Kopanie gruntu

Jako materiału do budowy komory używa się najczęściej żelbetu, niekiedy stali. W krajach gdzie istnieje obfitość drewna, niejednokrotnie było ono stosowane, jednakże z tego materiału nie można wytworzyć formy wsporników AV 6, która byłaby dogodna do pracy przy kopaniu gruntu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Gdy keson opuszcza się bezpośrednio z terenu lub ze sztucznie nasypanej wyspy, wówczas ciężar kesonowej komory roboczej nie odgrywa roli istotnej; natomiast przy opuszczaniu kesonu z rusztowań na łańcuchach (11.1.4) ciężar ten ma duże znaczenie (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Ciężar obudowy stalowej ogranicza się w zwykłych warunkach do 400-600 kG/m² rzutu poziomego, niekiedy zmniejsza się do 350 kG, natomiast ten sam ciężar.kesonu żelbetowego wynosi zwykle około 3 T/m². Wobec tego jednakże, że stosowanie kesonów żelbetowych daje dużą oszczędność na stali (60-70%), a prócz tego ułatwia organizację robót, uniezależniając ją od warsztatów konstrukcji stalowych, przeto użycie kesonów stalowych obecnie staje się coraz rzadsze (uprawnienia budowlane).    

Przy projektowaniu konstrukcji kesonu trzeba mieć na uwadze:

• bezwzględną pewność jej wytrzymałości wobec występujących sił zewnętrznych,
• możliwie dogodny dostęp do noża kesonowego (program egzamin ustny).

Ostrze noża kesonowego

Ostrze noża kesonowego wykonuje się zwykle ze stali. Stosuje się dwa typy ostrzy: lżejsze (dwuteówka z obciętą półką) i mocniejsze, cięższe. Ciężkie ostrze należy użyć wtedy, gdy przewiduje się w gruncie głazy lub kłody drzewne i powstaje obawa uszkodzenia noża lekkiego. Obydwa typy noży wiąże się z betonem wsporników za pomocą wąsów dospawanych lub nagwintowanych i dowiązywanych nakrętkami umieszczanymi z obu stron blachy (opinie o programie).

Zaprojektowany jest on jako możliwie lekki i dogodny do pracy. Dolną część kesonu stanowi ciągły pas wzmacniający 1 silnie zbrojony. Wyżej idzie ścianka żelbetowa 2 grubości około 15 cm, wzmocniona żebrami 3 grubości 20-40 cm, rozstawionymi co 2-2,5 m. Żebra wiążą się swym zbrojeniem z belkami żelbetowymi poprzecznymi 4 również o grubości 20-40 cm. Wzdłuż kesonu idą belki podłużne 5; środkowe belki w rzucie poziomym w miejscach umocowania rur szybowych są zastąpione żelbetową obudową tych rur (segregator aktów prawnych). Ściany boczne otrzymują lekkie pochylenie 50 : 1 w celu ułatwienia opuszczania kesonu.

W opisany sposób buduje się keson wówczas, gdy trzeba go opuszczać na łańcuchach z rusztowań. W tych wypadkach, gdy keson buduje się bezpośrednio na gruncie, z którego rozpoczyna się opuszczanie w głąb, można wszystkie elementy dać grubsze, a więc płyty stropowe zaprojektować grubości 30-50 cm, belki podłużne i poprzeczne grubości 50-80 cm, ściany boczne grubości 30-50 cm. Trzeba jednak zaznaczyć, że nie jest rzeczą pożądaną tworzyć wsporniki bez żeber 3 zabetonowując je w pełnym przekroju, gdyż utrudniałoby to ludziom zbliżanie się do noża kesonu. W dawniejszych typach kesonów żelbetowych można było spotkać wsporniki pełne, bez żeber, i o nachyleniu mniejszym, np. 1,75 : 1 (promocja 3 w 1). Praca w takich kesonach w gruntach spoistych bardziej zwartych była bardzo uciążliwa. Keson zbudowany ze stali otacza się blachą grubości 5-6 mm, gęsto nitowaną na złączeniach w celu uzyskania należytej szczelności przeciw ucieczce powietrza. Konstrukcja podobnego kesonu, lecz zaprojektowana ze stali. Keson osłonięty jest blachą wzdłuż obwodu. Wiązania poprzeczne stanowiące jednocześnie usztywnienie w tym kierunku wy tworzone są z blachy grubości 10 mm.