Asfalt lany

Asfalt lany jest stosowany ponadto do układania warstw ochronnych na izolacjach typu ciężkiego, jako podkład pod posadzki z płytek na tarasach itp. W warunkach polskich mastyksy prawie że nie znajdują zastosowania do robót izolacyjnych.
Przepisy kolejowe niemieckie przewidują stosowanie zapraw o lepiszczu smołowym i asfaltowym oraz mastyksów jako mas uszczelniających (program uprawnienia budowlane na komputer).
Zawartość asfaltu jako lepiszcza w zaprawdę asfaltowej wynosi co najmniej 12%, a paku w zaprawie smołowej co najmniej
10%, zaś asfaltu w mastyksie co najmniej 22%. Resztę stanowi wypełniacz.

Masy zalewowe służą do wypełniania spoin dylatacyjnych w budowlach i obiektach inżynierskich. Zadaniem masy zalewowej jest szczelne wypełnienie spoiny przy jednoczesnym umożliwieniu wzajemnych ruchów ścianek bez pękania lub wykruszania się masy. Powinna ona zachowywać stale elastyczność przy wysokiej temperaturze mięknienia i należytej ilości wypełniacza mineralnego (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wypełnienie szczelin odbywa się przy użyciu masy płynnej; dlatego też w temperaturze ok. 150 C masa powinna posiadać dostateczną płynność, aby można ją było łatwo wlewać w spoiny o szerokości 0,5 cm i głębokości do 5 cm lub nawet głębsze. Ważną cechą masy powinien być jej mały współczynnik rozszerzalności, a tym samym mała skurczliwość przy stygnięciu.

Do produkcji mas zalewowych stosuje się asfalty drogowe o penetracji 80-120° w temperaturze 25°C lub też mieszaniny asfaltu, np. 40/60 z asfaltem 180/220.
Istotnym składnikiem mas zalewowych jest wypełniacz, głównie w postaci mączki wapiennej. Pożądany jest dodatek azbestu do mączki wapiennej lub innego materiału włóknistego, np. wełny mineralnej (uprawnienia budowlane).
Niekiedy stosowane są do mas zalewowych dodatki zwiększające ich elastyczność oraz przyczepność do betonu, jak też uodporniające masę od spływania. Do takich dodatków należą kauczuk, pak tłuszczowy, żywice, krzemionka aktywna i szereg innych materiałów.

Kity bitumiczne

Kity bitumiczne są to masy głównie asfaltowe o konsystencji gęstych past, dające się rozprowadzać za pomocą szpachli i łopatek po powierzchniach izolowanych.
Po nałożeniu kity tracą zawarte w nich rozpuszczalniki i gęstnieją tworząc grubą warstwę izolacyjną (program egzamin ustny).
Kity mogą być stosowane jako samodzielne warstwy izolacyjne wówczas, gdy np. nie można zastosować papy, oraz do wypełniania pęknięć i szczelin dylatacyjnych budynków’.
Kity pod względem składu są podobne do innych mas izolacyjnych, stosowanych na zimno.

Różnią się większą zawartością
wypełniaczy oraz wyższą temperaturą mięknienia użytych asfaltów. Istotnym składnikiem kitów obok lotnych rozpuszczalników są dodatki uplastyczniające, których zadaniem jest utrzymywanie warstwy kitu przez dłuższy okres czasu w stanie plastycznym (opinie o programie).
Emulsje bitumiczne i preparaty asfaltowe izolacyjne są to zawiesiny dwóch nie mieszających się ze sobą faz ciekłych, jakimi są asfalty w stanie stopionym oraz woda.
Dla uzyskania trwałych emulsji konieczny jest dodatek pewnych substancji utrzymujących kuleczki rozproszonego asfaltu w stanie zawieszenia w środowisku wodnym. Są to tzw. emulgatory i stabilizatory (segregator aktów prawnych).

Najprostszym typem emulgatorów są mydła, czyli sole metali alkalicznych i kwasów tłuszczowych lub podobnych im kwasów organicznych o długim łańcuchu węglowym.
Mydła te, dzięki obecności w cząsteczce hydrofobowego anionu (reszty kwasu tłuszczowego) i hydrofilowego kationu, po rozpuszczeniu w wodzie tworzyć będą otoczki złożone z cząsteczek mydła odpowiednio zorientowanych kierunkowo. Powodować to będzie w rezultacie wzajemne odpychanie się poszczególnych kuleczek asfaltu posiadających te otoczki i przeciwdziałać ich skupieniu się, czyli tzw. koagulacji emulsji, co zapewnia odpowiednią jej trwałość (promocja 3 w 1).

Są to emulsje typu „asfalt w wodzie”, przygotowywane przy użyciu emulgatorów rozpuszczalnych w wodzie. Przez ograniczenie ilości emulgatora oraz dodawanie stabilizatorów można regulować szybkość rozpadu emulsji.