Porównanie metod matematycznych ze zwykłymi

W warunkach gospodarki intensywnej, gdy zasoby wolnej siły roboczej wyczerpią się, coraz częściej stosuje się poszukiwanie rozwiązań optymalnych według kryterium maksymalnych ostatecznych efektów gospodarczych. W warunkach takiej optymalizacji, gdy celem jest efekt ostateczny - również koszty (nakłady) i wyniki ostateczne (efekty) poddaje się zmianom (wariantowaniu) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Obowiązuje tutaj zasada analizowania również takich wariantów rozwiązań, w których wzrost kosztów powoduje: wzrost wyników (efektów), tzn. gdy wyniki (efekty) są znacznie wyższe od kosztów potrzebnych na ich uzyskanie.

Ustalanie optymalnych rozwiązań w organizacji budowy wymaga analizy szeregu możliwych do zastosowania wariantów. Bardzo duża liczba i występujące w nich wzajemne powiązania utrudniają znacznie wybór rozwiązania optymalnego (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Dopiero zastosowanie metod matematycznych pozwala na stosunkowo łatwe znalezienie właściwego rozwiązania.

Metody te mają jeszcze tę zaletę, iż przy wykorzystaniu i elektronicznej techniki obliczeniowej rozwiązanie otrzymuje się w bardzo krótkim czasie.
Do planowania przebiegu budowy stosuje się metody sieciowe (uprawnienia budowlane).

Polegają one na budowaniu wykresów przedstawiających zależności czasowe między następującymi po sobie czynnościami, które składają się na całość zamierzonego przedsięwzięcia. Istotą metod sieciowych jest poszukiwanie decydujących ciągów czynności, czyli drogi krytycznej.

Znajomość jej pozwala np. najkorzystniej rozłożyć czynności w czasie, a tym samym przyczynia się do otrzymania rozwiązań optymalnych, w tym wypadku z punktu widzenia równomierności zaangażowanych sił i środków. Stosowanie graficznych metod planowania podczas realizacji dużych inwestycji, a zwłaszcza obiektów przemysłowych, natrafia na duże trudności. Przejrzystość harmonogramu i technika jego wykonywania ograniczają bowiem liczbę zawartych w nim pozycji dotyczących poszczególnych procesów (program egzamin ustny). Tymczasem liczba ich może sięgać do 300, a nawet więcej różnych procesów roboczych.

Duża liczba rozwiązań pomiędzy terminami zakończenia i rozpoczęcia poszczególnych robót utrudnia znalezienie optymalnego rozwiązania dla całości budowy, ponieważ wymagałaby przeanalizowania wielu wariantów. Dopiero zastosowanie metod matematycznych zmniejszyło w znacznym stopniu omówione trudności (opinie o programie). Metody te bowiem nie wymagają analizy poszczególnych wariantów, lecz polegają na ustawieniu matematycznego modelu, przedstawiającego zależności między wielkością środków produkcji a uzyskiwanym wynikiem, a następnie jego rozwiązaniu. Wszystkie zagadnienia w technologii i ęrganizacji budowy, które określono jako ilości lub wielkości, można optymalizować metodami matematycznymi.

Metody graficzne

Podstawową wadą dotychczasowych metod graficznych planowania są trudności z aktualizacją planu budowy. W większości wypadków aktualizacja ta wymaga sporządzenia nowych pracochłonnych harmonogramów budowy. Również i te trudności zmniejsza w znacznym stopniu zastosowanie metod matematycznych (segregator aktów prawnych).

Sieć powiązań, w odróżnieniu od harmonogramu ogólnego, który przedstawia graficznie czasy wykonywanych robót, ujmuje występujące podczas realizacji budowy zdarzenia. Są nimi początek i koniec wykonania poszczególnych czynności, np. dostarczenie wykonawcy dokumentacji technicznej, uruchomienie produkcji elementów prefabrykowanych itp.

Poszczególne zdarzenia sieci powiązań są ze sobą powiązane, np. początek betonowania na danej działce musi poprzedzać ukończenie ułożenia zbrojenia na tej działce itd. Tak więc sieć powiązań przedstawia sobą szereg zdarzeń (w postaci kółek) połączonych ze sobą czynnościami (procesami) w postaci odcinków zakończonych strzałkami. W odróżnieniu od harmonogramu sieć powiązań rysuje się bez uwzględniania skali. Oczywiście można sieć powiązań narysować w skali umiejscawiając poszczególne zdarzenia zgodnie ze skalą czasu (promocja 3 w 1).

Sporządzenie sieci powiązań polega na niżej omówionych zasadach. Sporządzenie sieci, powiązań oparte jest na następujących zasadach. Każda odrębna sieć powiązań ma tylko jeden początek i jeden koniec (zdarzenie początkowe i zdarzenie końcowe).