Wody użytkowe

W okresie ostatnich lat w kraju obserwuje się wzrost zużycia ciepłej wody użytkowej w budownictwie mieszkaniowym. Można przypuszczać, że tendencja ta jest spowodowana nie tylko podnoszeniem się poziomu higienicznego mieszkańców, lecz wywołana jest głównie innymi przyczynami, a przede wszystkim natury technicznej. Wzrost zużycia ciepłej wody użytkowej stwarza poważne problemy energetyczne oraz napięcia w gospodarce wodnej regionu i całego kraju (program uprawnienia budowlane na komputer).

Pierwszą przyczyną nadmiernego zużycia ciepłej wody użytkowej jest niedotrzymywanie we wszystkich punktach czerpalnych instalacji właściwej temperatury wody.
Jak podano wcześniej, jednostkowe zużycie c. w. u. w budynkach mieszkalnych z centralnymi instalacjami c. w. u. waha się w szerokim przedziale 50-160 kg (mieszkańca i dobę), a w skrajnych przypadkach osiąga nawet wartości do 200 kg/ ‘mieszkańca i dobę). Jednak w zdecydowanej większości przypadków wartość qm zawiera się w przedziale 80-130 kg/(mieszkańca i dobę). Użytkownik instalacji c. w. u. nie zapewniającej właściwej temperatury wody w punkcie czerpalnym przeważnie upuszcza ją do chwili wzrostu temperatury (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jednak często czynność ta wykonywana jest w godzinach wieczornych czy rannych przez przeważającą liczbę mieszkańców obiektu i wtedy zużycie wody jest większe od wartości obliczeniowej; jest to przyczyną tego, że temperatura wody przez dłuższy czas utrzymuje się na niskim poziomie. Jest to bezpośrednią przyczyną bezużytecznego zużycia wody i marnotrawstwa energii cieplnej.

Głównymi przyczynami obniżania temperatury wody w punktach czerpalnych są:
a. brak łub niesprawne działanie elementów automatycznej regulacji temperatury w węźle cieplnym,
b. zbyt mała ilość wody sieciowej wynikająca przeważnie ze zbyt oszczędnego skrzyżowania węzła,
c. niesprawne działanie instalacji cyrkulacyjnej,
d. zbyt małe wymienniki lub zasobniki węzła cieplnego lub też pokrycie powierzchni wymienników warstwą kamienia kotłowego i produktów korozji (uprawnienia budowlane).

Wyniki pomiarów zużycia wody

Kolejną, niemniej istotną przyczyną nadmiernego zużycia ciepłej wody użytkowej, jest zły stan instalacji wewnętrznej, a przede wszystkim nieszczelności armatury czerpalnej. Przyczynami tego stanu są: zła jakość armatury czerpalnej oraz niewłaściwa działalność służby konserwacyjnej.
Jednym z najpoważniejszych czynników mogących ograniczyć zużycie cieplej wody jest ekonomiczne zainteresowanie odbiorców oszczędnym jej zużywaniem.

Potwierdzeniem tego są wyniki pomiarów zużycia wody wodociągowej (zimnej) w budynkach z centralną instalacją c. w. u. oraz w budynkach wyposażonych w indywidualne termy i łazienkowe piece gazowe (program egzamin ustny). Średnie zużycie wody wodociągowej w budynkach z indywidualnymi podgrzewaczami gazowymi, wyznaczone w wyniku sześcioletnich pomiarów w 20 budynkach o charakterze wielkomiejskim, wynosiło 156 kg/(mieszkańca i dobę). Z kolei zużycie wody wodociągowej w podobnych budynkach z centralnymi instalacjami c.w. u. wynosiło 252 kg/(mieszkańca i dobę). Porównanie tych liczb jest bardzo wymowne; w pierwszym przypadku odbiorcy zainteresowani byli oszczędnym korzystaniem z lokalnych instalacji c.w.u., gdyż sami ponosili konsekwencje finansowe rozrzutnego jej zużywania (opinie o programie). Natomiast w drugim przypadku przy ryczałtowych opłatach za ciepłą wodę nie było odpowiedniej motywacji do jej oszczędnego używania.

Przytoczone wyniki badań nie pozwalają jednak na ilościowe ujęcie wpływu indywidualnego rozliczania odbiorców za pobieraną ciepłą wodę na wartość jej zużycia. Tym niemniej w przeszłości toczyła się w kraju dyskusja o celowości wprowadzenia indywidualnego pomiaru i rozliczania odbiorców za zużytą wodę (segregator aktów prawnych). Wprowadzenie takiego systemu rozliczania jest jednak uzależnione od możliwości powszechnego stosowania tanich, prostych i niezawodnych przyrządów pomiarowych.

Jednym z przyrządów spełniających te wymagania jest wskaźnik zużycia ciepła typu Clorius. Zasada działania tego przyrządu polega na pomiarze masy odparowanej cieczy, która jest proporcjonalna do temperatury oraz natężenia przepływu c. w. u., a więc do ilości pobranego ciepła. W tym przypadku konieczny byłby również pomiar całkowitej ilości ciepła dostarczanego z węzła do instalacji wewnętrznej (promocja 3 w 1).