Prace pomiarowe

Przed rozpoczęciem montażu budynku należy wytyczyć osie zewnętrznych i wewnętrznych ścian konstrukcyjnych oraz ścian rozgraniczających poszczególne działki (segmenty budynku). W budynkach szkieletowych wytycza się osie słupów zamiast osi ścian (program uprawnienia budowlane na komputer).

Oprócz osi wytycza się również krawędzie zewnętrzne ścian. Na przedłużeniu linii wyznaczających krawędzie ścian umieszcza się na terenie w pobliżu budynku wbite lub wkopane w ziemię z rur stalowych. Osie i krawędzie ścian przenosi się teodolitem na strop khżdej kondygnacji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Oprócz wytyczenia rzutu budynku wykonuje się też pomiary niwelacyjne. Podczas montażu hal przemysłowych niweluje się poziom fundamentów, na których mają stanąć słupy, aby można było obliczyć grubość podkładek, którymi reguluje się poziom ustawienia słupów, podczas montażu budynków wielokondygnacyjnych - poziomy stropów. Geodeta obsługujący montaż w nawiązaniu do reperów niwelacyjnych i świadków wyznaczających rzut budynku rektyfikuje ustawienie głównych elementów, jak słupy, belki podsuwnicowe i dźwigary dachowe w halach, czy narożne elementy ścienne, ramy szkieletów itp. w budynkach wielokondygnacyjnych (uprawnienia budowlane).

W celu ułatwienia rektyfikacji ustawienia elementów wykonuje się na nich kreski wyznaczające osie elementów i kreski poziomów kontrolnych, np. 1-2 m nad poziomem posadzki. Montaż elementów poziomych, kładzionych obejmuje następujące czynności:
- wyznaczenie położenia elementu,
- przygotowanie złączy,
- podwieszenie elementu na haku żurawia,
- właściwy montaż,
- wykonanie ewentualnych złączy (program egzamin ustny).

Elementy są wykonywane - jak wiemy - z odchyłkami wymiarowymi. Gdyby układać elementy bez rozmierzenia i zaznaczenia na oporach ich położenia, odchyłki sumowałyby się i np. podczas układania stropu między krawędzią ostatniej płyty stropowej a skrajem budynku powstałaby szczelina lub ostatnia płyta wyszłaby poza skraj. Jeżeli mamy wyznaczone położenie wszystkich płyt, odchyłki wymiarowe „gubi się” w poszczególnych złączach (opinie o programie). Położenie płyt zaznacza się kredką lub ołówkiem na oporze. Przygotowanie złączy sprowadza się w większości wypadków do rozesłania warstwy zaprawy na oporze płyty. Czasem trzeba też odpowiednio wygiąć wypusty zbrojenia. Płyty są podnoszone za pomocą zawiesi co najmniej trójcięgnowych, a większe za pomocą zawiesi belkowych lub ramowych. Belki podnosi się pętami, zawiesiami dwucięgnowymi lub belkowymi (segregator aktów prawnych).

Elementy poziome (płyty stropowe, biegi schodowe, belki, podciągi, dźwigary dachowe, płyty dachowe itp.) podwiesza się na haku żurawia poziomo i naprowadza w miejscu wbudowania za pomocą drągów montażowych. Można też zawieszać je ukośnie w ten sposób, aby opuszczone oparły się najpierw jedną stroną. Ułatwia to naprowadzenie elementu we właściwe powożenie. Po ułożeniu elementu wykonuje się złącza, spawa wypusty zbrojenia i betonuje złącze.

Montaż elementów pionowych

Montaż elementów pionowych, stawianych, obejmuje następujące czynności:
- wyznaczenie położenia elementu w budowli,
- przygotowanie złącza,
- podwieszenie elementu do haka żurawia montażowego,
- właściwe ustawienie,
- tymczasowe zamocowanie,
- rektyfikację położenia,
- wykonanie złącza trwałego.

Słupy podwiesza się przeważnie za głowicę, powyżej środka ciężkości. Elementy ścienne podnosi się zawiesiami dwucięgnowymi też w pozycji pionowej (promocja 3 w 1). Stosuje się coraz częściej przenoszenie jednoczesne kilku elementów. Elementy przestrzenne wymagają podwieszania na zawiesiach co najmniej trzycięgnowych.

Elementy składowane w położeniu poziomym w czasie podnoszenia podlegają zginaniu jak belki, zanim zajmą położenie pionowe. Aby uniknąć dodatkowego zbrojenia, projektant powinien podać miejsce założenia pęt, ewentualnie sposoby wzmocnienia elementu na czas podnoszenia. Do wiotkich słupów zakładane są np. belki stalowe, które zdejmuje się po postawieniu słupa. Sposób ustawienia elementów zależy od ich kształtu i masy.