Stateczność konstrukcji

Ponieważ ze względów ekonomicznych elementy wymiaruje się stosownie do obciążeń znanych w chwili projektowania i oczekiwanych, wszelkie nieprzewidziane, dodatkowe (np. zasypka żwirowa lub stojąca na dachu woda) lub później wprowadzone obciążenia (np. składowanie ciężkich przedmiotów, późniejsza przebudowa poddasza) mogą spowodować przekroczenie dopuszczalnej wielkości ugięcia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Stateczność konstrukcji nie bywa zagrożona nawet przy dużych ugięciach, ponieważ nie są zwykle przekroczone naprężenia dopuszczalne (np. 10 N/mm² przy drewnie iglastym klasy II). Jednakże odkształcenia belek przenoszą się na umocowane pod nimi wykładziny i mogą tu wywołać opisane wyżej szkody, szczególnie przy niewłaściwie wykonanych połączeniach z innymi elementami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeśli belka drewniana jest wieloprzęsłową belką ciągłą, to ugięcie może zwiększyć się, gdy podpory środkowe będą leżały niżej lub obniżą się na skutek skurczu, pełzania lub odkształceń gruntu. Obniżenie środkowej podpory wpływa na ugięcie na całej długości belki. Stropy z belkami drewnianymi należy zależnie od spodziewanych obciążeń stałych i użytkowych tak wymiarować, aby ugięcie belek stropowych nie było większe niż 1/300 (uprawnienia budowlane).

Złożonym dźwigarom klejonym, zarówno peł- nościennym, jak i kratowym, należy nadawać strzałkę odwrotną równą obliczonemu ugięciu pod obciążeniem stałym i użytkowym. Przy innych dźwigarach złożonych strzałka ta powinna wynosić co najmniej 1/300, a w przypadku stosowania drewna półsuchego lub świeżego 1/200.

Jeżeli strop ma zostać dodatkowo obciążony w sposób, którego nie przewidywano przy jego projektowaniu, to należy sprawdzić wytrzymałość i możliwe ugięcie elementów nośnych i w razie potrzeby wzmocnić je lub podeprzeć (program egzamin ustny).

Belki drewniane

W przypadku belek wieloprzęsłowych należy w miarę możności zapobiegać odkształceniom i przemieszczeniom podpór środkowych w stosunku do podpór skrajnych. Podpory środkowe należy ewentualnie wstępnie podwyższyć stosownie do przewidywanego ich odkształcenia.

Belki drewniane, narażone na silne działanie wilgoci, ulegały poważnym zniszczeniom w wyniku ich murszenia (mursz lub zgnilizna drewna), wywołanego przede wszystkim przez stroczka (grzyba domowego). Wilgoć mogła przy tym dostawać się do konstrukcji drewnianej w różny sposób i różnymi drogami (opinie o programie).

Przyczynami przenikania wilgoci były: ułożenie wilgotnych wypełnień między belkami (zasypki z betonu pumeksowego), oparcie belek na podłożu nie chronionym przed wilgocią (na stropie piwnicy lub stykającej się z gruntem płycie podłogowej), przedostawanie się do belek wody pryskającej na ścianę lub wody używanej do jej mycia (woda przedostawała się przez uszkodzone miejsca warstw wierzchnich ściany i uszczelnień podłóg i ścian w pomieszczeniach wilgotnych), nieszczelności ułożonych pod podłogą rur c.o. Przypadki takie powodowały rozwój grzyba i stanowiły najważniejsze przyczyny szkód. Szkody występowały również w drewnianych belkowaniach dachów pod nieszczelnymi miejscami pokrycia oraz wtedy, gdy poddasze nie było lub było niedostatecznie przewietrzone (segregator aktów prawnych).

Grzyby niszczące drewno budowlane przede wszystkim najniebezpieczniejszy dla budowli stroczek mają najlepsze warunki wzrostu i rozwoju w temperaturze od ok. +18 do +22°C (temperatura pokojowa) i wilgotności drewna ok. 28 do 30% (początek rozrostu grzyba następuje przy wilgotności ok. 20%). Istniejąca już kolonia grzyba może zaatakować także drewno suche.

Stroczek (grzyb domowy) powoduje murszenie drewna rozkładając celulozę w jego komórkach. Drewno początkowo zabarwia się na ciemno, następnie tworzą się rysy dzielące drewno na kawałki w kształcie kostek, a wreszcie drewno ulega całkowitemu rozkładowi zmieniając się w proszek (promocja 3 w 1).