Kierunek poziomy

Jeżeli budynek nie jest oparty na płycie jednolitej, lecz na ławach, to mogą w nich powstać działające w kierunku poziomym momenty zginające; może również powstawać dążność do skośnych odkształceń budynku w rzucie poziomym. W gruntach niespoistych (piaszczystych) na wielkość siły rozciągającej wpływa wyłącznie współczynnik tarcia wewnętrznego j = tg cp i siła Z nie zależy od wielkości powierzchni przekazującej rozciąganie z gruntu na fundament (program uprawnienia budowlane na komputer). Natomiast w gruntach spoistych większy wpływ wywiera spójność. W tych wypadkach gdy spójność jest bardzo duża (w tzw. opokach, czyli słabych skałach jednolitych), można zawsze obawiać się rozerwania fundamentów jednocześnie ze szczelinowatym rozwarciem opoki, jeżeli fundament jest z nią ściśle zespolony za pomocą zaprawy. Podane tu rozważania nie uwzględniają pewnych zjawisk, które wywołują w rzeczywistości znaczne zmniejszenie siły Z (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeżeli przyjmiemy, że fundament ma wystarczającą wytrzymałość dla przeciwstawienia się naprężeniom rozciągającym powstającym w związku z ruchem gruntu, to rzeczywisty wykres tych naprężeń będzie miał wygląd. Istotnie, gdy przyjmiemy w punkcie O środek ciężkości symetrycznego fundamentu budynku, to przy ruchu gruntu naprężenie w okolicy punktu O rozwinie się proporcjonalnie do występujących odkształceń od zera do wartości oporu ścinania s = fo + C w punktach p i g (uprawnienia budowlane). Wobec znaczniejszych przesunięć gruntu pod dalszą częścią fundamentu nastąpi w punktach p i g zniszczenie struktury gruntu spoistego lub przekształcenie struktury gruntu piaszczystego i na dalszych odcinkach opór na ścinanie zmniejszy się do wartości Si, odpowiadającej wielkości oporu jednostkowego na ścinanie przy niezwykle powolnym ruchu. Jak wiadomo, przy powolnych ruchach naprężenia tnące, występujące przy ścinaniu gruntów, znacznie się zmniejszają (program egzamin ustny).

Wspornik

Ponadto, gdy budowla jest dość sztywna, żeby część fundamentu mogła wytworzyć wspornik, to spójność pod tą częścią ulega dużemu zmniejszeniu wskutek rozluźnienia się zetknięcia z gruntem. Wykres wskazuje, że rzeczywista siła rozciągająca przekazywana na spód fundamentu odpowiada zakreskowanej powierzchni Onvtu i jest znacznie mniejsza od powierzchni Omru, odpowiadającej metodzie obliczenia podanej na początku niniejszego działu (opinie o programie). Ponieważ zmniejszenie siły Z przy uwzględnieniu ostatnich spostrzeżeń może osiągnąć znaczne wielkości, w wielu przypadkach może okazać się korzystne przeprowadzenie odpowiednich badań i obliczeń.

Przeciwko szkodom górniczym można zabezpieczać się w różnorodny sposób. Może najbardziej groźne są skutki ruchów poziomych i wobec tego przede wszystkim musi być zwrócona uwaga, aby zabezpieczyć się przeciw ich szkodliwemu działaniu. Jeżeli ograniczymy się tylko do tego jednego zadania, projektując konstrukcję budowli dostatecznie podatną na ruchy pionowe, nazywamy to zabezpieczeniem częściowym (segregator aktów prawnych).

Jeżeli chcemy uniknąć szkód górniczych wskutek działania ruchów zarówno poziomych, jak i pionowych, musimy zastosować zabezpieczenie pełne. We wszystkich wypadkach trzeba dostosowywać się do niektórych wymagań, związanych z nieuniknionymi ruchami terenu.

Gdzie tylko można, trzeba stosować fundamentowanie płytkie, unikając sztucznych posadowień na palach lub studniach, które łatwo mogą ulec ścięciu przy ruchach terenu. Jeżeli wprowadzenia pali nie można uniknąć, to palowanie trzeba podzielić na małe wiązki po 3-4 pale i na tych wiązkach oprzeć fundament 1 złożony z niedużych bloków oddzielonych jeden od drugiego dylatacjami (promocja 3 w 1). Na tak utworzoną dolną część fundamentu należy dać izolacyjną warstwę 2 ze żwiru, a na niej dopiero posadawia się jednolitą płytę fundamentową. W tych przypadkach gdy fundament ma stosunkowo małe wymiary w planie i nie należy spodziewać się znaczniejszych ruchów pionowych, można zamiast warstwy żwiru położyć na dolnych blokach fundamentowych tylko podwójną warstwę papy.