Badania statyczne

Mając jednak na uwadze ich wymiary i ciężar, stosuje się je przeważnie do badań statycznych, aczkolwiek niektóre szczególnie małe i lekkie typy czujników mogą być z powodzeniem stosowane do badań dynamicznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Schematycznie pewien typ tensometru indukcyjnego z przesuwnym rdzeniem. Składa się on z dwóch swobodnie przesuwających się w stosunku do siebie rurek 1 i 2. Do jednej z rurek umocowany jest rdzeń 3, do drugiej dwie cewki 4. Czujnik opiera się o powierzchnię badanego elementu ostrzami A i B, będąc do niej przymocowany specjalnymi uchwytami. Trzpień 5 służy do utrzymania obu rurek jako jednej całości i po zamocowaniu czujnika jest wyjmowany dla umożliwienia swobodnego przesuwania się rurek, a więc i rdzenia w stosunku do cewek. Przewody 6 łączą czujnik z odpowiednim układem pomiarowym.

Przy badaniach wytrzymałościowych budowli i ich elementów zachodzi często potrzeba pomiaru sił. Wszystkie przyrządy do pomiaru sił określane są ogólnym mianem dynamometrów (siłomierzy), przy czym dynamometry umożliwiające samoczynną rejestrację wskazań zwane są dynamografami (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Najbardziej rozpowszechnionymi siłomierzami (wyłączając siłomierze maszyn wytrzymałościowych) są tzw. siłomierze sprężyste, których zasada działania jest następująca.

Siła P, którą należy zmierzyć, działając na element sprężysty siłomierza, wywołuje w nim proporcjonalne do swojej wielkości odkształcenie sprężyste. Odkształcenie to jest miarą wielkości siły. W związku z tym elementy sprężyste siłomierzy powinny być wykonane ze specjalnej stali sprężynowej o wysokiej granicy sprężystości. Odkształcenia elementów sprężystych siłomierzy mogą być mierzone jedną ze znanych i opisanych uprzednio metod. Każdy dynamometr przed oddaniem go do użytku musi być wycechowany, a to dla wyznaczenia zależności pomiędzy jego wskazaniami a wielkością mierzonej siły (uprawnienia budowlane). Istnieje cały szereg siłomierzy produkowanych fabrycznie i wykorzystujących różne metody pomiaru odkształceń (mechaniczne, hydrauliczne, dźwiękowe, elektryczne).

Pomiar odkształceń

Dysponując jednak odpowiednimi przyrządami, można zaprojektować i wykonać odpowiedni siłomierz we własnym zakresie (program egzamin ustny). Wśród spotykanych siłomierzy oddzielną grupę stanowią tzw. siłomierze wzorcowe, będące precyzyjnymi przyrządami służącymi do sprawdzania maszyn wytrzymałościowych lub do innych dokładnych badań. Jednym z prostszych przyrządów do pomiaru sił są siłomierze pałąkowe lub pierścieniowe, w których element sprężysty wykonany jest w postaci pałąka lub pierścienia.

Schematycznie tego typu siłomierze, przy czym pomiar odkształceń dokonywany jest przy wykorzystaniu czujnika zegarowego. Oczywiście w tego typu rozwiązaniach zamiast czujnika zegarowego mogą być zastosowane czujniki oporowe (opinie o programie). Znane i stosowane są też siłomierze dźwiękowe, wykorzystujące strunę drgającą jako element pomiarowy, nadające się szczególnie do pomiaru sił ściskających. Dla określenia sił zmieniających się w czasie stosowane są bardzo często siłomierze wykorzystujące elektryczne metody pomiaru i rejestracji odkształceń lub bezpośrednio sił.
Do przedstawienia rozkładu niesymetrycznego często znajduje zastosowanie transformacja logarytmiczna prawa Gaussa-Laplace’a tzw. rozkład logarytmo-normalny.

W celu przekonania się, czy uzyskany w badaniu rozkład jest logarytmo-normalny, można posłużyć się, podobnie jak przy sprawdzaniu rozkładu normalnego, laplaso-regularną siatką prawdopodobieństwa, w której oś odciętych ma podziałkę logarytmiczną (segregator aktów prawnych). Naniesione na niej punkty doświadczalne układają się wzdłuż linii prostej, a więc dany rozkład wyników należy uznać za logarytmo-normalny.

Określenie rozkładu wyników badań na podstawie rozkładu logarytmo-normalnego ma tę niedogodność, że krzywa ma tylko dwa niezależne parametry. W praktyce oznacza to, że skośność jest określona współczynnikiem zmienności (promocja 3 w 1). Za pomocą takiej krzywej nie można więc określać różnej anty- symetrii rozkładu zmiennych x, dla jednakowego współczynnika zmienności.