Konstrukcja płaszcza kesonu

Konstrukcję płaszcza kesonu wykonuje się na wysokość nieco wyższą od poziomu ustawienia śluz, aby można było przymocować do niej podnośniki montażowe. Poszycie płaszcza przybija się później w czasie głębienia kesonu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Po zmontowaniu śluz podłącza się do kesonu przewody powietrzne i przystępuje się do opuszczania kesonu.
Kesony wykonywane na rusztowaniach nad miejscem opuszczania ustawia się na dnie rzeki przez opuszczanie na łańcuchach.
Przed przystąpieniem do opuszczania zaopatruje się kesony w płaszcz wodoszczelny. Wysokość płaszcza powinna być taka, aby po ustawieniu kesonu na dnie wznosił się on nad poziomem wody co najmniej 0,5-0,75 m.

Łańcuchy kesonowe rozmieszcza się wzdłuż podłużnych ścian kesonu, podwieszając je do konstrukcji górnego pomostu.
Liczba ta powinna być zwiększona o 50% w przypadku przedłużania łańcuchów bez przyrządów odciążających (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Łańcuchy należy rozstawić w taki sposób, aby były one możliwie jednakowo obciążone. Należy mieć przy tym na uwadze, że skrajne łańcuchy przejmują obciążenia od czołowych ścian kesonu.

Po zmontowaniu łańcuchów i założeniu kluczy grzechotkowych uchwyty ich łączy się ze sobą za pomocą sztywnego pręta dla zapewnienia jednoczesności obrotu wszystkich kluczy, po czym zespół kluczy podłącza się do wciągarki. Przystępując do opuszczania kesonu podnosi się go na początku nieco do góry w celu usunięcia pomostu montażowego, a następnie stopniowo opuszcza na dno rzeki. W czasie opuszczania kesonu należy przestrzegać, aby wszystkie łańcuchy były jednakowo obciążone(uprawnienia budowlane).

Nie zawsze to jednak zachodzi, pomimo jednakowego zwalniania śrub, gdyż odkształcenie rusztowań nie wszędzie jest jednakowe. Dlatego należy w czasie opuszczania kesonu stale kontrolować naciąg łańcuchów i regulować go przez dokręcanie lub zwalnianie odpowiednich nakrętek. Kontrolę naciągu wykonuje się przez ostukiwanie łańcuchów lekkim młotkiem, oceniając wielkość naciągu z wibracji łańcuchów, jaką otrzymują one pod wpływem uderzenia.
Po opuszczeniu kesonu na głębokość odpowiadającą wolnej długości śruby zachodzi potrzeba przedłużenia łańcuchów. Jeśli łańcuchy przedłuża się bez przyrządów odciążających, wówczas czynność tę wykonuje się kolejno po jednym łańcuchu (program egzamin ustny).

Betonowanie muru nadkesonowego

W czasie opuszczania kesonu betonuje się mur nadkesonowy, aby po opuszczeniu kesonu na dno i wpuszczeniu do niego sprężonego powietrza miał on dostateczny ciężar dla zrównoważenia wyporu.
Betonowanie muru nadkesonowego rozpoczyna się z chwilą, gdy keson zaczyna zanurzać się do wody. Betonowanie muru należy prowadzić w taki sposób, aby ciężar muru równoważył jedynie wzrastający wypór kesonu i nie zwiększał naciągu łańcuchów.

W ciągu całego okresu opuszczania naciąg łańcuchów nie powinien przekroczyć obliczeniowego z uwagi na przeciążenie rusztowań.
Aby warunek ten został spełniony, mur nadkesonowy należy betonować zgodnie ze schematem ustalonym na podstawie dokładnych obliczeń. Schemat ten układa się w postaci wykresu opuszczania, na którym podaje się zanurzenie kesonu, wysokość muru nadkesonowego i wielkość naciągu łańcuchów. Wykres ten sporządza się dla szeregu położeń kesonu co 0,5 do 1,0 m w założeniu, że naciąg łańcuchów pozostaje bez zmiany w czasie całego okresu opuszczania (opinie o programie).

W przypadku gdy podczas opuszczania kesonu zachodzi konieczność zwiększenia obciążenia łańcuchów powyżej wielkości przyjętej w obliczeniach, wówczas dla zmniejszenia naciągu w łańcuchach można zwiększyć wyporność kesonu przez wyparcie z niego wody za pomocą sprężonego powietrza (segregator aktów prawnych).
Przy zbliżaniu się kesonu do dna następuje zmniejszenie powierzchni przepływu wody pod kesonem.

Zwiększa to prędkość przepływu wody pod nożem kesonu, co spowodować może częściowe rozmycie dna w miejscu ustawiania kesonu. Przy nierównym dnie ustawienie kesonu jest trudne. Aby uniknąć rozmycia dna wykonuje się niekiedy przy gruntach łatwo ulegających rozmyciu zasłony ze ścianek szczelnych, które wbija się przy rusztowaniach od strony górnej wody (promocja 3 w 1).