Gęstnienie masy betonowej

Gęstnienie masy betonowej objawia się wyraźną zmianą jej konsystencji, ale na ogół nie pociąga za sobą ujemnych skutków wytrzymałościowych betonu, o ile zastosowano w procesie zagęszczania - odpowiednią do aktualnej konsystencji - energię mechaniczną (na przykład odpowiednio silne wibratory) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wielu badaczy, między innymi B. Bukowski, S. Bryla, stwierdziło nawet wzrost wytrzymałości betonu przetrzymywanego do 2 godzin od momentu wykonania, prawdopodobnie w wyniku obniżenia wskaźnika W/C wskutek odparowania części wody zarobowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Zgęstniałego betonu nie należy rozwadniać przez dodatek wody, gdyż pociąga to za sobą obniżenie wytrzymałości. Według F. Keila i F. Gilla beton w tym przypadku osiąga taką wytrzymałość, jakby był zarobiony od razu z większą (o dodatek) ilością wody (uprawnienia budowlane).

Straty wytrzymałości Rc betonu układanego w stanie częściowego związania można ograniczyć pod warunkiem należytego jego wymieszania przed ułożeniem i dokładnego zagęszczenia, Szanse dokładnego wymieszania i zagęszczenia są tym większe, im krótszy czas upłynął od początku wiązania betonu. Wiąże się to ze zjawiskiem tzw. tiksotropii zaczynu cementowego, czyli zdolności do częściowego uplastycznienia pod wpływem wstrząsów pochodzących np. od uderzeń łopatą lub drgań wibratorów (program egzamin ustny).
Po ukończeniu procesu wiązania zleżały beton przejawia cechy ciała stałego, nie jest zdolny do uplastycznienia i jako taki nie nadaje się do użycia. Wyjątek stanowią masy płynne, które nawet bez zagęszczenia są szczelne i można je czasem użyć w stanie związanym jako wypełniaczy w większych masywach, po wcześniejszym rozkruszeniu na mniejsze okruchy.

W wyniku zjawiska regeneracji okruchy te wiążą się mocno z nowym betonem (opinie o programie).
Wybór sposobu układania betonu zależy od jego konsystencji, kształtu i wymiarów elementu, zawartości stali zbrojeniowej, przeznaczenia konstrukcji, położenia elementów z przestrzeni, zakresu robót betonowych oraz przewidzianego sposobu zagęszczania.

Sposoby układania masy betonowej

Zależnie od wielkości elementu betonujemy albo cały przekrój od razu (w budownictwie szkieletowym), albo też warstwami (w budownictwie masywnym). Konstrukcje o dużej powierzchni i niewielkiej grubości betonowane są jedną warstwą. Układany beton jest jednolity wówczas, gdy każda nowa porcja masy betonowej połączy się z betonem, który jeszcze nie rozpoczął wiązać. Wtedy w wyniku zagęszczania nastąpi należyte połączenie nowej warstwy betonu z ułożoną poprzednio.
W praktyce stosowane są trzy sposoby układania warstwowego, a mianowicie:
- poziome warstwy ciągłe, wykonywane kolejno na całym przekroju poziomym danego elementu. Stosujemy je w przypadku niezbyt dużych
powierzchni przeznaczonych do betonowania. Dla zapewnienia należytego połączenia poszczególnych warstw, każda następna warstwa musi być wykonana przed rozpoczęciem wiązania warstwy poprzedniej. Wynika stąd konieczność przestrzegania pewnych terminów oraz zsynchronizowania z nimi wydajności betoniarek i środków transportu. Jeśli stosowany cement wiąże nie wcześniej niż po 2,5 godzinach, a mieszanie i transport trwają nie dłużej niż 30 minut (segregator aktów prawnych).
- poziome warstwy ze stopniami stosowane przy dużej powierzchni betonowania i stosunkowo niewielkiej grubości, gdy układanie pełnymi warstwami jest niemożliwe z uwagi na długi okres ich betonowania. Warstwy układa się w ten sposób, że niżej leżące mają wyprzedzenie 2-3 m w stosunku do wyżej leżących;
- pochyłe warstwy o nachyleniu 1 : 3 stosowane z reguły na całą wysokość elementu (na przykład w wysokich belkach o gęstym zbrojeniu). Ten sposób betonowania, stosowany przy dużych wymiarach wykonywanego elementu, nie nadaje się na ogół w przypadku zagęszczania betonu przez wibrowanie (promocja 3 w 1).

Grubości poszczególnych warstw betonu zależą przede wszystkim od sposobu jego zagęszczania. I tak przy betonach o konsystencji wilgotnej i gęstopla- stycznej grubości te zależą od promieni zasięgu przewidzianych wibratorów i wahają się najczęściej 2(K-30 cm, a czasem i więcej.