System władzy

Nasilenie tendencji narodowowyzwoleńczych w belgijskich koloniach zmusiło ponadto Belgię do przyznania niepodległości Kongu (I960) oraz Ruandzie i Burundi (1962). 1970-1971 uchwalono zmiany w konstytucji, a także ustawy dotyczące regionalizacji kraju oraz decentralizacji gospodarczej i kulturalnej. W latach 70, kilka krotnie dochodziło do kryzysów rządowych wywołanych narastającymi trudnościami ekonomicznymi oraz rozbieżność inni międzypartyjnymi, zwłaszcza na tle nierozstrzygniętych sporów etnicznych. W 1980 parlament uchwalił po wieloletnich debatach ustawę o regionalizacji państwa i uprawnieniach samorządowych Walonii (wprowadzoną ostatecznie w I 1989) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ostatnim krokiem do utworzenia państwa związkowego były zmiany dokonane w konstytucji w 1995, które przekształciły Belgię w państwo federacyjne o trój poziomowym systemie władzy: centralnej, regionalnej (.5 regiony o szerokiej autonomii - Flandria, Walonia, Bruksela) i wspólnotowej (.5 wspólnoty językowe - franc ciska, flamandzka i niemiecka). W 199 5 Belgia uzyskała członkostwo Unii Europejskiej. Należy do państw realizujących tworzenie europejskiej unii walutowej; wprowadziła od 1999 euro (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Belgia jest dziedziczną (w linii męskiej) monarchią konstytucyjną, na czele której stoi król (od 199 $ Albert II). Wszystkie wydawane przez niego akty wymagają kontrasygnaty odpowiedniego ministra; prerogatywy królewskie zostały ograniczone w 199 5, m.in. kroi utracił prawo desygnowania premiera i rozwiązywania parlamentu. Władzę ustawodawczą sprawuje dwuizbowy parlament o 4-letniej kadencji: Izba Reprezentantów, licząca I 50 deputowanych (91 Walonów i 121 Flamandów), wyłanianych w wyborach powszechnych, oraz Senat, liczący 71 członków - 40 wybieranych w głosowaniu powszechnym, 51 przez rady prowincji (program egzamin ustny).

Władza wykonawcza

Władza wykonawcza spoczywa w ręku odpowiedzialnego przed parlamentem rządu, na czele z premierem (od 1999 Guy Verhofstadt). Regiony posiadają własne rady z uprawnieniami ustawodawczymi oraz rządy, które sprawują władzę we wszystkich kwestiach z wyjątkiem: polityki zagranicznej, obrony, sprawiedliwości i spraw bezpieczeństwa wewnętrznego, które pozostają zarezerwowanedla rządu i parlamentu centralnego. Również wspólnoty mają własne rady i organy władzy wykonawczej, o kompetencjach ograniczonych gl. do spraw kultury, oświaty i ochrony zdrowia (opinie o programie).

Obecnie obszary zalesione zajmuj.) ok. 34% pow. kraju. Duże zwarte kompleksy leśne skupione s.) w części zach. (Puszcze: Białowieska i (Irodzieńska). We wsch. części duże połacie lasów znajduj.) się w dorzeczu Berezyny i wsch. dorzeczu Prypeci, zaś na pn. zwarte kompleksy leśne domieszką świerka porastaj.) obszar na pn. od Dźwiny. W strukturze gatunkowej dominuj.) sosny (ok. 60″..) oraz olchy i brzozy (ok. 25%), związane przede wszystkim z terenami zabagnionymi. W środowiskach rozwinęły się również torfowiska, z których duża część jest eksploatowana na skalę przemysłów.) (segregator aktów prawnych).

Świat zwierzęcy reprezentuj.) gatunki typowe- dla puszcz niżu europejskiego: żubry, jelenie, wilki, lisy, łosie, bobry, orły bieliki, sarny, dziki, wiewiórki, kuny obszary objęte ochroną zajmuj.) 1,14% pow. kraju, a największymi rezerwatami są: Białowieski, Prypecki i Bereziński. Stan środowiska naturalnego uległ katastrofalnemu pogorszeniu po awarii elektrowni atomowej w Czarnobylu (26 IV 1686). Pierwiastki promieniotwórcze i substancje radioaktywne, które przeniknęły do atmosfery, dotarły nad terytorium pd. i pd.-wsch. Białorusi, powodując najdotkliwsze skażenia w obwodach mohylewskim i homelskim, obejmujących łącznie ok. 20% pow. kraju. Późniejsze badania sugerują, że obszar skażony jest jeszcze większy, niż początkowo sądzono, i obejmuje również część obwodu grodzieńskiego i witebskiego, c o stanowi ok. 40% pow. Białorusi (promocja 3 w 1).