Barwa dźwięku

Barwa dźwięku - cecha wrażenia słuchowego związana głównie z widmem dźwięku, pozwalająca rozróżnić dźwięki o jednakowych wysokościach i głośnościach pochodzące z różnych źródeł (program uprawnienia budowlane na komputer).

Barwa niespcktralna - barwa nie występująca w widmie światła słonecznego, dająca się jednak uzyskać przez zmieszanie składowych tego widma.

Barwa ostrzegawcza - barwa, która wyraża zakaz, ostrzeżenie, zwrócenie uwagi na informację dotyczącą bezpieczeństwa i higieny pracy.

Barwa spektralna - barwa, jaką daje promieniowanie świetlne o jednej długości fali, występująca w widmie światła słonecznego.

Barwiarka - maszyna włókiennicza do barwienia tkanin (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Barwiarka ciągła - barwiarka do barwienia w sposób ciągły tkanin przesuwanych z dużą prędkością.

Barwiarka pasmów - barwiarka do barwienia tkanin i dzianin w postaci pasm, otrzymanych przez lekkie skręcenie barwionej tkaniny lub dzianiny.

Barwiarka zwrotna - barwiarka, w której tkanina jest wielokrotnie przeprowadzana przez kąpiel przez przewijanie z jednego wałka na drugi, umieszczony z przeciwnej strony maszyny.

Barwienie, farbowanie - nadawanie barwy za pomocą barwników (uprawnienia budowlane).

Barwienie metali - kolorowanie.

Barwienie pigmentowe - metoda barwienia barwnikami kadziowymi, w której barwnik stosuje się nic w postaci leukozwiązku rozpuszczonego w alkalicznej kąpieli, lecz w postaci pigmentu tworzącego zdyspergowaną zawiesinę w wodzie.

Barwienie unitarne - proces jednolitego barwienia wyrobu z włókien mieszanych, np. półwełny, wełny ze stylonem itp.

Barwniki - substancje selektywnie absorbujące światło widzialne i mające zdolność barwienia różnych materiałów; czynnikiem warunkującym barwę jest obecność w cząsteczce chromoforów substancji, natomiast powinowactwo, tj. zdolność trwałego wiązania się z barwionym materiałem, nadają auksochromy (program egzamin ustny).

Barwniki anilinowe - barwniki otrzymane syntetycznie ze związków znajdujących się w smole gazowniczej, głównie z aniliny.

Barwniki anionowe - barwniki dysocjujące w wodnym roztworze z wytworzeniem barwnych anionów.

Barwniki azowe - barwniki zawierające jako charakterystyczny element składowy cząsteczek jedną lub kilka grup azowych; b.a. stanowią najliczniejszą grupę barwników otrzymywanych syntetycznie.

Barwniki bezpośrednie, barwniki substantywne - barwniki wnikające we włókno bez. środków pomocniczych.

Barwniki dyspersyjne - barwniki zawiesinowe (opinie o programie).

Barwniki indygoidowe

Barwniki indygoidowe - barwniki kadziowe, których cechą charakterystyczną jest obecność w cząsteczce układu chromoforowego • CO • C : :C • CO , np. indygo, czterobromoindygo.

Barwniki kadziowe - nierozpuszczalne w wodzie barwniki organiczne, które poddane redukcji w środowisku alkalicznym (zasadowym) tworzą sole rozpuszczalne w zasadach; roztwory tych związków zwane kadzią, służą do nasycania tkanin.

Barwniki kationowe - barwniki dysocjujące w wodnym roztworze z wytworzeniem barwnych kationów.

Barwniki kwasowe - barwniki anionowe barwiące materiał (wełnę, inne włókna proteinowe, a także włókno poliamidowe) w kąpieli kwaśnej; barwienie polega na tworzeniu przez anion barwnika połączenia o charakterze soli z aminowymi grupami włókna (segregator aktów prawnych).

Barwniki kwasowo-chromowe - barwniki kwasowe wymagające po barwieniu chromowania w celu wytworzenia na włóknie trwałych, barwnych laków z solami chromu dla uzyskania właściwego zabarwienia i trwałości.

Barwniki kwasowo-zaprawowe - barwniki kwasowe wymagające zaprawy z kationami metali, głównie chromu dla uzyskania właściwego zabarwienia i należytej trwałości.

Barwniki maskujące - barwniki uniemożliwiające wykrycie malowanych nimi obiektów za pomocą fotografii w podczerwieni.

Barwniki metalokompleksowe - barwniki zawierające w cząsteczce kompleksowo związany atom metalu (najczęściej chrom, czasem kobalt).

Barwniki lodowe - barwniki azowe wytwarzane bezpośrednio na włóknie w wyniku reakcji sprzęgania związków dwuazoniowych z naftoelanami osadzonymi na barwionym materiale; stosowane głównie do barwienia i drukowania włókien roślinnych.

Barwniki naszkliwne, barwniki muflowe - zmielone, łatwo topliwe szkliwo ołowiowe i barowe zabarwione tlenkami metali, używane do zdobienia wyrobów porcelanowych.

Barwniki naturalne - substancje barwiące, wyodrębniane z roślin lub niższych zwierząt, zazwyczaj metodą ekstrakcji, np. alizaryna, indygo, kampesz, katechina.

Barwniki nitrowe - barwniki, w których chromo- forami są grupy nitrowe • NOj, np. kwas pikrynowy.

Barwniki podszkliwne - barwniki do zdobienia wyrobów porcelanowych, zestawione ze składników odpornych na działanie roztopionego szkliwa oraz niektórych tlenków barwiących (np. kobaltu, chromu), różniące się od barwników naszkliwnych sposobem nanoszenia na wyrób.

Barwniki reaktywne - barwniki zawierające specjalnie wprowadzoną grupę reaktywną chemicznie, która reaguje z włóknem w ten sposób, że cząsteczka barwnika staje się częścią substancji włókna, tworząc nowy związek chemiczny.

Barwniki samosprzęgąjące, autazole - nierozpuszczalne barwniki azowe powstające w wyniku sprzęgania zachodzącego wewnątrz samej cząsteczki barwnika; dwuazowanie i samosprzęganie przeprowadza się na włóknie (promocja 3 w 1).

Barwniki siarkowe - barwniki nierozpuszczalne w wodzie, które tworzą rozpuszczalne sole sodowe