Badanie odporności na ścieranie

Odporność betonu na ścieranie można określać kilkoma metodami, z których każda ma naśladować pewien rodzaj ścierania występujący w praktyce. We wszystkich badaniach miarą uszkodzenia jest zmniejszenie się masy próbki.  W badaniu z użyciem toczących się kul obciążenie wywierane jest na głowicę obrotową, oddzieloną od próbki kulami stalowymi. Badanie przeprowadza się w wodzie bieżącej, aby następowało usuwanie materiału skruszonego (program uprawnienia budowlane na komputer).

W badaniu z użyciem kół zdzierających stosowana jest prasa od wiertarki, zmodyfikowana tak, aby obciążenie było przykładane na 32 obracające się koła zdzierające, pozostające w kontakcie z próbką. Głowica wykonuje 5000 obrotów, z prędkością 190 obr/min, przy czym jako materiał ścierny stosuje się węglik krzemu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Kule stalowe i koła zdzierające służą do oceny odporności betonu na oddziaływanie ciężkiego ruchu kołowego i pieszego. W przeciwieństwie do tego skłonność do erozji na skutek działania cząstek stałych zawartych w płynącej wodzie mierzy się za pomocą próby śrutowania (uprawnienia budowlane). W tym przypadku 2000 ziaren pokruszonego śrutu stalowego (o wymiarze charakterystycznym 850 mui sito nr 20) zostaje wyrzuconych pod ciśnieniem powietrza 0,62 MN/m² z dyszy o średnicy 6,3 mm, odległej od próbki betonowej o 102 mm. Naśladowanie warunków rzeczywistych nie jest łatwe, a główną trudnością w badaniach ścieralności jest upewnienie się, czy wyniki badania dają istotnie porównywalną odporność betonu na dany rodzaj zużycia (program egzamin ustny).

Wyniki trzech badań różnych betonów. Z uwagi na przypadkowe warunki badania uzyskane wartości nie są ilościowo porównywalne, we wszystkich jednak przypadkach stwierdzono, że odporność na ścieranie była proporcjonalna do wytrzymałości betonu na ściskanie. Badanie z użyciem kul stalowych zdaje się .być dokładniejsze i zdaje się dawać wyniki hardziej konsekwentne niż dwie metody pozostałe. Norma BS 368: 1956 zaleca badanie betonowych płyt chodnikowych za pomocą swobodnie spadających kul stalowych w obracającym się zbiorniku (opinie o programie).

Wpływ właściwości fizycznych kruszywa

Wpływ właściwości fizycznych kruszywa na odporność betonu na ścieranie zmienia się w zależności od rodzaju badania. W przypadku kul stalowych i kół zdzierających bardziej miękkie kruszywo daje większe zużycie powierzchni, podczas gdy przy śrutowaniu twardsze kruszywo przejawia tendencję do odpryskiwania, co powoduje większe straty ciężaru. Pewien wpływ ma także uziarnienie kruszywa, przy czym nadmiar piasku w mieszance powoduje większe straty przy ścieraniu. Jeśli w powierzchniowych warstwach betonu użyto utwardzaczy metalicznych lub innych, to konieczne może być zastosowanie specjalnych metod badania (segregator aktów prawnych).

Najlepszą dostępną wskazówką przy wyborze betonu odpornego na ścieranie stanowi spostrzeżenie, że najważniejszym czynnikiem decydującym o tej odporności jest wytrzymałość betonu na ściskanie. Odporność tę można podwyższyć stosując mieszanki dosyć chude. Beton lekki jest wyraźnie nieprzydatny, gdyż występować może zużywanie się jego powierzchni. Mocniejszą warstwę powierzchniową ma beton, w którym pojawienie mleczka cementowego na powierzchni (bleeding) występuje jedynie w niewielkim stopniu; jest on w związku z tym bardziej odporny na ścieranie. Dla uzyskania wysokiej wytrzymałości betonu konieczna jest jego właściwa pielęgnacja na mokro; niektóre rodzaje warstw pielęgnacyjnych są szkodliwe, natomiast stosowanie form z materiału absorpcyjnego poprawia odporność powierzchni na ścieranie (promocja 3 w 1).

Istnieją dwie właściwości betonu, które chociaż w ścisłym sensie nie są związane z jego trwałością mogą być jednak interesujące z uwagi na ich związek z zachowaniem się betonu w użytkowaniu. Będą one dalej omówione. Właściwości elektryczne mają znaczenie w pewnych szczególnych zastosowaniach betonu, takich jak podkłady kolejowe (gdzie niedostateczna oporność właściwa może zakłócać działanie układu sygnalizacyjnego) lub niektóre konstrukcje, w których beton stosowany jest w celu zabezpieczenia przed prądami błądzącymi.