Sposób górniczy

Przy większej głębokości sposób wyżej opisany staje się trudny w wykonaniu ze względu na znaczne tarcie gruntu i kłopotiiwość utrzymania w należytym stanie konstrukcji rozpierającej.

Wtedy bardziej praktyczny okazuje się sposób górniczy, znany przy wykonywaniu sztolni i chodników podziemnych (program uprawnienia budowlane na komputer). Przy sposobie tym wbija się nieco ukośnie zaostrzone bale o długości ok. 1,5 m poza poziomą dobrze usztywnioną ramę ułożoną w terenie. Pod osłoną wbijanych bali wyjmuje się ziemię. Około 1 m poniżej górnej ramy układa się drugą ramę, a następnie wbija się między nią i kliny założone przy górnych balach  drugą kondygnację bali itd. Kliny zakładane są po to, aby umożliwić pobijanie pali.

Sposób złożony. W miarę wolnego miejsca w terenie można wykonać wykop sposobem złożonym: od góry skarpy pochyłe, w pośrednim poziomie - odsadzki przydatne do ruchu ludzi i taczek, na dole ściany, rozparte wyżej przytoczonymi sposobami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Sposób kanalizacyjny. Przedsiębiorstwa kanalizacyjne posługują się przy wykonywaniu wykopów rozporami śrubowymi, co znacznie ułatwia robotę w porównaniu ze zwykłym zaklinowaniem i zwiększa pewność zabezpieczenia.
Konstrukcja rozpierająca przy wykonywaniu wykopów do rozpiętości 5-6 m bywa zazwyczaj drewniana, przy większych rozpiętościach - przeważnie stalowa.

Zasypywanie wolnej przestrzeni wykopów po wykonaniu fundamentów i murów podziemia powinno się odbywać warstwami nie grubszymi niż 20 cm, ze starannym ubiciem każdej warstwy. Grunty zmarznięte, torf, darnina, korzenie i ciała ulegające gniciu nie powinny być stosowane do zasypki (uprawnienia budowlane).
Zasypanie wykopów poniżej podłogi podziemia powinno być wykonane bezzwłocznie po zrobieniu fundamentów, zwłaszcza gdy nadchodzi okres zimowy. Zdarza się bowiem, że z powodu odsłonięcia fundamentów marznący pod nimi grunt pęcznieje i wypycha do góry dość nierównomiernie konstrukcję, która ulega uszkodzeniom. Zjawiska te są szczególnie niebezpieczne w wilgotnych gruntach ilastych i gliniastych (program egzamin ustny).

Inaczej przedstawia się sprawa z zasypywaniem wykopów powyżej podłogi podziemia. Tutaj obnażanie ścian przez pewną ilość miesięcy jest korzystne ze względu na ułatwienie wysychania murów.
Oczywiście pozostawiając przez pewien czas nie zasypany wykop przy ścianach zewnętrznych należy go zabezpieczyć przed napływem wody opadowej oraz chronić, aby nie spowodował wypadków z ludźmi. W szczególności n;ie należy dopuszczać do zbierania się wody w wykopach przyfundamentowych w gruntach lessowych i im podobnych, które po zamoczeniu wodą tracą swą pierwotną strukturę, co się objawia w bardzo znacznym szybkim osiadaniu i w ześlizgiwaniu się skarp (opinie o programie).

Mur

Mur jest konstrukcją z odpowiednio połączonych kamieni naturalnych (rodzimych) lub sztucznych, przeznaczoną głównie do przenoszenia naprężeń ściskających.
Mur może być wykonywany albo przez układanie na miejscu (najczęściej na zaprawie) poszczególnych kamieni, albo z gotowej masy betonowej. W dalszych rozważaniach będziemy omawiali jedynie mur układany z kamieni na miejscu, używając do jego określenia po prostu nazwy ,,mur“, natomiast mur betonowy pominiemy jako nie wchodzący w zakres niniejszej pracy (segregator aktów prawnych).

Mur może mieć kształt bryły o różnych krzywych powierzchniach, w szczególnym przypadku może to być część -wydrążonego walca. Poszczególne kamienie muru mogą mieć kształt mniej lub więcej prawidłowy lub zupełnie nieprawidłowy. Z kamieni prawidłowego kształtu najczęściej stosowane są kamienie prosto- nacłościenne. Jeżeli kamień prostopadłościenny ułożony jest swoją podstawą prostopadle do sił cisnących, to mówimy, że leży on ,,na płask“, jeżeli leży wozówką prostopadle do sił cisnących, to mówimy, że leży on na rąb’4, wreszcie jeżeli leży główką prostopadle do sił cisnących, to mówimy. że ustawiony jest ,,stojąco“.

Mur najbardziej prawidłowo skonstruowany zestawia się według systemu 3 rodzajów powierzchni podziału na poszczególne kamienie. Pierwszy i zasadniczy rodzaj powierzchni podziałowych muru powinien obejmować powierzchnie o ile możności normalne do kierunku ciśnień. Są to tzw. Powierzchnie (promocja 3 w 1).

A więc w filarach i ścianach dźwigających obciążenia pionowe powierzchniami wspomymi są płaszczyzny poziome, w sklepieniu walcowym zazwyczaj - płaszczyzny normalne do krzywych ciśnień lub do powierzchni podniebiennej.