Karbonizacja

Jeśli beton poddać plemiennemu nawilżaniu i suszeniu w atmosferze zawierającej C0₂, wówczas skurcz karbonizacyjny w tych częściach cykli, które odpowiadają suszeniu, staje się stopniowo coraz bardziej widoczny. Całkowity skurcz jest na każdym etapie większy, niż gdyby wysychanie przebiegało w atmosferze pozbawionej C0₂, tak że karbonizacja zwiększa skurcz nieodwracalny i może wpływać na włoskowate spękanie Odsłoniętej powierzchni betonu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Karbonizacja zachodząca w betonie przed wystawieniem go na przemienne nawilżanie i suszenie redukuje odkształcenia wilgotnościowe, czasem prawie o połowę. Zastosowaniem praktycznym tego spostrzeżenia jest prekarbonizacja elementów prefabrykowanych natychmiast po rozformowaniu. Otrzymuje się wówczas beton o niewielkiej odkształcalności wilgotnościowej, jednak podczas tej prekarbonizacji warunki wilgotnościowe muszą być starannie kontrolowane (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wynikiem karbonizacji jest także podwyższona wytrzymałość i zmniejszona przepuszczalność betonu, co, być może, jest spowodowane tym, że wyzwalająca przy przy karbonizacji woda wspomaga proces hydratacji, a CaCO_a zmniejsza wielkość pustek w zaczynie cementowym. Dotyczy to jedynie betonów wykonanych na cementach portlandzkich. W przypadku cementu anhydrytowego karbonizacja powoduje utratę wytrzymałości, ale ponieważ odnosi się to jedynie do „naskórka” (warstwy powierzchniowej) betonu, zatem spadek ten nie ma większego znaczenia konstrukcyjnego (uprawnienia budowlane).

Pełzanie

Należy wspomnieć o jeszcze jednym aspekcie tego zagadnienia. Naturalne zabezpieczenie stali przed korozją, jakim jest alkaliczne środowisko zhydratyzowanego zaczynu cementowego, ulega zneutralizowaniu w wyniku karbonizacji. Tak więc, gdyby cała otulina betonowa uległa karbonizacji, to przy dostępie wilgoci i tlenu mogłaby nastąpić korozja zbrojenia (program egzamin ustny).

Jak stwierdzono uprzednio związek między naprężeniami i odkształceniami w betonie jest funkcją czasu; stopniowy wzrost odkształceń w czasie jest związany z pełzaniem. Pełzanie można zatem zdefiniować jako przyrost odkształceń pod działaniem długotrwałego obciążenia. Ponieważ przyrost taki może być kilkakrotnie Większy niż odkształcenia w momencie obciążenia, pełzanie ma wielkie znaczenie w mechanice budowli (opinie o programie).

Pełzanie można rozpatrywać również z innego punktu widzenia, a mianowicie jeśli istnieją więzy tego rodzaju, że naprężona próbka betonowa jest poddana stałemu odkształceniu, pełzanie przejawi się w postępującym w czasie spadkiem naprężeń. Przy zwyczajnych warunkach obciążania mierzone odkształcenia doraźne zależą od prędkości przykładania obciążenia i dlatego zawierają tlić tylko odkształcenia sprężysto, lecz częściowo również i pełzanie. Dokładne rozróżnienie między natychmiastowym odkształceniem sprężystym i wczesnym pełzaniem jest trudne, nie ma to jednak znaczenia praktycznego, ponieważ istotna jest wartość odkształceń całkowitych spowodowanych przyłożeniem obciążenia (segregator aktów prawnych).

Ponieważ współczynnik sprężystości betonu rośnie z wiekiem, wartość odkształcenia sprężystego stopniowo maleje i dokładnie biorąc, za pełzanie należałoby uważać różnicę między odkształceniami całkowitymi a odkształceniem sprężystym, określonym w tym momencie, w którym rozważane jest pełzanie. Często współczynnik sprężystości nie jest określany dla różnych wieków betonu i jako wartość pełzania przyjmuje się po prostu przyrost odkształceń powyżej początkowego odkształcenia sprężystego (promocja 3 w 1). Taka alternatywna definicja, chociaż teoretycznie mniej poprawna, nie wprowadza poważniejszych błędów, a jest często wygodniejsza w stosowaniu. Dotychczas omawiano pełzanie betonu przechowywanego w takich warunkach, że nie następował ani skurcz, ani pęcznienie. Gdy obciążona próbka wysycha, zakłada się zazwyczaj, że skurcz i pełzanie są wielkościami addytywnymi.