Blog
Admiralicja
W artykule znajdziesz:
Admiralicja, wojsk, kierownictwo marynarki woj.; w niektórych państwach (Francja, W. Brytania) w randze ministerstwa. ADMIRALICJA, prawo sąd zajmujący się wszystkimi sprawami mor.: cyw. i kryminalnymi (zderzenia, spory finans. itp.); w Polsce izba morska. Admiralicja w Petersburgu, budynek dowództwa floty ros.; jedno z ważniejszych dziel architektury eur. Klasy cyzmu; wzniesiony 1704, rozbudowany 1806-23 wg projektu A. Zacharowa; wieloskrzydlowy gmach z centr. wieżą zwieńczoną iglicą; gł. akcent urbanist. Petersburga. Admiralicji, góry, pasmo górskie na Antarktydzie Wsch., w pn.-wsch. części Ziemi Wiktorii; wys. do 3720 m (G. Sabine’a); pierwsze badane góry Antarktydy. Admiralicji, wyspa, wyspa na o. spokojnym, w Archip. Aleksandra (USA); 4,3 tys. km2 (program uprawnienia budowlane na komputer).
Admiralicji, wyspy, grupa wysp na O. Spokojnym, wchodzi w skład Papui- -Nowej Gwinei; 2,1 tys. km2, 26 tys. mieszk. (1980); gl. wyspa Manus; uprawa palmy kokosowej. ADMIRAŁ (rusałka admiral, Vanessa alalanta), dość duży motyl dzienny; do Polski przylatuje z pd., wylęgłe jesienią motyle pokolenia krajowego giną bezpotomnie. ADMIRAŁ, wojsk, najwyższy stopień wojsk, w marynarce woj.; odpowiada stopniowi generała broni. ADMITANCJA, Y, przewodność elektr. pozorna obwodu elektr. dla prądu elektr. przemiennego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Plamy oleiste
ADO EKITI, m. w pd.-zach. Nigerii; 213,0 tys. mieszk. (1975); ośr. handl. regionu uprawy kakaowca i palmy oleistej, bawełny, tytoniu; rzemiosło. ADOLF, i817-i905, książę Nassau-Weil- burg, pierwszy wielki książę Luksemburga od 1890. Adolf FRYDERYK, 1710-71, król Szwecji od 1751, z dyn. Holstein-Gottorp; przy poparciu Rosji następca tronu od 1743; w okresie panowania A.F. walki stronnictw („Kapelusze” i „Czapki”). Adoni, m. w Indiach (Andhra Pradeś); 108,9 tys. mieszk. (1981); ośr. handlu bawełną; przemysł bawełn., spożywczy (uprawnienia budowlane).
ADONIS, mit. gr. ukochany Afrodyty rozszarpany przez dzika; za zgodą Zeusa wracał co pól roku na ziemię; symbol rozkwitu i zamierania przyrody („ogródki A.”); zob. Asztarte. polityk liberalny i działacz spoi.; 1910-17 i 1920-28 prezes Międzynar. Kom. Czerwonego Krzyża, 1919 prezydent Szwajcarii, 1920-24 jej reprezentant w Lidze Narodów. ADORANT, ikon. w malarstwie i rzeźbie klęcząca u stóp Chrystusa lub Marii postać ze złożonymi rękami; odmianą aktu adoracji jest bizant. pochodzenia proskyneza a. w pokłonie dotyka czołem ziemi (program egzamin ustny).
Adorno Theodor, 1903-69, niem. filozof i socjolog; przedstawiciel frankfurckiej szkoły neomarksizmu; prof., jeden z zał. Institut fur Sozialfor- schung; zajmował się etnocentryzmem, zagadnieniami osobowości, muzyką; Authoritarian Personality, Negatywna dialektyka. ADOUR [adu:r], rz. w pd.-zach. Francji; dł. 335 km; uchodzi do Zat. Biskajskiej; wykorzystywana do nawadniania; gł. m. nad A. Bajonna. ADRANO, m. we Włoszech (Sycylia), u podnóża Etny; 34,3 tys. mieszk. (1983); ośr. handl.; przemysł spożywczy. ADRAR, m. i oaza w Algierii, na Saharze; 22,8 tys. mieszk. (1977); gl. oaza w grupie oaz At-Hiwat przy transsaharyjskiej drodze, ośr. adm. wilai A.; uprawa palmy daktylowej, warzyw, tytoniu; lotnisko; w pobliżu złoża gazu ziemnego (opinie o programie).
ADRAR DES IFORAS, płaskowyż w pd. Saharze, na granicy Mali i Algierii; średnia wys. 700 m, maks. do 1000 m; gęsta sieć wadi; roślinność pustynna, wzdłuż wadi sawannowa. ADRENALINA (suprarenina, epinefry- na), hormon nadnerczy kontrolujący przemianę cukrową; wydzielana także na zakończeniach nerwowych, gdzie jest przenośnikiem bodźców autonom. układu nerwowego do odpowiednich tkanek; stosowana w lecznictwie (segregator aktów prawnych).
ADRENERCICZNY, fizjol. dotyczący przekazywania impulsu nerwowego z neuronu na neuron lub na efektor za pośrednictwem wydzielanej w synapsach adrenaliny lub noradrenaliny. ADRENOKORTYKOTROPINA - kortykotropina. Adres, inform, symbol identyfikujący rejestr, komórkę pamięci lub urządzenie, będące źródłem lub miejscem przeznaczenia danych lub rozkazów. ADRIA, ścisła tkanina wełn. z przędzy czesankowej, o splocie skośnym (bywa z osnową baweln.); gładka, z widocznymi skośnymi prążkami (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32