Blog
Nagrzanie próbki cylindrycznej
W artykule znajdziesz:
Nagrzanie próbki cylindrycznej
Do wyznaczenia współczynnika przewodności przez nagrzanie próbki cylindrycznej od wewnątrz lub przez jednostronne nagrzanie płyty stosowane są metody: Pyka i van der Helda (program uprawnienia budowlane na komputer).
Metoda van der Helda polega na tym, że przy obwodzie nagrzewającym umieszcza się cienki drut połączony z termoelementem i galwanometrem. Przy stałym strumieniu cieplnym temperatura wzrasta logarytmicznie w zależności od czasu. Metoda Krischera polega na jednostronnym podgrzaniu próbki za pomocą płytek z folii. Pomiędzy poszczególne warstwy próbek wkłada się płytki, które mogą być szeregowo połączone. Między płytkami znajdują się termoelementy do pomiaru temperatur (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Po ogrzaniu płytek prądem elektrycznym po pewnym czasie ustala się strumień cieplny q. Różnica Aft pomiędzy temperaturą ft0 folii ogrzewającej i temperaturą fts nieogrzanej ścianki jest stała dla jednakowych okresów czasu. Na podstawie badań opisaną metodą stwierdzono np., że współczynnik przewodności cieplnej dla płyty z betonu bazaltowego o wymiarach 0,40×0,40×0,05 m i ciężarze objętościowym 2,5 T/m3, dla temperatur tj = 85,5° i t2 = 30,5° wynosi \ = 0,47 ± 5%. Pomiaru przepływu ciepła dokonuje się dla prefabrykowanych płyt ściennych lub stropowych o wielkościach naturalnych. W tym celu w pomieszczenia laboratoryjne wbudowuje się płyty tak, aby utworzyły się dwie komory całkowicie zamknięte - komora ciepła i komora zimna (uprawnienia budowlane).
Płyty ścienne wbudowuje się pionowo, stropowe poziomo. Płyty stropowe można wbudować pionowo tylko wówczas, jeżeli nie wpłynie to na wyniki badań, np. przez zmianę układu próżni powietrznych w stropie (program egzamin ustny). Styki płyt ze ścianą pomieszczenia wypełnia się izolacjami w celu zabezpieczenia elementu od bocznych strat cieplnych. W komorze zimnej utrzymuje się temperaturę +5°C. Na badanej płycie od strony komory ciepłej umieszcza się płytę grzejną o temperaturze +15°C. Płytę tę należy izolować, aby cały strumień cieplny przechodził przez badaną płytę. Temperatury na powierzchni płyty mierzy się termoelementami.
Pomiar przewodności cieplnej
Zwykle stosuje się dziesięć termoelementów z każdej strony płyty. Znając temperatury di i d2 na powierzchniach badanej płyty, powierzchnię nagrzewaną F i ilość ciepła q = 0,86 iu w kcal/h, wartość współczynnika przewodności cieplnej w kcal/m2h°C. Płyta grzejna może być umieszczona również między dwiema badanymi płytami. Całe urządzenie znajduje się w pomieszczeniu, w którym temperatura powietrza powinna wynosić +5°C (opinie o programie).
Płyta grzejna na powierzchni powinna mieć temperaturę +15°C. Stały obieg powietrza w komorach eliminuje różnice temperatur na powierzchniach płyt. Urządzenie do pomiaru strumienia cieplnego zakłada się od strony ciepłej. Wyznaczanie współczynnika przewodności cieplnej na budowie wykonuje się za pomocą mierników strumienia cieplnego. Na badanej ścianie zakłada się grzejnik o stałej temperaturze nieco wyższej od temperatury otoczenia. Naprzeciw grzejnika na drugiej powierzchni ściany umieszcza się miernik strumienia.
Temperatury na powierzchniach ściany wyznacza się za pomocą termoelementów, połączonych z urządzeniami samopiszącymi, pozwalającymi na pomiar temperatury ustabilizowanej - niezależnej od otoczenia. Zetknięcie stopy bosej z podłogą określa współczynnik kontaktowego przenikania ciepła b. Wartość tę można obliczyć znając współczynnik przewodności cieplnej X, ciepło właściwe c oraz ciężar objętościowy (segregator aktów prawnych). Pomiar przewodności cieplnej można wykonać np. metodą Krischera.
Do pomiaru przenikania ciepła do podłóg warstwowych stosuje się sztuczną stopę. Przyrząd ten ma od spodu elektrycznie nagrzewaną płytę, której temperatura odpowiada temperaturze ciała ludzkiego. Po ustawieniu przyrządu na podłodze mierzy się termoelementami temperaturę płyty w czasie. Krzywa tych zależności pozwala określić.
Sztuczna stopa wykonana wg pomysłu Schiilego jest okrągłą płytą, izolowaną z boku i od góry, o stałej temperaturze +37°C (promocja 3 w 1). Od spodu znajduje się miedziana płyta grubości 0,5 mm, izolowana cienką płytą gumową, w której umieszczone są termoelementy.
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32