Objętość bryły nasypu

Trzeba zaznaczyć, że opisany sposób wznoszenia nasypów korzystny jest nie tylko ze względu na przyśpieszenie osiadania nawodnionych gruntów pod nasypami, lecz również wskutek zmniejszenia ilości ziemi potrzebnej do ich wykonania (program uprawnienia budowlane na komputer). Powstające w zwykłych warunkach, bez zastosowania drenów, rozchodzenie się wszerz nasypywanej ziemi, nieraz bardzo zwiększające objętość bryły nasypu i to w dolnej, najszerszej części, tutaj nie występuje. O pokazanej na pewnej dodatkowo obciążającej nadsyp- ce gruntu inż. Stanton mówi, że jest ona pożądana, gdy chodzi o przyśpieszenie osiadania; podane już rozważania wstępne łatwo tłumaczą to zjawisko (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Gdy przy oparciu na palach dąży się do większego usztywnienia fundamentu, to można go oprzeć na palach w układzie kozłowym (rozdz. 9). Gdy zależy bardzo na czasie przy posadowieniu przepustu w tych szczególnie trudnych warunkach, to przepust można oprzeć na studniach opuszczanych (uprawnienia budowlane). Studnie trzeba rozmieszczać w odpowiednich odstępach jedna od drugiej, gdyż przy opuszczaniu studzien jednej w pobliżu drugiej zawsze studnia później opuszczana wykazuje skłonność do zbliżania się i nachylania się ku studni opuszczonej wcześniej. Łatwo to zjawisko wytłumaczyć, gdy zwrócić uwagę na zmniejszenie się parcia gruntu od strony zagłębionej już studni. Można zapobiec szkodliwym odchyleniom opuszczanych studzien przez wprowadzenie należytej kolejności ich opuszczania. W tym wypadku studnia 3, aczkolwiek znajduje się w pobliżu studzien 1 i 2, będzie podlegała symetrycznemu parciu z obydwóch stron i nie będzie się poddawała ku żadnej z sąsiednich studzien (program egzamin ustny).

Można spotkać się z zaleceniami (Kógler-Scheidig), żeby w środku przepustu wprowadzać nie tylko szczeliny dylatacyjne, ale również pewne wzniesienie, które przy osiadaniu późniejszym wyrówna się, i żeby w ogóle nie stosować pod przepustami palowań, gdyż stwarzałyby one szkodliwe sztywne włączenie w całości nasypu drogowego osiadającego na miękkim podłożu (opinie o programie). Zalecenia takie mogą mieć wartość przy małych osiadaniach; natomiast tam, gdzie osiadania te sięgają wielkości 80-P100 cm, co zdarza się niejednokrotnie, nie może być mowy o jakimś wyrównaniu wprowadzonych uprzednio wzniesień. Należy dodać, że metoda drenów pionowych była w praktyce zaledwie zapoczątkowana i mało znana, gdy Kógler i Scheidig opracowywali swe zalecenia (segregator aktów prawnych).

Metody zapobiegawcze

Gdy posadawia się wiadukt na gruntach bardzo słabych i parcie gruntu na przyczółki mogłoby doprowadzać do zbliżania się ich ku środkowi mostu, mogą być zastosowane dwie metody zapobiegawcze:

• pale o układzie kozłowym,
• rozparcie fundamentów pasami rozporowymi, które wykonuje się z żelbetu.

Gdy pokład gruntu słabego jest szczególnie gruby, mogą być zastosowane obydwa środki zapobiegawcze. Rozpory wprowadza się pod ziemią; muszą być one dostatecznie mocne, żeby mogły wytrzymywać lokalne naciski obciążenia użytkowego przy ruchu pod wiaduktem. Rozpory takie mogą być użyte jako wzmocnienie fundamentów również przy budowie wiaduktów o większej rozpiętości przęseł, ponad 10 m. Rozparcie pasowe wprowadza się czasem i pod mostami - w tych razach pasy rozporowe pogrąża się w dnie rzecznym, aby nie stwarzać przegrody zmniejszającej przekrój przepływu. W mostach o rozpiętości średniej i dużej każda podpora stanowi wydzieloną całość (promocja 3 w 1). Charakterystyczne cechy projektowania i wykonania podpór zostaną podane ogólnie.

Przy obliczaniu fundamentów filarów mostowych należy uwzględnić działanie następujących sił:

• ciężaru własnego konstrukcji nośnej przekazywanego na filar,
• ciężaru własnego filara i fundamentu (przy obliczaniu ciężaru własnego należy uwzględnić wypór wody przyjmując go przy najniższym jej stanie),
• najniekorzystniejszego nacisku od obciążenia ruchomego, przypadającego na filar,
• siły hamowania pociągu, jako siły poziomej działającej wzdłuż osi mostu,
• siły wiatru, jako siły poziomej działającej prostopadle do powierzchni bocznej mostu; może ona jednak mieć wpływ tylko w mostach o większych rozpiętościach przęseł,
• siły odśrodkowej podczas biegu pociągu w mostach kolejowych na krzywych.