Głębokość posadowienia fundamentów

W gruntach skalistych nośność gruntu jest w przybliżeniu równa jego wytrzymałości na ściskanie. Współczynnik pewności, a więc i naprężenia dopuszczalne zależne są głównie od stopnia spękania skał.

W pozostałych gruntach współczynnik pewności i naprężenia dopuszczalne zależą od wielu czynników, takich jak: wilgotność i ściśliwość gruntu, głębokość posadowienia budowli, wielkość i kształt fundamentu, rodzaj obciążeń itp.
W każdych warunkach klimatycznych wznoszenie budynku, nawet nie podpiwniczonego, rozpoczyna się od wykonania wykopów. Na dnie wykopu wykonuje się fundamenty, a na nich wznosi budynek (program uprawnienia budowlane na komputer).

W budynkach nie podpiwniczonych i podpiwniczonych o głębokości wykopu decydują następujące czynniki:
- głębokość przemarzania lub odmarzania gruntu,
- poziom zalegania warstwy gruntu nośnego,
- wypieranie gruntu spod fundamentu,
- pochylenie terenu,
- głębokość piwnic,
- głębokość posadowienia fundamentów budowli sąsiednich lub
- głębokość ułożenia przewodów w sąsiedztwie realizowanego budynku,
- możliwość podmycia fundamentów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Głębokość przemarzania gruntów zależy od szerokości geograficznej, a więc od warunków klimatycznych.
W warunkach klimatycznych naszego kraju nie mamy trudnych warunków fundamentowania. Zgodnie z cytowaną już normą PN/B- -03020 obszar Polski podzielono na trzy strefy przemarzania. Dla województw zachodnich i północno-zachodnich głębokość strefy przemarzania określano na 0,8 m, (w województwach centralnych i południowych na 1,0 m, a północno-wschodnich oraz na terenach położonych na wysokości powyżej 500 m nad poziomem morza głębokość ta wynosi 1,2 m (uprawnienia budowlane).
Jeżeli pod poziomem posadowienia budynku grunt jest jednolity, albo warstwa nośna znajduje się na niewielkiej głębokości i grubość jej wynosi co najmniej 3,0-P4,0 m, to fundamenty budynku opiera się bezpośrednio na gruncie.

Ławy kamienne

Takie fundamenty nazywają się bezpośrednimi albo płytkimi (program egzamin ustny).
Jeśli grunt jest uwarstwiony, albo warstwy o odpowiedniej nośności mają grubość mniejszą od 3,0 m lub zalegają głęboko, to stosuje się wtedy fundamenty pośrednie zwane również głębokimi. Stosowany typ fundamentu pośredniego zależy od głębokości zalegania gruntu nośnego, rodzaju i wielkości budowli, ilości robót i możliwości wykonawczych.
Do fundamentów bezpośrednich należą: ławy, stopy, ruszty, płyty i skrzynie. Fundamentami głębokimi są: pale, studnie, kesony i słupy.

W razie zbyt płytkiego zagłębienia fundamentu w gruncie występuje wypieranie gruntu spod fundamentu (opinie o programie). Z tego względu zagłębienie to nie może być mniejsze niż 0,5 m.
Fundamenty budynków wznoszone w sąsiedztwie istniejących przewodów sieci kanalizacyjnej, wodociągowej itp. należy posadawiać na głębokości uniemożliwiającej rozluźnienie gruntu i osiadanie fundamentu.

Ławy kamienne wykonuje się z jedną odsadzką. Muruje się je najczęściej na zaprawie cementowej, rzadziej na cementowo-wapiennej.
Ław ceglanych i kamiennych nie należy stosować poniżej poziomu wód gruntowych oraz w budynkach obciążonych dynamicznie.
Ławy betonowe stosuje się poniżej poziomu wód gruntowych oraz gdy ławy ceglane lub kamienne byłyby bardzo grube. Wysokość h ław betonowych powinna być mniejsza od wysięgu poza krawędź muru fundamentowego (segregator aktów prawnych).

Ławy betonowe o wysokości do 40 cm wykonuje się o przekroju prostokątnym. Wyższe ławy mają zwykle przekrój trapezowy (oszczędniejszy).
Jeśli budynek jest posadowiony na gruncie niejednorodnym, lub jeżeli w murach fundamentowych nad ławą przewidziano otwory, stosuje się podłużne zbrojenie ław czterema prętami o średnicy 12-M6 mm.

Ławy żelbetowe wykonuje się przede wszystkim pod budynki posadawiane na gruntach o małej nośności oraz gdy ze względu na dużą wysokość budynku albo obciążenia ławy murowane lub betonowe byłyby bardzo wysokie. Bardziej opłacalne jest wtedy stosowanie ław żelbetowych, które są niższe Zbrojenie główne ław układa się poprzecznie (promocja 3 w 1).