Fala halniakowa

Fala halniakowa - wznoszący się prąd powietrza, powstający po zawietrznej stronie wzniesienia przy odpowiednim ukształtowaniu terenu i kierunku wiatru.

Fala hamowania - stopniowe obniżanie się ciśnienia wzdłuż przewodu głównego, od zaworu maszynisty przez wszystkie pojazdy pociągu, powodujące zadziałanie hamulców w tych pojazdach (program uprawnienia budowlane na komputer).

Fala harmoniczna, fala sinusoidalna - fala, której przebieg da się opisać funkcją sinus lub cosinus.

Fala jonosferyczna - fala radiowa dochodząca do punktu odbioru po odbiciu od warstwy jonosferycznej; zasięg zależy od stanu jonosfery i od kąta padania fali na warstwę jonosferyczną; na oparta jest dalekosiężna łączność radiowa w zakresie krótkofalowym i UKF.

Fala kapilarna - fala powstająca i rozprzestrzeniająca się na swobodnej powierzchni cieczy (lub na powierzchni rozdziału dwóch cieczy), której kształt określony jest wyłącznie przez siły napięcia powierzchniowego.

Fala krótka - fala elektromagnetyczna o długości w zakresie 10-100 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Fala kulista - fala, której powierzchnia falowa jest powierzchnią kulistą.

Fala Love’a - zob. fala powierzchniowa.

Fala małych zaburzeń - fala powstająca na powierzchni samolotu w miejscu lokalnego przekroczenia prędkości dźwięku; przy dalszym wzroście prędkości powstają fale uderzeniowe.

Fala martwa, rozkołys - ocean, duża, łagodna fala na rozległym obszarze wodnym występująca przez pewien czas pomimo ustania przyczyny, która ją spowodowała.

Fala materii - fala de Broglie’a.

Fala milimetrowa - mikrofala o długości w zakresie 1 - 10 mm, której odpowiada częstotliwość 300-30 GHz.

Fala morska - fala tworząca się na powierzchni mórz i oceanów (f. powierzchniowa) lub wewnątrz nich (f. wewnętrzna).

Fala nadziemna - składowa fali przyziemnej rozchodząca się nad powierzchnią ziemi w sposób określony przez ukształtowanie i pokrycie terenu oraz przez właściwości elektryczne przyziemnych warstw troposfery; wyższe warstwy troposfery i jonosfery nie wywierają wpływu na rozchodzenie się fali nadziemnej.

Fala niegasnąca - fala o niemalejącej amplitudzie.

Fala nośna - fala generowana w odpowiednich układach, wykorzystywana do przenoszenia sygnałów, którymi jest modulowana.

Fala odbita - fala, która uległa odbiciu; zob. odbicie fal.

Fala okrętowa - fala powierzchniowa tworząca się za kadłubem płynącego okrętu (uprawnienia budowlane).

Fala pierwotna - fala bieżąca.

Fala plazmowa

Fala plazmowa - elementarne wzbudzenie kolektywne układu wielu ciał oddziałujących przez siły kulombowskie.

Fala płaska - fala rozchodząca się tylko w jednym kierunku, której punkty o tej samej fazie leżą w płaszczyznach równoległych.

Fala podłużna - fala, w której drgania odbywają się zgodnie z kierunkiem rozprzestrzeniania się zaburzeń (program egzamin ustny).

Fala polarograficzna - w polarografii wznosząca się część krzywej zależności natężenia prądu od liniowo rosnącego potencjału, wskazująca na obecność i stężenie danej substancji w roztworze; wysokość fali jest proporcjonalna do stężenia substancji, a tzw. potencjał pół fali charakteryzuje obecną w roztworze substancję jakościowo.

Fala poprzeczna - fala, w której drgania odbywają się prostopadle do kierunku jej rozprzestrzeniania się.

Fala powierzchniowa - składowa fali przyziemnej rozchodząca się przy powierzchni ziemi w sposób określony przez właściwości elektryczne powierzchniowych warstw ziemi.

Fala powierzchniowa - fala sprężysta obserwowana na granicy ośrodków i rozprzestrzeniająca się w kierunku stycznym do jej granicy; amplituda zmniejsza się wykładniczo w miarę oddalania się od powierzchni.

Fala powierzchniowa - fala powstająca na powierzchni stosunkowo głębokiego strumienia cieczy, która szybko zanika wskutek zanikania pionowych składowych przyspieszeń drgających cząstek przy wzrastającej odległości od powierzchni swobodnej.

Fala powrotna (w torze przewodowym) - w stanie ustalonym - fala napięcia (lub prądu) posuwająca się wzdłuż toru przewodowego od odbiornika do źródł.

Fala przestrzenna - fala radiowa rozprzestrzeniająca się nie wzdłuż powierzchni Ziemi, lecz pod pewnym kątem do horyzontu pozwala na uzyskanie łączności (przede wszystkim fale krótkie) na bardzo dużych odległościach dzięki odbiciu się tych fal od górnych zjonizowanych warstw atmosfery (opinie o programie).

Fala przybojowa - ocean, fala załamująca się na płyciznach lub wybrzeżu morskim w chwili osiągnięcia obszaru wodnego o głębokości zbliżonej do wysokości fali.

Fala przyziemna - fala radiowa rozchodząca się w pobliżu powierzchni Ziemi i podlegająca wpływom jej powierzchni.

Fala radiowa, fala radioelektryczna - fala elektromagnetyczna o długości w zakresie 30 kHz-300 000 MHz wykorzystywana do celów łączności radiowej (segregator aktów prawnych).

Fala Rayleigha - fala powierzchniowa.

Fala refleksyjna - w sejsmice - fala odbita od powierzchni rozgraniczającej warstwy o różnej twardości akustycznej.

Fala refrakcyjna - w sejsmice - fala załamana, która po załamaniu na granicy warstw rozchodzi się wzdłuż tej granicy w warstwie załamującej zgodnie ze zjawiskiem całkowitego wewnętrznego odbicia.

Fala sejsmiczna - rozchodząca się w Ziemi fala sprężysta, powstająca w wyniku nagłych przesunięć mas w ogniskach trzęsień ziemi lub wywołana sztucznie wskutek eksplozji materiałów wybuchowych; f.s. są rejestrowane za pomocą sejsmografów.

Fala sinusoidalna - fala harmoniczna.

Fala spalania - poruszające się względem ośrodka gazowego czoło płomienia; pojęcie to obejmuje fale detonacyjne i fale defiagracyjne (promocja 3 w 1).