Polerowanie

Podczas gdy sposoby szlifowania wszystkich kamieni twardych (skał magmowych) są wszystkie do siebie zbliżone i wykonywane przy pomocy tych samych materiałów pomocniczych, to dla ostatecznego połysku do różnych gatunków granitów muszą być używane różne właściwe im materiały pomocnicze, zależne głównie od zabarwienia, składu twardości kamienia. Zależnie od tych właściwości rozróżniamy następujące przebiegi polerowania (program uprawnienia budowlane na komputer).

Trypla (zwana często po prostu proszkiem do polerowania). Po ostatecznym szlifie zmyta dokładnie powierzchnia poleruje się tzw. złotą tryplą 4/0 albo delikatniejszą od niej żółcią polerowniczą przy pomocy tarczy z brązowego (grubszego) filcu włosianego. Wszystkie rodzaje trypli mieszamy z wodą bez dodawania kwasu siarkowego. Tak zrobioną tryplą skrapiamy oszlifowaną powierzchnię kamienia przy pomocy pędzla lub szczotki, aby pod tarczą była dostateczna ilość rozrobionego proszku (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zamiast tarczy filcowej używane bywają również tarcze ołowiane w postaci pierścieni, blachy lub papieru ołowianego (z najmiększych gatunków czystego ołowiu). Ze stosowaniem tarcz ołowianych należy zachować ostrożność, gdyż niektóre gatunki ciemnych granitów dają wtedy połysk nietrwały, który po pewnym czasie matowieje i staje się szary (uprawnienia budowlane).

Na zakończenie procesu polerowania zaleca się dla wszystkich prawie rodzajów granitu dopolerowanie żółtym lub białym popiołem cynowym, przy użyciu dobrej tarczy z białego Picu wełnianego z małą, ilością, wody, a więc tylko na wilgotno. Stosowanie żółtego czy też białego popiołu cynowego zależy od rodzaju granitu. podobnie do trypli, stosuje się tzw. biały proszek polerowniczy (program egzamin ustny).

Czerwień polerownicza

Dawniej stosowano obok popiołu cynowego prawie wyłącznie najbardziej miałką szlamowaną czerwień polerowniczą, dającą bardzo dobry i trwały połysk. Obecnie jest ona w mniejszym użyciu y. uwagi na inne łatwiej- >ze i szybciej prowadzące do celu sposoby uzyskania-dobrego połysku. Poleruje się nią również przy użyciu tarczy z filcu wełnianego, z obfitym podsypywaniem czerwieni. Czerwień rozrabiamy tylko wodą i skraplamy nią kamień przy pomocy pędzla lub szczotki. Należy zwracać uwagę, aby polerowana powierzchnia nie zagrzewała się zbyt prędko i mocno, gdyż połysk powinien zjawiać się powoli, jeżeli ma być trwały (opinie o programie).

Po takim spolerowaniu dobrze jest powierzchnię dopolero- wać najmielszą tryplą, albo też zmyć słabym rozczynem soli szczawikowej, aby zmyć czerwień z drobnych pór granitu. Gdy zachodzi potrzeba, można użyć do ostatecznego poloru białego popiołu cynowego na wilgotno.

Sposób powyżej opisany jest najlepszy dla czerwonych granitów. Dobre wyniki uzyskuje się jednak również przy wstępnym polerowaniu czerwienią granitów ciemnych i czarnych. Następnie jednak należy je polerować miałką czernią polerowniczą przy pomocy tarczy filcowej i wykończyć, stosując nieco dobrego popiołu cynowego z domieszką najdelikatniejszej sadzy (segregator aktów prawnych).

Czerń, polerownicza, czerń paryska, bramantin, negrin. Są to wszystko czarne farby polerownicze, służące równocześnie do nadawania powierzchni wysokiego trwąłego połysku łącznie z ujednostajnieniem i pogłębieniem ciemnej barwy kamienia. Stosują się przy wykańczaniu polerowania ciemnych gatunków granitów, pod tarczą filcową.

Najlepszym środkiem polerowniczym dla uzyskania naturalnego i trwałego wysokiego połysku, jest bezwzględnie popiół cynowy (cynasza). Ponieważ jednak chemicznie czysty popiół cynowy, najodpowiedniejszy do tego celu, jest znacznie droższy od innych środków polerowniczych, więc celowo stosujemy zwykle jeden z nich i dopiero wykańczamy polerowanie popiołem cynowym, jak podano w poprzednich ustępach (promocja 3 w 1).

W handlu spotyka się dość dużo pośledniejszych i tańszych gatunków popiołu cynowego, których stosowanie się nie opłaca z powodu ich małej twardości i gorszych własności polerowniczych. Sprawę, doświadczenia jest wypróbowanie dla każdego gatunku granitu, czy należy brać popiół cynowy biały, czy też można uzyskać dobry połysk od żółtego.