Stosowanie domieszek

Oprócz wyżej wymienionych istnieją także domieszki przeznaczone do innych celów:
• domieszki zwiększające wodoodporność,
• domieszki zwiększające objętość betonu,
• domieszki zwiększające odporność chemiczną betonu,
• domieszki - inhibitory korozji stali,
• domieszki zwiększające więźliwość wody w mieszance betonowej,
• domieszki zapobiegające wymywaniu cementu podczas betonowania pod wodą.
• domieszki usztywniające, powodujące zwiększenie sztywności mieszanki betonowej (program uprawnienia budowlane na komputer),
• domieszki zwiększające odporność na agresję biologiczną,
• domieszki zwiększające przyczepność betonu,
• domieszki barwiące - pigmenty naturalne lub syntetyczne.

Domieszki mogą być stosowane w stanie stałym lub płynnym (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Bardziej wygodne w użyciu są domieszki płynne, ponieważ mogą być znacznie szybciej i w sposób równomierny rozprowadzone podczas mieszania betonu.
Ogólną przydatność domieszek chemicznych ustala się zgodnie z wymogami normy.
Stosowanie domieszek w ilościach mniejszych niż 2 g/kg cementu dopuszcza się wyłącznie w przypadku wcześniejszego ich wymieszania z częścią wody zarobowej. Jeżeli całkowita ilość płynnych domieszek przekracza 3 dnvVm’ betonu, zawartą w nich wodę należy uwzględnić przy obliczaniu wskaźnika wodno-cementowego.

Zaleca się, aby mieszanka betonowa o konsystencji ^ S4, V4, C3 lub ^ F4 była wykonywana przy użyciu domieszek silnie redukujących wodę (upłynniających). W przypadku stosowania więcej niż jednej domieszki, ich kompatybilność należy sprawdzić w badaniach wstępnych (uprawnienia budowlane).
Urządzenie dozujące powinno być tak wykonane, aby w rzeczywistych warunkach działania utrzymywać właściwe tolerancje - w przypadku domieszek ±5% wymaganej ilości.
Domieszki, a także woda zarobowa, kruszywa lekkie oraz płynne dodatki mogą być dozowane wagowo lub objętościowo (cementy, kruszywa oraz dodatki proszkowe należy dozować wagowo) (program egzamin ustny).

Właściwości betonu

Domieszki należy dodawać podczas zasadniczego procesu mieszania, z wyjątkiem domieszek silnie redukujących wodę i domieszek redukujących wodę, które można dodawać po zasadniczym procesie mieszania.
W praktyce wykonawczej pojawiają się często wątpliwości dotyczące na przykład możliwości jednoczesnego stosowania różnych modyfikatorów (opinie o programie). Dwie domieszki lub więcej mogą być niekompatybilne, na przykład niektóre domieszki napowietrzające nie powinny się stykać z lignosulfonianami.

W każdym przypadku należy stosować się do zaleceń producenta. Na ogół powinno się unikać kontaktu różnych domieszek ze sobą przed dodaniem ich do mieszanki; różne domieszki powinny być wprowadzane do betoniarki odrębnie i w możliwie różnym czasie. Niezależnie od wyżej podanych zaleceń przy zastosowaniu łącznym dwu domieszek zaleca się przeprowadzenie próby ich oddziaływania w warunkach, jakie panują w miejscu produkcji i wbudowania mieszanki.
Należy podkreślić, że dowolna domieszka może działać skutecznie jedynie pod warunkiem zastosowania jej do betonu właściwie zaprojektowanego i wykonanego.

Właściwości betonu o składnikach nieodpowiedniej jakości, stosowanych w niewłaściwych proporcjach, o źle dobranym stosie okruchowym, wykonanego bez dotrzymania założeń technologicznych, nie ulegną poprawie przy użyciu nawet najbardziej nowoczesnej domieszki (segregator aktów prawnych).
Zgodnie z wymogami normy PN-EN 934-2 domieszki do betonu dostarczane w pojemnikach powinny być wyraźnie oznakowane i opatrzone odpowiednią informacją zawierającą:
• określenie typu domieszki,
• numer normy: PN-EN 934-2,
• kod identyfikujący typ domieszki, obejmujący numer normy i numer tablic) w normie, zawierającej dodatkowe wymagania użytkowe dla danego typu mieszanek, na przykład: „Domieszka do betonu znacznie redukująca ilość wody/upłynniająca: EN 934-2 T3.1/3.2″ informacje uzupełniające:
- numer partii i zakładu produkcyjnego,
- warunki przechowywania z terminem przydatności do stosowania,
- instrukcję stosowania,
- dopuszczalne granice dozowania (promocja 3 w 1).