załączony wykres (opinie o programie).

Wynika z niego, że zawartość związków żywicznych w twardzieli jest większa niż w bielu; zarysowuje się to wyraźnie w odziomkowej części pnia do wysokości mniej więcej 2,5 m, a zwłaszcza w sąsiedztwie szyi korzeniowej oraz u nasady gałęzi.
Badania Siemińskiego wykazały, że sosnowe drewno patologiczne może zawierać ilości żywicy zamykające się w granicach 20—40% w stosunku do suchej masy drewna.
Żywicę zawartą w twardzieli wykorzystuje się technicznie przez otrzymywanie związków żywicznych z karpiny.
Z technologicznego i jakościowego punktu widzenia wyróżnia się żywicę balsamiczną, otrzymywaną przez żywicowanie drzew, żywicę otrzymywaną z karpiny oraz smolej obejmujący związki żywiczne otrzymywane jako produkt uboczny przy produkcji celulozy z drewna (segregator aktów prawnych).

Mianem żywicowania określa się celowe nacinanie drzew dla spowodowania wycieku żywicy balsamicznej. W Polsce stosuje się żeberkową metodę żywicowania opracowaną przez Instytut Badawczy Leśnictwa. Z początkiem wiosny zakłada się na pniach przeznaczonych do żywicowania sosen spały, czyli symetrycznie rozmieszczone na pniu, podłużne, okorowane na czerwono pasy. Spały są oddzielone od siebie pasami życiowymi; są to około 15 cm szerokie pasy nienaruszonej kory, konieczne dla utrzymania krążenia asymilatów (promocja 3 w 1).