Rygiel ramy poprzecznej

Oba momenty wyjściowe powodują ściskanie wewnętrznych powierzchni belek (program uprawnienia budowlane na komputer).
Rygiel ramy poprzecznej II-II można traktować jako ogrzany z obu stron równomiernie (z jednej strony przez turbinę, z drugiej przez generator). Przyjmując, że rygiel ten jest dodatkowo równomiernie ogrzany o +20 °C, należy przekazać jego wydłużenie na belki podłużne I-II-III.

Wydłużenie to spowoduje rozpychanie na zewnątrz obu belek podłużnych w miejscu połączenia z ryglem II-II. Obliczenie również i tego wpływu nie przedstawia żadnych trudności. Otrzymane momenty dodajemy do momentów wyjściowych obliczonych poprzednio i rozrzucamy metodą Crossa. Należy również obliczyć momenty wyjściowe dla otworu ograniczonego ramami poprzecznymi II-II i III-III, tj. dla otworu generatora (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Trzeba tu jeszcze raz wspomnieć, że momenty od wpływu temperatury, szczególnie w fundamentach wysoko strojonych, z reguły dominują nad wszystkimi pozostałymi obciążeniami.
Dalsze obliczenia i wymiarowanie wykonuje się jak dla zwykłych konstrukcji żelbetowych (uprawnienia budowlane).

Należy jednak pamiętać, że siły zastępcze od obciążeń dynamicznych powinny być przykładane w obie strony (a więc zarówno w górę, jak i w dół, w prawo jak i w lewo). Stąd należy dążyć do symetrycznego, a jeśli nie jest to ekonomiczne - przynajmniej do obustronnego zbrojenia wszystkich przekrojów żelbetowych. Szczególnie dotyczy to zbrojenia na ścinanie. W ryglach ram pręty ukośne należy dawać w obu kierunkach.

Jak wynika z przytoczonego przykładu, celem dynamicznych obliczeń fundamentów ramowych jest znalezienie wartości zastępczych obciążeń statycznych, które przyjmuje się za podstawę do obliczeń wytrzymałościowych i wymiarowania (program egzamin ustny). Stąd duża waga tych obliczeń, stąd też pożądana w nich stosunkowo duża staranność i możliwie dokładne zbadanie wszystkich wpływów. Zazwyczaj - szczególnie dla niezbyt dużych maszyn - wykonujemy tylko część obliczeń, ograniczając się do wyznaczania drgań ram płaskich i stosując wzory uproszczone, podawane np. przez Lipińskiego w pracy. Nie wydaje się celowe zalecać tego rodzaju uproszczenia przy projektowaniu dużych fundamentów.

Przykłady wykonanych fundamentów ramowych

Fundament pod turbozespół o mocy 25 MW, wykonany w Polsce, Ciężary maszyn: turbina i generator - 140,3 T, kondensator - 40 T, pompy - 6 T. Ciężary wirników: turbina 7,2 + 5,6 = 12,8 T, generator - 16 T, wzbudnica - 0,58 T. Moment zwarcia (podany przez dostawcę maszyny) Mz = 190 Tm; ssanie kondensatora nie występuje (opinie o programie).

Liczba obrotów maszyny - 3000 min-1.
Fundament ustawiono na gruncie (glina piaszczysta) o dopuszczalnym nacisku 2,5 kG/cm2. Poziom wody gruntowej wynosił 5 m poniżej poziomu posadowienia.
Materiały: beton marki 170, cement portlandzki marki 350, stal zwykła oQr = = 2500 kG/cm2. Przyjęto współczynnik sprężystości betonu Ej, = 2,6 • 16® T/m2.
Płytę dolną zaprojektowano o grubości 2 m, uzupełniając niedomiar ciężaru chudym betonem ułożonym na płycie. Grubość warstwy chudego betonu wynosi 2 m, jego ciężar objętościowy 1,8 T/m3. Poziom betonu stanowi równocześnie poziom posadzki piwnicy  (segregator aktów prawnych).

W wyniku obliczenia drgań stwierdzono, że fundament znajduje się w strefie rezonansu; amplitudy wypadły jednak niezbyt znaczne (nie przekraczały 0,015 mm). Obliczeń statycznych dokonano z uwzględnieniem skręcania rygli ram. Kształt fundamentu i rozmieszczenie zbrojenia.

Fundament pod turbozespół o mocy 50 MW na palach, wykonany w Niemczech, Ciężary maszyn: turbina i generator - 296 T, kondensator - 192 T, zbiornik oleju - 12 T, pompy i chłodnica powietrzna - 15,5 T. Ciężary wirników: turbina (razem niskie i wysokie ciśnienie) - 19,8 T, generator - 30 T, wzbudnica - 1,2 T. Moment zwarcia Mz = 242 Tm, ssanie kondensatora S = 92 T. Liczba obrotów maszyny - 3000 min-1 (promocja 3 w 1).