Agresywne ciecze

Jako środowisko powietrzno-gazowe występują niewielkie ilości oparów kwasu siarkowego, wilgotność względna powietrza 60%.
Posadzki na stropie żelbetowym. Zabezpieczenia pod agresywne ciecze wymagają izolacji ciągłej i specjalnej chemooodpornej nawierzchni.

Na płytę żelbetową nakłada się warstwę wyrównującą z gładzi cementowej, na której układa się następnie warstwę izolacji w postaci folii opanolowej klejonej klejem do opanolu, łączoną na zakłady ok. 5 cm. Jako nawierzchnię układa się płytki terakotowe na zaprawie krzemianowej na szkle wodnym. Spoinowanie wykonuje się kitem kwasoodpornym KDB-110 lub kwasoodpornym kitem asfaltowym. Zabezpieczenie takie ocenia się jako dobre (program uprawnienia budowlane na komputer).
Wskutek deficytowości folii opanolowej jako dostatecznie trwałe zabezpieczenie można użyć izolację ciągłą w postaci materiałów asfaltowych. W tym celu należy ułożyć izolację z 2 lub 3 warstw papy asfaltowej podwójnie powlekanej nr 500 na lepiku asfaltowym na gorąco bez wypełniaczy. Podłoże betonowe powinno być zagruntowane roztworem asfaltowym.

Zarówno w pierwszym, jak i w drugim przypadku należy warstwę izolacyjną wywinąć na ściany i postumenty na wysokość 0,25 m, ażeby zapobiec przedostawaniu się agresywnych cieczy pod warstwę izolacyjną. W przypadku zastosowania izolacji asfaltowych należy przewidzieć w czasie eksploatacji częstsze zmywanie posadzek wodą oraz zaopatrzyć powierzchnie w kanały ściekowe i kratki spustowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W przypadku układania posadzki w akumulatorni bezpośrednio na gruncie, należy wykonać, sztywne podłoże betonowe grubości 0,15-p0,20 m. Tynki cementowo-wapienne ścian murowanych powinny być starannie wykonane, a po związaniu zaprawy dwukrotnie fluatowane. Na tak przygotowane podłoże należy ułożyć płytki przyborskie lub terakotowe na kwasoodpornej zaprawie krzemiankowej do wysokości 1,5 m. Powyżej tynki można pomalować dwoma warstwami farby emulsyjnej (np. Emolit) 2 warstwy.

Zbiorniki podziemne

Oprócz dobrego zabezpieczenia opisanego wyżej, jako zabezpieczenie dostateczne można uważać powłokę ochronną z dwóch warstw emalii olejnej ogólnego zastosowania o symbolu 2261-000-000 do wysokości 1,5 m. Jednakże ta powłoka wymaga częstszego zmywania wodą w czasie eksploatacji (uprawnienia budowlane).
Galwanizernie są typowymi obiektami związanymi z oddziaływaniem agresywnych środowisk na konstrukcje budowlane. W szczególności oczyszczalnie ścieków z nieodzownymi neutralizatorami wymagają dobrych zabezpieczeń antykorozyjnych.
Neutralizatory w oczyszczalniach ścieków przemysłu elektromaszynowego składają się z szeregu komór, których zabezpieczenia przeciwkorozyjne są w ścisłym związku z procesami fizykochemicznymi, które tam występują. Komory są to żelbetowe zbiorniki podziemne lub naziemne o różnym kształcie (program egzamin ustny).

Jeżeli zbiorniki neutralizatora są całkowicie lub częściowo zagłębione w gruncie, wymagają one w pierwszej kolejności dokładnego zaizolowania ich z zewnątrz od wód gruntowych. Izolacje te z reguły wykonywane są z materiałów bitumicznych (pap i lepików) (opinie o programie).

Rozpatrzymy poniżej zabezpieczenie komór o określonym przeznaczeniu:
a) Komora ścieków cyjankowych (wersja I);
b) Komora ścieków cyjankowych (wersja II);
c) Komora ścieków chromowych;
d) Komora ścieków kwaśno-alkalicznych;
e) Komora ogólnej neutralizacji;
f) Komora ścieków kwaśnych, alkalicznych i chromowych (segregator aktów prawnych).

Są to zbiorniki żelbetowe, podziemne lub naziemne, okrągłe lub prostokątne.
W neutralizatorach unieszkodliwiane są agresywne chemicznie ścieki, które powstają w wyniku obróbki galwanicznej metali. Ścieki cyjankowe neutralizowane są w osobnych komorach.

Podłoże betonowe powinno być wykonane ze szczelnego betonu lub żelbetonu, lub w szczególnych przypadkach z chemoodpornego kruszywa i spoiwa. W podłożu powinny być wyrobione spadki, najlepiej około 2%. Przy mniejszych spadkach należy stosować gęstą siatkę kanałów i kanalików odprowadzających ścieki do kanalizacji (promocja 3 w 1).