Zabezpieczenie szczeliny dylatacyjnej

Zabezpieczenie szczeliny dylatacyjnej i powiązanie jej z izolacją powinno zapewniać ciągłość przepony przeciwwodnej przy równoczesnym zabezpieczeniu jej przed rozerwaniem w obrębie dylatacji. Roboty związane ze stosowaniem kitów należy, niezależnie od rodzaju kitu uszczelniającego, wykonywać w dobrych warunkach atmosferycznych, tzn. przy pogodzie bezdeszczowej, w temperaturze nie niższej niż 5°C (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadku uzasadnionej bezwzględnej konieczności wykonania kitowania w okresie opadów atmosferycznych i w temperaturze niższej niż 5° należy zapewnić w miejscu prowadzenia robót osłonę przed opadami atmosferycznymi (prowizoryczne zadaszenia) oraz możliwość lokalnego ogrzania miejsca robót za pomocą gorącego powietrza, promienników podczerwieni itp. Prowadzenie robót w takich warunkach nie daje jednak gwarancji dobrego ich wykonania, jest bardzo kłopotliwe, pracochłonne i może być stosowane jedynie w przypadkach awaryjnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przy wykonywaniu robót uszczelniających z zastosowaniem kitów niezbędne są następujące narzędzia i sprzęt: kieł- nie, szpachle, spoinówki metalowe, szczotki stalowe, małe, płaskie pędzle, naczynia na wodę o pojemności ok. 1 I, noże i ewentualnie pistolety do spoinowania (uprawnienia budowlane).

Uszczelnianie kitami trwale plastycznymi Olkit i Polkit. Polkit i Olkit są przeznaczone przede wszystkim do uszczelniania złączy ścian zewnętrznych budynków z elementów prefabrykowanych wielkowymiarowych i wielkoblokowych, zarówno warstwowych jak i jednomateriałowych (program egzamin ustny).

Polkit oraz Olkit mogą być również stosowane do uszczelniania:

1. dylatacji w budynkach,
2. stolarki budowlanej, np. ościeżnic okiennych i drzwiowych,
3. świetlików z luksferów (pustaków szklanych),

szyb w ramach stalowych, aluminiowych i drewnianych,

• obróbek blacharskich, np. miejsc Osadzenia blaszanych parapetów okiennych, doraźnych napraw nieszczelności złączy obróbek blacharskich itp.,
• przebić instalacyjnych przez przegrody budowlane itp.,
• zakładów płyt azbestowo-cementowych (opinie o programie).

Ogólnie należy stwierdzić, że kity te mogą być stosowane we wszystkich przypadkach, w których zachodzi potrzeba uszczelnienia złącza lub szczeliny materiałem trwale plastycznym, podatnym na odkształcenia (ruchy) występujące w spoinie i mającym dobrą odporność na starzenie w polskim klimacie. Temperatura eksploatacji Polkitu i Olki- tu powinna zawierać się w granicach od -30 do +80°C (segregator aktów prawnych).

Polkit i Olkit

Polkit i Olkit nie są kitami chemoodpornymi i nie nadają się do stosowania 130 w środowiskach o dużej agresywności, a więc w środowiskach ścieków przemysłowych, kwasów, ługów, rozpuszczalników organicznych itp.

Olkit i Polkit ze względu na trwałą plastyczność nie mogą stanowić samodzielnego uszczelnienia złącza poddanego podwyższonemu ciśnieniu, zostaną bowiem wówczas „wypchnięte” ze spoiny. Podłoże przeznaczone do uszczelniania musi być suche, czyste, niepylące, w przypadku potrzeby odkurzone, np. przez przedmuchanie sprężonym powietrzem, oraz odłuszczone - przez zmycie lub przetarcie szczotką lub szmatą zwilżoną rozpuszczalnikiem. Elementy stalowe (lub żeliwne) należy przed pokryciem kitem oczyścić z zen- dry, rdzy i innych produktów korozji, odtłuścić i zabezpieczyć powłoką antykorozyjną, np. farbą miniową.

W przypadku lekkiego pylenia podłoża należy zagruntować obrzeża szczeliny roztworem polistyrenowym do gruntowania. Roztwór należy nanosić jedną warstwą za pomocą wąskich, płaskich pędzli. Czas schnięcia gruntu - ok. 6 godzin (promocja 3 w 1).

Roztwór polistyrenowy o nazwie ZORO produkują na zamówienie Pruszkowskie Zakłady Materiałów Izolacyjnych w Pruszkowie. Można również stosować tego celu preparat o nazwie Pastilon oroducent: Spółdzielnia Pracy „Libel- a”, Warszawa). Przy gruntowaniu obrzeży spoin roztworem polistyrenowym i przy wypełnianiu złączy kitem powierzchnie elementów wzdłuż złącza często ulegają zabrudzeniu. Można temu zapobiec przez lekkie naklejenie, po obu stronach spoiny, papierowych taśm samoklejących. Taśmy te po zakończeniu robót usuwa się przez zrywanie.