Płyta wiórowa

Płyta wiórowa ma postać arkusza wykonanego z wiórów drzewnych, spojonych za pomocą organicznego spoiwa przy użyciu ciśnienia i ciepła. Podobnie jak płyty stolarskie znajdują one raczej zastosowanie w deskowaniach przestawnych. Do deskowań tradycyjnych nie są stosowane z uwagi na ich zbyt wysoki koszt (program uprawnienia budowlane na komputer).
W zależności od ciężaru właściwego produkuje się: płyty lekkie o ciężarze od 0,25 do 0,40 G/cm3, średnie - od 0,40 do 0,75 G/cm3, oraz ciężkie - od 0,75 do 1,2 G/cm3.

Na podstawie sposobu prasowania rozróżnia się płyty prasowane i wytłaczane. Płyty prasowane są wykonywane w prasie przy działaniu ciśnienia w kierunku prostopadłym do jej powierzchni. Wióry w tych płytach układają się równolegle do ich płaszczyzn. Płyty wytłaczane są wykonywane w specjalnej prasie przy działaniu ciśnienia w kierunku równoległym do jej powierzchni. W płytach tych wióry są ułożone prostopadle do płaszczyzny płyty (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W porównaniu z płytami wytłaczanymi, płyty prasowane mają większą wytrzymałość na zginanie, bardziej gładką powierzchnię oraz mniejszy współczynnik pęcznienia w kierunku podłużnym, natomiast więcej pęcznieją w poprzek.

Płyty wiórowe wyrabiane są w grubościach: 8, 12, 16, 19, 22, 25 mm, szerokość wynosi 183 cm, zaś długość 366 cm.
Pęcherze, rozwarstwienia widoczne na krawędziach, luźne krawędzie i prze- szlifowanie warstwy zewnętrznej - są w płytach wiórowych niedopuszczalne. Wypadające wióry na płaszczyźnie płyty, wyłamania od piły, uszkodzenia narożników oraz zadrapania i wgnioty są dopuszczalne z ograniczeniem występowania w głąb i na długości. Inne wady są niedopuszczalne.
Ciężar objętościowy płyt wiórowych powinien wynosić od 0,57 do 0,65 G/cm3, wilgotność od 8 do 10%, pęcznienie po 24 godzinach moczenia w wodzie może sięgać do 20% (uprawnienia budowlane).

Płyty paździerzowe

Płyty paździerzowe są materiałem zastępującym drewno. Wyrabia się je z paździerzy lnianych połączonych klejem syntetycznym pod działaniem wysokiej temperatury i ciśnienia. W zależności od ciężaru objętościowego rozróżnia się płyty 400, 500, 600 i 700 kG/m Płyty są nieszlifowane lub szlifowane jedno- i dwustronnie. Produkuje się je w wymiarach: grubość 9; 13; 17; 21; 23; 27; 31; 37; 41 i 51 mm, szerokość 1220 mm, długość 2440 mm. Z wad dopuszcza się sporadyczne wypadanie paździerzy, zadrapania i wgnioty oraz uszkodzenie krawędzi. Niedopuszczalne są rozwarstwienia i pęcherze. Płyty paździerzowe znajdują ostatnio duże zastosowanie do deskowań (program egzamin ustny).

Do montażu deskowań używa łączników przeważnie metalowych, oraz dla zmniejszenia przyczepności betonu do deskowania - powłok niweczących przyczepność.
Najczęściej stosowanym łącznikiem są gwoździe budowlane. W tabl. 2-4 podano wymiary gwoździ okrągłych, które są o tyle lepsze od kwadratowych, że nie przecinają włókien drewna.
Rzadziej stosuje się wkręty do drewna i śruby. Łączniki te używane są prawie wyłącznie w deskowaniach inwentaryzowanych (opinie o programie).
Deskowanie wiąże się lub podwiesza za pomocą drutu stalowego o średnicach: 2,0; 2,2; 2,5; 2,8; 3,0; 3,4; 4,0; 4,5; 5,0; 5,5; 6,0 mm, a deskowanie inwenta- ryzowane - za pomocą śrub i specjalnych chomąt.

Ze środków chroniących przed przyczepnością należy wymienić zużyte smary maszynowe, ropę naftową, wodne emulsje olejów naftowych, szare mydło, zawiesinę glinianą, mleko wapienno-gliniane, mleko wapienne i lakiery syntetyczne oraz specjalnie w tym celu produkowane preparaty (segregator aktów prawnych).
Środki bitumiczne służą do jednorazowego powleczenia powierzchni deskowania i jak wspomniano wyżej są o tyle niewygodne w użyciu, że brudzą beton. Utrudnia to jego tynkowanie lub malowanie. Lepsze pod tym względem jest szare mydło, ale najlepsze rezultaty daje zawiesina gliniana lub mleko wapienne.

Trzeba tylko starannie wykonać powlokę, by szczelnie pokryła deskowanie.
Powłoki z lakierów są trwalsze i wymagają odnowienia po kilkunastokrotnym użyciu deskowania (promocja 3 w 1). Zabezpiecza się nimi przede wszystkim sklejki, płyty stolarskie, płyty paździerzowe i pilśniowe.