Przemysł chemiczny

W zakładach przemysłu chemicznego, spożywczego i wielu innych znajdują się pomieszczenia lub ich części, gdzie na podłogi działają czynniki agresywne w sposób bardziej intensywny (przeważnie w pobliżu różnych wanien, koryt, zbiorników i innych podobnych urządzeń, z których wyciekają lub rozpryskują się ciecze o różnych składach chemicznych, szkodliwych dla materiałów budowlanych). W takich miejscach lub nawet w całych pomieszczeniach wykonuje się podłogi specjalne (program uprawnienia budowlane na komputer).

W zależności od rodzaju tych cieczy konieczne jest stosowanie podłóg kwasoodpornych lub ługoodpornych. Niekiedy konieczne jest stosowanie podłóg olejoodpornych, odpornych na działanie rozpuszczalników organicznych itp. Im więcej różnych cieczy jest używanych w danej hali, tym trudniej dobrać właściwe materiały na podłogę (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W każdym przypadku należy liczyć się ze zmywaniem podłóg wodą w obfitych ilościach i z tego względu powinny one odznaczać się znaczną wodoodpornością. Z tego powodu nie mogą być stosowane podłogi z betonu kwasoodpornego na szkle wodnym, ani podłogi płytkowe spoinowane kitem kwasoodpornym na szkle wodnym, gdyż materiały te nie są dostatecznie odporne na długotrwałe działanie wody (uprawnienia budowlane).

Niezależnie od wpływów natury chemicznej, konieczne jest przy projektowaniu podłóg liczenie się jeszcze z charakterem obciążeń użytkowych (ruch pieszy, kołowy, naciski skupione, uderzenia itp.) i temperaturą. Dopiero uwzględnienie wszystkich czynników działających na podłogę pozwala dokonać właściwego doboru materiałów i prawidłowego układu odpowiednich warstw w konstrukcji podłogowej (program egzamin ustny).

Podłogi chemoodporne składają się zwykle z kilku warstw o ściśle sprecyzowanym przeznaczeniu. Najbardziej odpowiedzialną rolę spełnia warstwa użytkowa (posadzka), która jest narażona na bezpośrednie działanie zarówno czynników chemicznych jak i mechanicznych. Stosowane do jej wykonania materiały odznaczają się na ogół dużą wytrzymałością mechaniczną, natomiast nie zawsze mają dostateczną szczelność (opinie o programie). Ponieważ ciecze agresywne mogą przenikać przez płytki lub przez nieszczelności spoin do warstw niższych i do konstrukcji budynku, celowe jest wprowadzenie nieprzesiąkliwej, ciągłej warstwy izolacyjnej pod warstwą użytkową, aby zapobiec głębszej penetracji cieczy.

Podłoże z betonu

Obie wspomniane warstwy muszą być ułożone na trzeciej stanowiącej nieodkształcalne podłoże. Przy układaniu podłóg w przyziemiu wykonuje się na ogół podłoże z betonu, na wyższych kondygnacjach rolę podłoża spełniają stropy. Oprócz tych trzech warstw podstawowych rozróżnia się w konstrukcjach podłogowych warstwę wyrównawczą pod izolację antykorozyjną, warstwę wiążącą, warstwę ochronną itp.

Z uwagi na znaczną wrażliwość materiałów budowlanych na wpływy chemiczne, właściwy ich dobór w konstrukcjach podłogowych ma podstawowe znaczenie dla trwałości budynków i eksploatacji zakładów (segregator aktów prawnych).

Wskazania w tym zakresie są następujące:

• Podłoże pod podłogi, układane w przyziemiu, powinno być wykonane z betonu lub żelbetu o grubości nie mniejszej niż 100 mm. Marka betonu nie powinna być niższa niż 110 kG/cm². Grubość otulenia wkładek w żelbecie powinna wynosić co najmniej 30 mm.

Grunt pod podłożem nie powinien wykazywać nierównomiernych osiadań. Wykonywanie podłoży na gruntach nasypowych powinno być poprzedzone bardzo dokładnym zagęszczeniem gruntu. Podłoża na nasypach powinny być wykonywane z żelbetu.

• Warstwa wyrównawcza może być układana na podłożu lub na stropie. Jest ona wykonywania z zaprawy cementowej 1 : 3 - 1 : 4 o grubości co najmniej 20 mm. W warstwie tej wyrabia się również konieczne spadki w kierunku kanałów lub wpustów podłogowych. Spadki te powinny się mieścić w granicach 1-4-2%.
• Izolacja antykorozyjna powinna być ciągła, szczelna (nieprzesiąkliwa) i niewrażliwa na działanie szkodliwych czynników chemicznych, które mogą stykać się z posadzką. Spośród materiałów z tworzyw sztucznych, które mogą być w tym celu wykorzystane, należy wymienić następujące:
• folię poliizobutylenową o grubości 0,7-2 mm - do + 50°C,
• folię z miękkiego PCW o grubości 0,5-2 mm - do + 50°C,
• folię polietylenową o grubości większej niż 0,2 mm - do + 60°C.
• Warstwa użytkowa może być wykonywana z różnych materiałów w zależności od środowiska, w jakim ma się znajdować, a mianowicie:
• z płytek lub cegieł ceramicznych o grub. 15-120 mm,
• z płytek z leizny bazaltowej o grub. 25-40 mm,
• z płytek węglowych („karitów”),
• z płytek lub kostek kamiennych i innych(promocja 3 w 1).