Łaźnie i pralnie

W niektórych pomieszczeniach, jak łaźnie i pralnie, nadmierna ilość pary przenika do ścian i z chwilą, gdy temperatura przegrody na jej powierzchni wewnętrznej lub wewnątrz w przegrodzie jest niższa od temperatury rosy przy danym nasyceniu powietrza parą, następuje skraplanie się pary, co powoduje nasycenie wodą materiałów stanowiących przegrodę (ścianę). Zawilgocone ściany szybko ulegają zniszczeniu, a jeśli mają równocześnie spełniać rolę przegród ciepłochronnych, to na skutek zawilgocenia tracą w dużym stopniu właściwości izolacji ciepłochronnych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Z podobnym zjawiskiem spotykamy się w nowoczesnym budownictwie wielkopłytowym.

Zwykle ściany zewnętrzne tego rodzaju budynków wykonane z płyt składają się z kilku warstw z różnych materiałów. Oprócz warstwy tynku, stanowiącego wykończenie zewnętrzne ścian, stosuje się zwykle warstwę najczęściej żelbetową, stanowiącą konstrukcyjny płytowy element dźwigający. Następna warstwa pośrednia jest warstwą izolacji ciepłochronnej, wykonywaną z różnych materiałów ciepłochronnych,’ jak lekkie betony, płyty z wełny żużlowej, waty szklanej, styropianu itp. Materiały te w większości przypadków są wrażliwe na zawilgocenie, które powoduje utratę ich właściwości ciepłochronnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W celu zabezpieczenia warstwy izolacji ciepłochronnej przed przenikaniem pary, która przy spadku temperatury ulega kondensacji i zawilgaca warstwy izolacyjne, stosuje się warstwę izolacyjną parochronną. Zdolność przenikania pary przez materiały jest znacznie większa od zdolności przenikania wody i z tego względu wykonanie odpowiedniej izolacji parochronnej jest zadaniem trudnym, wymagającym doboru materiałów o szczególnych właściwościach.

Ruch pary przez przegrodę odbywa się dzięki różnicy prężności pary z jednej i z drugiej strony przegrody (uprawnienia budowlane). W okresie zimy para wodna dyfunduje przez przegrodę z powietrza wewnętrznego do zewnętrznego, w okresie zaś lata, przy zimniejszym powietrzu wewnątrz pomieszczenia, dyfuzja pary wodnej może przebiegać w odwrotnym kierunku. Ilość pary wodnej, przenikającej w warunkach stacjonarnych na zasadzie dyfuzji przez płaską ścianę z materiału jednorodnego, można obliczyć za pomocą wzoru podanego w pracy (program egzamin ustny).

Wata szklana

Współczynnik przenikania pary przez materiały jest to ilość pary w gramach, która przenika na zasadzie dyfuzji w ciągu 1 godziny przez 1 m2 ściany płaskiej o grubości 1 m wykonanej z danego materiału, przy różnicy prężności pary wodnej po jednej i drugiej stronie ściany równej 1 mm słupa rtęci (opinie o programie). Zależy on od właściwości fizycznych danego materiału. Z materiałów budowlanych stosowanych do izolacji najmniejszy współczynnik przenikania pary ma papa asfaltowa w dobrym gatunku, obustronnie powlekana (0,00018), największy wata szklana lub wełna mineralna (0,065).

Współczynniki przenikają pary różnych materiałów wahają się od 0,0 do 0,065 (segregator aktów prawnych).
Całkowicie nie przepuszczają pary jedynie metale, szkło i niektóre tworzywa syntetyczne, lecz stosowanie tych materiałów jako izolacji parochronnych jest niecelowe (szkła ze względu na jego kruchość, a metali ze względu na łatwą ich korozję). Materiałami posiadającymi nieznaczną zdolność przepuszczania pary są: dobre farby olejne, lakiery, smoły, asfalty i wszelkiego rodzaju materiały izolacyjne w rolach oraz folie z mas plastycznych.
Warstwy tych materiałów (jako posiadające bardzo mały współczynnik przenikania pary) wykazują znaczny opór przy przenikaniu strumienia pary wodnej przez przegrodę.

Może tu występować nieznaczne zawilgocenie na skutek przesiąkania opadów atmosferycznych lub może nastąpić przenikanie wody kapilarnej, gdy nie ma ona połączenia z wodą gruntową. Stosujemy wtedy izolację przeciwwilgociową lekką (promocja 3 w 1). Natomiast kiedy strefa wody kapilarnej jest połączona ze strefą wody gruntowej, zaleca się wówczas stosowanie izolacji lekkiej wzmocnionej (z kilku warstw masy powłokowej asfaltowej lub powłoki z tworzyw sztucznych) lub izolacji średniej.