Urządzenie placu robót

Miejsce budowy fundamentu powinno być tak urządzone, aby można było wykonać na nim keson i przeprowadzić z jego powierzchni głębienie fundamentu (program uprawnienia budowlane na komputer). Do placu robót kesonowych doprowadza się energię elektryczną, przewody powietrzne i wodociągowe oraz drogi dojazdowe.

W zależności od istniejących warunków terenowych i wodnych plac kesonowy instaluje się bezpośrednio na terenie, albo na rusztowaniach lub sztucznych wysepkach. Jeżeli położony jest on na wodzie, wówczas łączy się go zazwyczaj z brzegiem za pomocą mostu roboczego.
Przygotowanie placu na lądzie. Jeśli plac kesonowy organizuje się na lądzie, wówczas urządzenie jego sprowadza się do wyrównania terenu i zainstalowania potrzebnych urządzeń (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Powierzchnia placu powinna być dostatecznie duża, aby można było wygodnie zorganizować betonowanie fundamentu i transport urobku z kesonu oraz zainstalować dźwigi potrzebne do montażu rur szybowych i śluz kesonowych.

W przypadku gdy grunt na placu robót jest słaby, wówczas wzmacnia się go przez danie podsypki piaskowej o grubości 0,5-2,0 m.
Jeśli poziom wód gruntowych znajduje się na większej głębokości (4-5 m) poniżej terenu, to plac kesonowy urządza się niekiedy w wykopie na poziomie 0,7-1,0 m powyżej poziomu wody. Urządzenie placu w wykopie ma na celu zmniejszenie tarcia podczas opuszczania kesonu oraz uzyskanie dogodniejszych warunków dla betonowania kesonu i muru fundamentowego. Ponadto uzyskuje się oszczędność na powierzchni płaszcza (uprawnienia budowlane).

Sztuczne wysepki. Sztuczne wysepki wykonuje się wówczas, gdy miejsce opuszczania kesonu znajduje się na rzece w pobliżu brzegu i gdy głębokość wody nie przekracza 3 m. W szczególnych przypadkach wykonuje się sztuczne wysepki na głębszej wodzie (do 5 m i więcej), wymaga to jednak zastosowania skomplikowanej konstrukcji osłaniającej wysepkę. Przy większej głębokości wody koszt wykonania wysepek znacznie wzrasta (program egzamin ustny).

Wysepki nieogrodzone

W zależności od głębokości i prędkości przepływu wody stosowane są wysepki nieogrodzone i ogrodzone.
Wysepki nieogrodzone są nasypami ziemnymi ze skarpami nachylonymi pod kątem stoku naturalnego. Skarpy wysepek przy większych prędkościach wody ubezpiecza się faszyną lub narzutem kamiennym. Niekiedy skarpy nasypu zabezpiecza się przed rozmyciem przez wbicie lekkiej ścianki szczelnej naokoło podstawy nasypu.

Szerokość wysepek u góry powinna być taka, aby naokoło kesonu pozostawała ława o szerokości a 2-3 m. Wysepki powinny wystawać ponad poziom wody w rzece na taką wysokość, aby w ciągu całego okresu opuszczania kesonu zapewnione było bezpieczeństwo robót. Zazwyczaj górny poziom wysepek znajduje się na wysokości 0,75-1-1.0 m powyżej poziomu roboczego wody. Wysepki nieogrodzone stosuje się zazwyczaj przy głębokościach wody nie przekraczających 2 m (opinie o programie).

Przy większych głębokościach wody wzrastają znacznie wymiary wysepek, co zwęża przekrój rzeki i powoduje zwiększenie prędkości przepływu wody. Budowa wysepek nieogrodzonych jest bardzo prosta, wymaga ona jednak wykonania dużych robót ziemnych, co wpływa ujemnie na czas wykonania robót i podnosi ich koszt.
Wysepki ogrodzone wymagają mniejszych ilości robót ziemnych i zajmują mniej miejsca, toteż najczęściej się je stosuje. Wykonuje się je zazwyczaj w ściankach szczelnych drewnianych lub stalowych. W gruntach nie pozwalających na wbicie ścianki szczelnej stosowane są grodze kaszycowe (segregator aktów prawnych).

Rusztowania kesonowe składają się z dwóch kondygnacji. Dolna służy jako plac roboczy do wykonania kesonu, a górna do zawieszenia łańcuchów kesonowych i ustawienie dźwigów do montażu śluz i rur szybowych.
Konstrukcja rusztowań składa się z dwóch jarzm rozstawionych na odległość o 2-3 m większą niż szerokość kesonu (promocja 3 w 1).

Przestrzeń pomiędzy jarzmami przykrywa się dwoma pomostami: dolnym i górnym. Dolny pomost układa się na wysokości 0,75-1,0 m powyżej roboczego poziomu wody w rzece, a górny na takiej wysokości, aby keson mógł się zmieścić pomiędzy pomostami z zachowaniem 2-metrowej wolnej przestrzeni.