Stwardnienie warstwy

W przypadku stosowania wkładu z maty szklanej należy po stwardnieniu warstwy zbrojonej zeszlifować wystające włókna szklane. Laminaty można też wykonywać specjalnymi aparatami natryskowymi, wyposażonymi w dysze wyrzucające mieszankę żywiczną i cięte włókno szklane Jeśli powłoka stanowi warstwę izolacyjną pod wykładzinę ceramiczną, zaleca się bezpośrednio po nałożeniu warstwy nawierzchniowej posypać ją suchym piaskiem o granulacji ok. 1,0 mm, a po stwardnieniu warstwy należy nadmiar nie związanego piasku zmieść miękką szczotką (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do laminatów z żywic epoksydowych stosuje się Epidian 5 lub Epidian 51, lub też inne ciekłe żywice epoksydowe. Epidianu 112 używa się do powłok elastycznych. Do zbrojenia powłok stosuje się tkaninę szklaną St-20/60 lub matę o gramaturze 300. Przed oddaniem powłok epoksydowych do eksploatacji w ciekłym środowisku powinny one dojrzewać w suchych warunkach w temperaturze ok. +20°C w ciągu 57 dni. Jeśli powłoka ma stanowić izolację zbiorników na wodę pitną lub produkty spożywcze, należy ją przed oddaniem do eksploatacji przemyć 1 - 2-procentowym roztworem kwasu mlekowego, a następnie obficie zmyć wodą (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W przypadku stosowania powłok kilkuwarstwowych, każdą następną warstwę mieszanki należy nakładać nie wcześniej niż po związaniu warstwy poprzedniej, a najlepiej następnego dnia. Zaleca się stosowanie laminatów z co najmniej dwiema warstwami zbrojenia włóknem szklanym. Laminaty z żywicy Epidian 112 stosuje się też jako pierwszą warstwę pod laminaty z żywic twardych (Epidian 5 lub 51). Te ostatnie powłoki zalecane są w przypadkach, gdy podłoże (konstrukcja) może popękać (uprawnienia budowlane).

Na poszczególne warstwy powłoki stosuje się na ogół różny skład mieszanek. Na warstwy spodnie stosuje się zestawy bardziej elastyczne, na warstwy wierzchnie sztywniejsze. Zbrojenie z maty szklanej układa się w środku grubości powłoki, stosując do jej przesycenia żywice bez wypełniaczy (program egzamin ustny).

Odporność chemiczna powłok

Odporność chemiczna powłok maleje ze wzrostem temperatury środowiska. Powłoki poliestrowe mają dobre właściwości dielektryczne. Współczynnik rozszerzalności liniowej cieplnej powłok poliestrowych niezbrojonych jest 8-9-krotnie większy niż betonu. Zbrojenie włóknem szklanym obniża współczynnik rozszerzalności cieplnej powłok (opinie o programie). Powłoki poliestrowe zbrojone włóknem szklanym odznaczają się wysoką wytrzymałością na ściskanie, zginanie i rozciąganie oraz odpornością na uderzenia mechaniczne. Są nieprzesiąkliwe dla cieczy pod zwiększonym ciśnieniem. Powłoki poliestrowe są sztywne i niezbrojone, ulegają pękaniu w miejscu powstawania rysy w podłożu (konstrukcji). wypełniacze do zapraw • kitów stosuje się mączki kwasoodporne z andezytu, granitu, kwarcytu, leizny kamiennej, porcelany itp. Mączka powinna być sucha, dobrze zmielona, o kwasoodporności nie niższej niż 93%.

Jako przyspieszacz (katalizator) wiązania i twardnienia zaprawy stosuje się fluorokrzemiany: sodu Na₂SiF₆ (przy szkle wodnym sodowym) lub potasu K₂SiF₆ (przy szkle potasowym), 24-6% w stosunku do ilości wypełniacza. Dobór ilościowy składników zaprawy zależny jest od stężenia i modułu szkła oraz wymaganej konsystencji zapraw (segregator aktów prawnych).

Za granicą produkowane są gotowe suche mieszanki wypełniacza z dodatkiem przyspieszacza (katalizatora), pod nazwą kitu kwasoodpornego lub zaprawy kwaso- odpornej, które na budowie zarabia się szkłem wodnym bezpośrednio przed użyciem. Zawartość fluorokrzemianu sodu w betonie powinna stanowić ok. 15% masy szkła wodnego, wówczas otrzymuje się dostateczną wodoodporność i wytrzymałość betonu.

Prawidłowo zaprojektowany i zagęszczony beton osiąga po 4 dniach ok. 80% wytrzymałości wymaganej. Zaprawy, kity i beton na szkle wodnym są odporne na działanie kwasów, chloru, tlenków siarki (S0₂ i S0₃), natomiast nie są odporne na działanie zasad. Długotrwałe działanie wody zmniejsza ich wytrzymałość, rozpuszcza je i powoduje ich zniszczenie (promocja 3 w 1).