Stosunek ilości piasku

Do wytwarzania płyt żebrowych i płaskich stosuje się jako kruszywo czyste piaski i tłuczeń lub żwir frakcji 3-4-5 i 5-4-10 mm. Stosunek ilości piasku do ilości grubego kruszywa, jak również maksymalne jego wymiary dobiera się w laboratorium zakładowym. Oprócz tego, w laboratoriach dobiera się taką urabialność mieszanki betonowej, która powinna zapewniać dobre jej zagęszczanie przy formowaniu wyrobów. Zazwyczaj plastyczność mieszanki wyznacza się nie mniejszą niż 35-45 s, ponieważ dla mieszanki półciekłej potrzebna jest dłuższa obróbka cieplna (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do wytwarzania wyrobów z betonu keramzytowego stosuje się mieszanki betonowe przygotowane na żwirze keramzytowym frakcji 5-410 i 10-4-20 mm i piasku keramzytowym. Zużycie wody wyznacza się z uwzględnieniem takiej szybkości pochłaniania wody przez składniki, aby uzyskać mieszankę betonową o wymaganej ciekłości (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Proces produkcji wyrobów żelbetowych na maszynach wibrowalcujących składa się z następujących podstawowych operacji: smarowania taśmy formującej, układania szkieletów zbrojeniowych, przygotowania mieszanki betonowej, jej układania i zagęszczania, obróbki cieplnej oraz zdjęcia wyrobów z maszyny. Smarowanie taśmy formującej wykonuje się ogrzanym do temperatury 70-490°C petrolatum, które nanosi się warstwą 0,2-40,3 mm; tworzy ona na powierzchni taśmy trwałą błonkę ochronną zapewniającą łatwe rozformowanie wyrobów przy ich zejściu z maszyny (uprawnienia budowlane).

Petrolatum i inne stałe lub o konsystencji gęstej cieczy produkty ropy naftowej stosowane są do smarowania w postaci roztworów w nafcie, oleju wrzecionowym i innych olejach. Proces smarowania jest całkowicie zmechanizowany i przeprowadza się za pomocą dwóch dysz zmontowanych na końcach rozpylaczy rurowych wykonujących ruchy wahadłowe dookoła pionowej osi. W razie potrzeby taśmę przed smarowaniem oczyszcza się za pomocą mechanicznych szczotek stalowych (program egzamin ustny).

Szkielety zbrojeniowe

Szkielety zbrojeniowe układa się na poruszającą się taśmę formującą maszyny za pomocą suwnicy jednobelkowej. Szkielety na taśmie oddziela się jeden od drugiego ściankami rozdzielczymi, a z boków ogranicza się metalowym oprzyrządowaniem bocznym zamocowanym na ogniwach taśmy. W ten sposób określa się wymiary produkowanych wyrobów. W celu utworzenia w nich otworów nakłada się na taśmę specjalne metalowe wkładki formujące, których górna płaszczyzna umieszczona jest na poziomie licowej powierzchni płyty (opinie o programie).

Przygotowanie mieszanki betonowej rozpoczyna się od dozowania jej składników, przy czym wyznaczony stosunek składników mieszanki zapewnia się określoną szybkością przenośnikowych taśm zasilaczy i ustalonym wymiarem szczeliny, przez którą materiał wychodzi z gardzieli zasobnika na taśmę zasilacza.

Zadozowane składniki ciągłą strugą przedostają się przez lej odbiorczy do podajnika ślimakowego, gdzie dokładnie są mieszane i przekazywane do betoniarki o działaniu ciągłym. W betoniarce mieszanka cementu i kruszyw jest nawilżana wodą, starannie mieszana i ciągłym strumieniem podawana do rozdzielacza betonu (segregator aktów prawnych).

Układanie i zagęszczanie mieszanki betonowej na formującej taśmie maszyny wykonuje się w następujący sposób. Mieszanka betonowa jest rozdzielana równomiernie za pomocą rozdzielacza betonu na szerokości taśmy formującej w granicach oprzyrządowania boków. Grubość warstwy mieszanki układanej na taśmie reguluje się specjalną płytą wibracyjną, ustawianą na założoną grubość warstwy.

Jednocześnie z układaniem i wyrównywaniem zagęszcza się mieszankę belką wibracyjną umieszczoną pod taśmą formującą. Czas wibrowania mieszanki zależy od prędkości przesuwania się taśmy i szerokości belki wibracyjnej (promocja 3 w 1). Przy jej szerokości rzędu 30H-40 cm i prędkości przesuwania się taśmy 20-30 m/godz. czas wibrowania mieszanki wynosi 45-=-75 s. Przy formowaniu płyt z keramzytobetonu prędkość taśmy formującej wynosi ok. 15 m/godz.