Pole betonowania

Betonując przęsła ciągłe należy pozostawiać przerwy nad podporami. Przerwy te należy zwierać dopiero po zabetonowaniu wszystkich przęseł i po wystąpieniu w nich odkształceń rusztowań, aby nad podporami nie powstawały momenty ujemne wskutek osiadania rusztowań (program uprawnienia budowlane na komputer).

Pole betonowania należy dzielić wzdłuż przęseł na dostatecznie krótkie odcinki dla umożliwienia swobodniejszego występowania skurczu i dla uniknięcia rys skurczowych.
Przerwy nad podporami przęseł należy zabetonowywać dopiero po zakończeniu betonowania wszystkich przęseł, a następnie, w możliwie krótkim cza sie, należy wprowadzić częściowo sprężenie całej konstrukcji dla zabezpieczenia jej od rys, które by mogły powstać wskutek dalszego osiadania rusztowań lub występowania skurczu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Budowa krążyn o dużych rozpiętościach miała następujące cele:
- uniknięcie ustawienia podpór rusztowań w głębokich przeszkodach;
- umożliwienie przejazdu pod mostem w czasie jego budowy;
- zaoszczędzenie kosztów budowy podpór pośrednich i zmniejszenie ilości materiału;
- zwiększenie bezpieczeństwa wykonania robót przez usunięcie ryzyka związanego z możliwością zniszczenia lub uszkodzenia podpór pośrednich bądź przez powodzie, bądź przez nieprzewidziane osiadanie (uprawnienia budowlane).
Krążyny dużych rozpiętości były opierane na podporach stałych umieszczonych pod wezgłowiami łuków. Podpory te były mało odkształcalne pod działaniem nacisku krążyn.
Krążyny łukowe dostosowywano do budowy łuków i sklepień przenoszących . obciążenia wewnętrzne poprzez ściskanie przy sprowadzeniu momentów zginających do wartości bliskich zeru. Ponieważ górny pomost krążyn przylega do podniebienia łuków lub sklepień, przeto krążyny mają kształt zbliżony do krzywych sznurowych obciążeń przenoszonych podczas budowy sklepień i łuków i wskutek tego podlegają przede wszystkim działaniu sił ściskających przy stosunkowo niewielkich momentach zginających (program egzamin ustny). Cecha ta umożliwia dobre wykorzystanie materiału krążyn zgodnie z postulatem dotyczącym budowy wszelkich rusztowań wyjaśnionym na wstępie. Jest ona pierwszą z głównych zalet krążyn.

Mosty łukowe dużych rozpiętości

Mosty łukowe dużych rozpiętości są budowane dla pokonania przeszkód, w których ustawienie podpór pośrednich jest szczególnie trudne ze względu na ich głębokość, stromość zboczy, na żeglugę lub użytkowanie przestrzeni pod mostem. W tych bowiem warunkach ustawienie pośrednich podpór rusztowań jest utrudnione tak samo jak i ustawienie podpór stałych. Jest to drugi argument skłaniający w wielu przypadkach do stosowania krążyn dużych rozpiętości (opinie o programie).
Luki i sklepienia mogą być betonowane na krążynach w podziale na wieńce oddzielnie zwierane, z których każdy poprzedni przenosi lub bierze udział w przenoszeniu ciężarów następnych.

Umożliwia to zmniejszenie obciążeń działających na krążyny do ciężaru pierwszego wieńca, wskutek czego maleje kubatura i koszt krążyn. Jest to trzecim argumentem przemawiającym za zastosowaniem krążyn dużych rozpiętości.
Układy statyczne krążyn dużych rozpiętości
Kształt krążyn jest związany następującymi zależnościami (segregator aktów prawnych).
Górna powierzchnia krążyn, niosąca pomost, powinna być dostosowana do wewnętrznych powierzchni sklepień łuków i jest przez te powierzchnie jednoznacznie określona.
Liczba i położenie przegubów krążyn powinny być dostosowane do liczby i położenia przegubów łuków lub sklepienia w chwili ich zwierania. Jest to uwarunkowane współodkształcalnością obu tych elementów: przegub umieszczony
w jednym z nich i znajdujący odpowiednik w drugim wywoływałby w nim zbędne zginania.

Te dwie zależności określają układy statyczne krążyn. Są to łuki trój-przegubowe, dwu-przegubowe lub bez-przegubowe. W lukach trój-przegubowych dolne pasy krążyn są prowadzone najczęściej wzdłuż cięciw łączących przeguby. W lukach dwu-przegubowych dolny pas krążyny może być równoległy do pasa górnego prawie na całej długości i zbieżny do przegubów w końcowych przedziałach albo też pas ten może biec po łuku o mniejszej krzywiźnie od pasa zewnętrznego. Ustrój bez-przegubowy jest szczególnie prosty, gdy wysokość przekroju krążyn jest stała (promocja 3 w 1).

Bez względu na układ statyczny, krążyny dużych rozpiętości wykonywane z drewna powinny składać się z kratownic zbudowanych symetrycznie względem płaszczyzn pionowych, równoległych do osi mostu. Kratownice te powinny być stężone między sobą.