Polichlorek winylu piankowy uprawnienia budowlane

Polichlorek winylu piankowy jest produkowany w kraju, lecz ze względu na wysoką cenę nie jest stosowany w budownictwie jako materiał termoizolacyjny (program uprawnienia budowlane na komputer).

Poliuretan piankowy. Tworzywo to stanowi dla budownictwa bardzo interesujący materiał termoizolacyjny ze względu na praktyczną niepalność i możliwość stosowania nawet do temp. 110°C. Jest to kompozycja złożona z 2 mieszanek, jednej składającej się z poliestru, katalizatora, emulgatora i wody oraz drugiej składającej z izocjanianów, dobrze ze sobą przemieszanych i spienionych.

Jako środek spieniający służy wytwarzający się podczas reakcji dwóch komponentów dwutlenek węgla (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Do kompozycji można dodawać rozmaite wypełniacze wpływające na ostateczne właściwości produktu. Elementy z kompozycji poliuretanowych można wykonywać nie tylko w zakładach przemysłowych, lecz również bezpośrednio na placach budów. Daje to perspektywy wykonywania tanich płyt ściennych złożonych z dwóch płyt żelbetowych lub gipsobetonowych, wypełnionych wewnątrz spienionym plastykiem.

Komórkową strukturę materiału termoizolacyjnego można uzyskać również w czasie naparzania płyt żelbetowych.
Materiały o strukturze plastra miodu (wosku). Materiały te mają strukturę regularnie powtarzających się komórek o prawidłowo geometrycznym, najczęściej sześciokątnym kształcie (uprawnienia budowlane). Są one szeroko stosowane za granicą do izolacji ciepłochronnej i przeciwakustycznej, szczególnie jako rdzenie wytrzymałych, lekkich trój warstwowych ścianek działowych lub kurtynowych, składających się z zewnętrznych płyt z materiału konstrukcyjnego (metalu, azbestocementu, płyt pilśniowych lub wiórowo-żywicznych, poliestru zbrojonego włóknem szklanym itp) i warstwy wewnętrznej z plastyku o strukturze plastra miodu. W celu poprawy właściwości termoizolacyjnych tej wewnętrznej warstwy, pustaki mogą być wypełnione kruszywem jakiegoś lekkiego materiału termoizolacyjnego, np. spienionej żywicy mocznikowej itp. Za granicą materiały tego typu wykonuje się najczęściej z papieru tańszych gatunków przez formowanie na gorąco z uprzednim zaimpregnowaniem go żywicą termoreaktywną (program egzamin ustny). Karbowane arkusze pokrywa się żywicą, układa w wiązki (szeregi), a następnie skleja w bloki w normalnej lub podwyższonej temperaturze przy ciśnieniu 0,25-5 kG/cm2.

Materiały do izolacji przeciwwilgociowej

Materiały te mają niski ciężar objętościowy (40-70 kG/m3, współczynnik przewodzenia ciepła l = 0,04-0,05 kcal/mh°C, stosunkowo wysoką wytrzymałość na ściskanie i wysoki moduł sprężystości postaciowej (poprzecznej).
W kraju produkuje się płyty z karbowanej folii polichlorowinylowej, które można zaliczyć do materiałów wspomnianej grupy. Rozpowszechnianiu się ich w budownictwie stoi na przeszkodzie wysoka cena.
W budownictwie mieszkaniowym a szczególnie przemysłowym do izolacji fundamentów przed działaniem agresywnych i obojętnych wód gruntowych, tuneli, nawierzchni mostów itp. stosuje się tworzywa sztuczne w postaci folii. W mniejszym zakresie ze względu na dość wysokie koszta stosuje się je również jako pokrycia dachowe (opinie o programie).

Do celów izolacyjnych stosuje się przede wszystkim folie polizobutyle- nowe oraz polietylenowe i polichlorowinylowe.
Folie polizobutylenowe (niem. Oppanole B, amerykańskie Wistanexy). Są to podobne do kauczuku elastyczne materiały o wytrzymałości na rozerwanie w granicach 30-^35 kG/cm2, o rozciągliwości od 300 do 1000%. W budownictwie stosuje się materiały niewypełnione lub wypełnione obciążnikami, o grubości l,5-2,5 mm. Dodatek sadzy lub grafitu zwiększa odporność materiału na działanie światła (segregator aktów prawnych).

Folie są praktycznie paroszczel- ne i odporne na agresywne działanie wód gruntowych oraz na starzenie. Stosuje się je do izolacji powierzchni betonowych i kamiennych, uszczelniania tuneli, kanałów odwadniających, posadzek chemoodpornych w zakładach przemysłowych oraz do krycia dachów. Do przyklejania stosuje się specjalne kleje. Folie wysokowypełnione można kleić lepikiem bitumicznym.
W Polsce produkuje się czarne folie polizobutylenowe, oparte na importowanych Oppanolu C, o grubości l,8-2 mm, szerokości 1000 mm i długości do 15 metrów (promocja 3 w 1).

Jest to materiał termoplastyczny (zakres stosowania do temp. +50°C) o ciężarze właściwym 1,25 G/cm3. Wytrzymałość na rozerwanie ok. 30 kG/cm2. Wydłużenie przed zerwaniem 600-700%, twardość 75-60° wg Shore’a. Do przyklejania folii służy specjalny klej na bazie cyklokauczuku. Producentem folii i kleju są Łódzkie Zakłady Włókien Sztucznych.