Prakseologia współczesna

Na tworzenie konstrukcji budowli składają się dwa procesy: projektowanie i realizacja. Projektowanie wywodzi się z nauk teoretycznych, realizacja z doświadczenia (program uprawnienia budowlane na komputer). Jednak obydwa te procesy w budownictwie uzupełniają się i wzajemnie przenikają. Na przestrzeni ostatnich stu lat, a jeszcze intensywniej w ciągu ostatniego półwiecza, kiedy nauki współczesne integrują coraz bardziej w procesy budownictwa, nieodzowne staje się opieranie wniosków teoretycznych na badaniach eksperymentalnych i, odwrotnie, żadna teoria nie jest jeszcze ostateczną, jeżeli nie przejdzie przez filtr weryfikacji doświadczalnej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Prakseologia współczesna stawia ścisłą, pomiarową obserwację zjawisk natury i wykonanie doświadczeń badawczych jako jedynie źródło i kryterium praw natury rządzących tymi zjawiskami. Wyniki obserwacji i doświadczeń dają możność czynienia uogólnień, hipotez wyjaśniających dane zjawiska i pozwalają na ujęcie praw natury za pomocą funkcji matematycznych. Porównanie konsekwencji wywodzących się z hipotez oraz wyników doświadczeń i obserwacji dostarcza bezspornych informacji dla wnioskowania czy hipoteza była słuszna. Zdobyta tą drogą wiedza o prawach natury, ujęta w szatę matematyczną, jest właśnie zdobyczą naukową.

Nie może być mowy o nowoczesnym budownictwie bez udziału badań (uprawnienia budowlane).
Badania naukowe w zakresie budownictwa można podzielić w dwojaki sposób: teoretyczne i doświadczalne z jednej strony oraz studia podstawowe i stosowane z drugiej strony.
W pracach teoretycznych dominującym atrybutem jest aparat matematyczny, w pracach doświadczalnych eksperyment.

Jednak i wyniki eksperymentu nie mogą się obyć bez metod matematycznych. Rezultaty doświadczeń podlegają procesowi opracowania przy zastosowaniu metod obiektywnych, a więc probabilistyki, teorii estymacji, statystyki czy rachunku korelacyjnego (program egzamin ustny).
Dwie drogi prowadzą do wymiarowania konstrukcji. Pierwsza kiedy wymiary elementu określa się bezpośrednio z wzorów wytrzymałościowych, druga znacznie częstsza, a w wielu przypadkach jedyna to jest intuicyjne, ale kompetentne, określenie wymiarów, a następnie sprawdzenie panujących naprężeń.

Metody przybliżone

W przypadku przyjęcia niewłaściwych wymiarów trzeba wprowadzić korektę i ponownie sprawdzić naprężenia (opinie o programie). Te czynności powtarza się aż znalezione zostaną optymalne wymiary przekrojów.
Liczba powtarzanych obliczeń jest tym mniejsza, im inżynier jest bardziej doświadczony, im rozporządza intuicją bardziej kompetentną jak to nazywa Kotarbiński. Prawdziwa intuicja, najbardziej kompetentna, jest udziałem ludzi wyjątkowych, o wybitnym umyśle zdolnym do syntezy.

Eksperyment, badania modelowe, doświadczenia poligonowe są tymi pomocami, które przyśpieszają proces zdobywania doświadczenia, rozwój kompetencji inżyniera. Skracają czas wieloletnich obserwacji budowli do godzin pracy w laboratorium. Przy obliczaniu trudnych konstrukcji sprawą komplikują warunki brzegowe, których matematyczne ujęcie nastręcza często nieprzezwyciężone trudności. Stosuje się albo metody przybliżone, albo przybliżone, dalekie od rzeczywistości, założenia wyjściowe. W tym zakresie ogromną pomoc przynoszą badania modelowe.

Odrębną dziedziną, której ważkość zaczyna się coraz bardziej podkreślać, jest nauka zwana teorią trwałości (segregator aktów prawnych). Zasadniczy wpływ na budowle, a zwłaszcza na konstrukcje żelbetowe, mogą wywierać oddziaływania cieplne, wilgotnościowe i chemiczne, o różnej i często zmiennej intensywności. W kilku pracach Moskwin wykazał, że stan naprężenia, w jakim znajduje się przeciętny element betonowy, wpływa korzystnie na jego trwałość, z drugiej strony oddziaływania o charakterze fizycznym i chemicznym są pod wieloma względami zbliżone do oddziaływania sił (promocja 3 w 1).

Jeżeli do wyżej wymienionych czynników dodać wpływy Teologiczne, stany dystorsyjne oraz zmiany własności mechanicznych, zwłaszcza wytrzymałości w czasie pod wpływem panujących naprężeń, to otrzyma się skomplikowany obraz zagadnień składających się na naukę teorii trwałości. Bazą rozwoju tej nauki jest przede wszystkim eksperyment.