Systematyczna kontrola wydajności

Systematyczna kontrola wydajności jest podstawowym obowiązkiem kierownika budowy. Jest to jeden z najważniejszych wskaźników postępu pracy na budowie. Wykresy kształtowania się wydajności w różnych okresach i na różnych budowach ułatwiają kontrolę i mogą być ujęte zarówno rzeczowo (w jednostkach produkcji), jak i wartościowo (w złotych) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Pracochłonność wykonania 10 m² tynków na różnych budynkach w tym samym okresie miesięcznym. Duża pracochłonność robót tynkowych na budynkach K-13 i M-5 świadczy o niewłaściwej organizacji pracy, niedostatecznym, zmechanizowaniu robót lub też o złej pracy brygad roboczych. Na wykresie pokazane jest kształtowanie się średniej płacy robotników w poszczególnych miesiącach w porównaniu z wydajnością w tym samym okresie. Jasno występuje tutaj nieuzasadniony wzrost średniej płacy przy silnym spadku wydajności w maju i grudniu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Analizując wydajności przy wykonywaniu podstawowych elementów budynku zachodzi często konieczność zbadania udziału pracochłonności poszczególnych elementów w stosunku do pracochłonności całkowitej. Celowe jest zbadanie równolegle z tym kształtowania się udziału kosztów tych samych elementów w kosztach całego budynku. Najbardziej przejrzysty obraz uzyskamy ujmując oba te wskaźniki łącznie na jednym wykresie (uprawnienia budowlane). Z przykładowego wykresu, przedstawiającego kształtowanie się procentowego udziału pracochłonności i kosztów robót ogólnobudowlanych podstawowych elementów 11-kondygnacjowego budynku wielkopłytowego systemu WUF-T wyraźnie widać, że o pracochłonności robót na budowie decydują przede wszystkim nakłady pracy przy wykonaniu robót wykończeniowych (55%), podczas gdy koszty budynku uzależnione są w pierwszej kolejności od kosztów stanu surowego kondygnacji nadziemnych (58%) (program egzamin ustny).

Postęp robót wg harmonogramu

Tego rodzaju porównawcze graficzne ujęcie zagadnień pozwala na szybkie zorientowanie się na realizację jakich podstawowych i wiodących elementów budynku należy zwracać specjalną uwagę, gdyż jak to widać z niniejszego przykładu one decydują o pracochłonności, względnie o kosztach całego obiektu. Pełne bieżące rozeznanie odnośnie kształtowania się tych lub innych wskaźników oddaje nieocenione usługi kierownikowi budowy (opinie o programie).

Postęp robót wg harmonogramu wymaga planowej dostawy materiałów. Kierownik budowy powinien z jednej strony starać się usilnie o realizację dostaw w celu niedopuszczenia do przestojów, z drugiej strony nie może dopuścić do tworzenia się zbyt dużych zapasów materiałowych, powodujących zamrożenie środków obrotowych. Dane liczbowe otrzymywane od magazyniera w postaci raportów lub sprawozdań nie dają jasnego obrazu sytuacji materiałowej na budowie bez ich tabelarycznego zestawienia i skrupulatnego porównania liczb statystycznych.

Te same jednak dane naniesione na wykres dają przejrzyste ujęcie przebiegu dostaw materiałowych, zużycia do produkcji i wzrostu lub też zmniejszenia się zapasów materiałów na budowie. Graficzne przedstawienie dostaw i zużycia podstawowych materiałów (cegła, cement, sial, drewno itp.) pozwala kierownikowi budowy na szybką ocenę sytuacji materiałowej na budowie i ułatwia mu podjęcie odpowiednich środków zaradczych w przypadku, gdy występują przerwy w dostawach (segregator aktów prawnych).

Harmonogram dostaw i zużycia cegły w ciągu miesiąca (plan linia pełna, wykonanie linia przerywana; linia cienka przedstawia dostawy, linia gruba zużycie). Z wykresu widać, że do dnia 5, dnia 14 i od 19 dostawy były większe niż zużycie. W wyniku tego w dniach tych nastąpił wzrost, zapasów cegły na budowie. W pozostałych dniach stan dostaw był niższy od zużycia lub w ogóle nie dostarczono cegły (dnia 10, 15, 16, 17) i to pociągnęło za sobą zmniejszenie się remanentów na budowie (promocja 3 w 1).

Wykres „b” na tejże tablicy podaje narastająco ilość dostarczonej cegły od początku miesiąca z uwzględnieniem remanentu na dzień pierwszego oraz narastająco zużycie cegły od początku miesiąca. Odległość pionowa między linią dostawy a linią zużycia określa stan zapasu cegły na dany dzień. Największa różnica rzędnych między liniami dostawy i zużycia, oznaczająca największy zapas cegły na budowie w danym miesiącu, jest podstawą do ustalenia powierzchni składowania.