Sole potasowe

Sole potasowe nie mają właściwości rozsadzających. Dlatego w warunkach, gdzie zachodzi możliwość występowania procesu krystalizacji, należy stosować kit na szkle wodnym potasowym. Na zaprawach krzemianowych układa się wszelkiego rodzaju wykładziny ceramiczne, kamienne itp., służące głównie jako ochrona właściwej izolacji przed uszkodzeniami mechanicznymi (program uprawnienia budowlane na komputer).

Beton na szkle wodnym stosuje się w warstwach wyrównawczych dla nadania spadków oraz w warstwach ochronnych urządzeń aparaturowych. Płytki przeznaczone do wykładzin powinny być czyste i suche. Podkład powinien być na tyle sztywny, aby nie ulegał odkształceniom, w przeciwnym bowiem razie w wykładzinie utworzą się rysy. Podkład betonowy należy pokryć izolacją wodoszczelną bitumiczną lub z folii z tworzyw sztucznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W przypadkach lżejszej agresji wystarczy dwukrotne fluatowanie, przemycie wodą i wysuszenie.

Izolację bitumiczną posypuje się suchym, czystym piaskiem przed ostygnięciem asfaltu, aby stworzyć chropowatą, przyczepną powierzchnię. Podobnie izolację, np. oppanolową lub igelitową, można powlec klejem i posypać piaskiem. Warstwa kitu powinna mieć grubość 5-8 mm (uprawnienia budowlane).

Płytki i cegły należy układać bardzo starannie, nie pozostawiając pęcherzyków powietrza pod nimi, gdyż w nich może się zbierać ciecz korodująca. Spoiny powinny być cienkie (1-1,5 mm) i zapełniane na wycisk. Jeżeli spoiny mają być wypełnione innym materiałem, wówczas szerokość ich powinna wynosić 7-8 mm, a głębokość 15-20 mm. Szkliwiowe lub silnie nasiąkliwe powierzchnie płytek należy uprzednio zagruntować rzadką zaprawą na szkle wodnym. Roboty należy prowadzić w stałej temperaturze 15-20°C, a po ich zakończeniu suszyć wykładzinę ciepłym powietrzem w ciągu 24-36 godzin, zwiększając temperaturę stopniowo od 25 do 40°C, przy czym należy unikać przegrzewali (program egzamin ustny).

Układanie posadzki z płytek

Układanie posadzki z płytek kwasoodpornych na zaprawie na szkle wodnym (firmy Hoechst), murowanie fundamentu z klinkieru pod aparaturę na takiej samej zaprawie wykonany fundament. Kity siarkowe są odporne na działanie kwasów nieorganicznych, roztworów soli, rozcieńczonych ługów oraz wody i wykazują dużą szczelność. Natomiast pod wpływem silnych środków’ utleniających, np. stężonego kwasu azotowego, jak też stężonych alkaliów i olejów (roślinnych), ulegają zniszczeniu (opinie o programie).

Kity siarkowe przygotowuje się mieszając roztopioną siarkę z wypełniaczem, np. mączką kwarcową i plastyfikatorem (np. tiokolem). Przygotowanie kitu odbywa się w specjalnych kotłach stalowych. Temperatura podgrzewania 150 do 200°C. Kit siarkowy w temperaturze 160°C ma konsystencję ciastowatą. W temperaturze 130°C gęstnieje i w ciągu kilku minut krzepnie.

Spoiny w wykładzinach posadzkowych i spoiny den zbiorników zalewa się od góry roztopionym kitem siarkowym. Cegły kwasoodporne używane do wykładzin na kicie siarkowym w zasadzie powinny mieć na jednej z powierzchni wspornych cztery występy wysokości 10 mm (równej grubości spoiny). Stosując zwykle cegły kwasoodporne, przekłada się je w czasie murowania kawałkami płytek ceramicznych (segregator aktów prawnych).

Wykładziny powierzchni pionowych wykonuje się w ten sposób, że po kolejnym ułożeniu każdej warstwy poziomej cegieł zalepia się papierem powleczonym szkłem wodnym nie wypełnione, poziome i pionowe spoiny od strony zewnętrznej i następnie zalewa się je roztopionym kitem siarkowym. Po ostygnięciu kitu usuwa się papier i zeskrobuje nadmiar kitu.

W silnym środowisku agresywnym, gdzie mogą występować kwasy, zasady oraz rozpuszczalniki, wykładziny kwasoodporne ceramiczne i kamienne układa się na kitach fenolowo-formaldehydowych, których podstawową substancją wiążącą jest syntetyczna żywica fenolowo-formaldehydowa (promocja 3 w 1).

Wypełniaczem jest mielony kwarcyt, andezyt lub siarczan baru. Jako przyspieszacz polikondensacji stosuje się zwykle chlorek toluenosulfanowy. Kity do układania płytek węglowych mają jako wypełniacz sproszkowany węgiel i przyspieszacz kwas siarkowy.