Wznoszenie ścian

W budynkach o ścianach nośnych murowanych w zasadzie przyjmujemy, że robotami prowadzącymi będą roboty związane ze wznoszeniem ścian (program uprawnienia budowlane na komputer). Od postępu robót murowych zależy tempo wszystkich pozostałych robót związanych z wykonaniem budynku.
Inaczej przedstawia się zagadnienie w wypadku, gdy mamy do czynienia z budynkiem o konstrukcji szkieletowej żelbetowej. Wówczas robotami prowadzącymi nie będą już roboty murowe, lecz roboty związane z wykonaniem szkieletowej konstrukcji żelbetowej. W tym wypadku dopiero po wykonaniu robót związanych z wykonaniem konstrukcji żelbetowej oraz po rozdeskowaniu konstrukcji możemy przystąpić do robót związanych z wypełnianiem ścian, a więc do robót murowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Aby dokonać dalszego podziału procesu budowlanego związanego z wykonaniem konstrukcji szkieletu żelbetowego i szczegółowo określić, które procesy robocze będą tu robotami prowadzącymi, uciekamy się do następującego rozumowania.

Wykonanie konstrukcji żelbetowej wymaga wykonania trzech rodzajów robót, a mianowicie: robót ciesielskich przy stemplowaniach i deskowaniach, robót zbrojarskich, związanych z przygotowaniem i montażem zbrojenia oraz robót betoniarskich, związanych z przygotowaniem, układaniem i pielęgnacją betonu. Oczywiście w tym wypadku robotami prowadzącymi będą roboty ciesielskie przy stemplowaniu i deskowaniu (uprawnienia budowlane). Wykonanie robót ciesielskich umożliwia bowiem wykonanie robót zbrojarskich, czyli wykonanie robót ciesielskich otwiera front robót dla wykonania robót zbrojarskich. Tempo wykonywania robót ciesielskich narzuca tempo robotom zbrójarskim, a następnie robotom betoniarskim.

Po zrozumieniu istoty robót prowadzących, możemy przejść teraz do określenia czasu trwania budowy (pełnego cyklu produkcyjnego) za pomocą sumowania czasów trwania robót prowadzących (prowadzących cyklów asortymentowych) (program egzamin ustny).
Prowadzące cykle asortymentowe dzielą się na stałe i zmienne. Do cykli stałych należą:
- przygotowanie i zagospodarowanie placu budowy (tak zwany rozruch budowy);
- czas wykonania wykopów;
- przerwa potrzebna do sztucznego osuszenia konstrukcji budynku przed rozpoczęciem tynkowania;
- czas potrzebny na otynkowanie klatki schodowej;
- czas potrzebny na wykonanie ostatnich robót malarskich po odpowiednim przeschnięciu tynków;
- czas potrzebny na wykonanie robót porządkowych (opinie o programie).

Czas trwania robót

Do cykli zmiennych, zależnych od ilości kondygnacji, zaliczamy:
- Czas potrzebny na wykonanie murów i stropów jednej kondygnacji.
- Czas potrzebny na wykonanie tynków na jednej kondygnacji.

Przyjmując wyżej podany czas trwania robót na jednej kondygnacji, musimy zdać sobie sprawę z tego, że czas ten nie jest zależny od wielkości kondygnacji. W zależności od wielkości kondygnacji należy zatrudnić odpowiednią ilość robotników, aby roboty mogły być wykonane w przyjętym czasie (segregator aktów prawnych).
Według tego wzoru możemy obliczyć długość pełnego cyklu produkcyjnego, jeżeli realizujemy budynek mieszkalny o murowanych ścianach nośnych.
Do budynków administracyjnych i szkolnych należy stosować mnożnik 1,3, do budynków hotelowych i żłobków - mnożnik 1,5, do budynków szpitalnych mnożnik 2,0.

Korzystanie z tych mnożników uzasadnia się koniecznością wykonywania, w wyżej wymienionych budynkach, bardziej skomplikowanych i nietypowych robót (dotyczy to zwłaszcza robót wykończeniowych).
Do budynków rozpoczynanych w kwartale III i IV stosujemy mnożnik 1,2 - ze względu na roboty zimowe.

Podany sposób określania długości cyklu, jakkolwiek odpowiedni dla budownictwa tradycyjnego, obecnie nie ma szerszego zastosowania. Normatywy długości cykli produkcyjnych w budownictwie zostały opracowane przez Komisję Planowania przy Urzędzie Rady Ministrów i rozesłane przedsiębiorstwom do stosowania, jako obowiązujące. Na ich podstawie przedsiębiorstwa przeprowadzą planowe oddawanie obiektów do użytku (promocja 3 w 1).