Użytkownik systemu

Dla typowych, powszechnie stosowanych systemów budownictwa opracowano zestawy wyposażenia, stanowiące podstawę do łatwego obliczania wyposażenia w dowolnym roku, z pominięciem wykonywania za każdym razem obliczeń związanych z przygotowaniem danych wyjściowych. Zestawy opracowano i próbnie zastosowano dla niektórych systemów budownictwa ogólnego (W-70 i pochodne, Szczeciński, inne wielkopłytowe, wielkoblokowe, SBM-75, szkieletowe żelbetowe) i przemysłowego (halowe, budownictwo wielokondygnacyjne) (program uprawnienia budowlane na komputer).

W wybranych systemach, odniesionych do 1 m² powierzchni użytkowej budynków oraz robót wykończeniowych, odniesionych do innych jednostek obmiarowych, właściwych danemu rodzajowi robót (z uwagi na specyfikę robót wykończeniowych oraz dowolność stosowania zamiennie różnych technik wykończenia w tym samym systemie, np. tynki malowanie tapetowanie) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

System Planowania Wyposażenia Kombinatów i Przedsiębiorstw Budowlanych w Maszyny i Urządzenia PLAMB stanowi etap obliczeniowy metody programowania wyposażenia jednostek budownictwa w maszyny, opartej na wskaźnikach maszynochłonności. Użytkownik systemu dostarcza wskaźniki maszynochłonności poszczególnych technologii (systemów) dla każdej grupy typowielkości maszyn, które wraz z wielkościami zadań i parametrami opisowymi stanowią dane wejściowe systemu (uprawnienia budowlane). W dalszym etapie przewiduje się, że wskaźniki maszynochłonności dla wszystkich stosowanych systemów i technologii będą znajdowały się w centralnym banku informacji i ich dostarczenie nie będzie przypisane użytkownikowi.

System PLAMB oprogramowano na EMC ODRA serii 1300 z minimalnym zestawem:

• jeden czytnik kart perforowanych,
• jedna drukarka wierszowa,
• cztery jednostki TM (program egzamin ustny).

Opracowanie metod technologicznych

System wykorzystuje programy standardowe Systemu Operowania Danymi. System PLAMB jest w fazie sprawdzania i badania przydatności. Pierwsze wyniki próbnego zastosowania potwierdzają tę przydatność. Tak jak w odniesieniu do wszystkich systemów informatycznych można stwierdzić, że pełną efektywność wprowadzenia systemu można będzie ocenić po jego rozpowszechnieniu i wielokrotnej powtarzalności obliczeń, co uzasadni stworzenie centralnego banku danych w zakresie wskaźników maszynochłonności dla stosowanych technologii i systemów budownictwa (opinie o programie).

Opracowanie zasad i wdrożenie mechanizacji kompleksowej w budownictwie polskim rozpoczęto w latach 1971-75 w ramach naukowo-badawczego problemu węzłowego 07.1.1 „Opracowanie metod technologicznych i organizacyjnych oraz środków dla wprowadzenia kompleksowej mechanizacji procesów budowy”. W pierwszym etapie tego problemu uwzględniono wybrane systemy budowania obiektów budownictwa ogólnego (mieszkaniowego i użyteczności publicznej) oraz przemysłowego. Podstawowym kierunkiem prac było dążenie do ujednolicenia, a nawet unifikacji metod wykonawczych w pokrewnych systemach konstrukcyjno-technologicznych pozwalających na unifikację (typowe zestawy zunifikowanych maszyn dla typowych, zunifikowanych procesów technologicznych produkcji budowlanej). Dlatego główny nacisk położono na analizę procesów technologicznych w podstawowych szeroko stosowanych systemach budownictwa. Dla procesów tych opracowano karty technologiczne, wskazujące prawidłową organizację robót oraz niezbędne maszyny i ich zestawy (segregator aktów prawnych). Karty te analizowano dwojako:

• wg systemów budowania (karty poszczególnych rodzajów robót w danym systemie),
• wg rodzajów robót (karty danego rodzaju robót w poszczególnych systemach).

Analiza procesów wg systemów badania umożliwiła wskazanie kierunków ujednolicenia i stypizowania procesów w tych systemach oraz właściwe przygotowanie i wdrożenie mechanizacji kompleksowej wg dokumentacji wykonawczej (projekty organizacji i mechanizacji budowy, karty technologiczne wykonania robót, schematy mechanizacji kompleksowej, katalogi maszyn i urządzeń itp.)(promocja 3 w 1).

Analiza procesów wg rodzajów robót pozwoliła na sformułowanie wymagań techniczno-eksploatacyjnych dla poszczególnych grup maszyn, urządzeń, narzędzi zmechanizowanych i środków transportu budowlanego w tych robotach. Wymagania te, wynikające z potrzeb stypizowanych, masowych procesów budowlanych, posłużyły za podstawę podjęcia prac naukowo-badawczych, rozwojowych i wdrożeniowych nad przygotowaniem i uruchomieniem modernizacji produkowanych maszyn oraz produkcji nowych maszyn niezbędnych do kompleksowego zmechanizowania ujednoliconych, stypizowanych procesów produkcyjnych w budownictwie.