Bazalt

Struktura najczęściej zbita, czasami porfirowa pólkrystaliczna, a nawet krystaliczna (głównie w diabazach). W bazaltach i melafirach często pojawia się szkliwo jako spoiwo wykrystalizowanych składników. Bazalty o strukturze ziarnistej znane są pod nazwą dolerytów. Oddziełność skał tej grupy jest często słupowa, również płytowa, nierzadko kulista lub nieprawidłowo wielościenna. Oddzielność słupowa bardzo ułatwia eksploatację. Bazalt dzięki _;użej zawartości augitu i magnetytu jest ciężki. Ciężar właściwy wynosi 2,7~3,3. Wytrzymałość na ściskanie wysoka 2:100-4000 kG/cm-, czasami nawet powyżej 5000 kG/cm² (program uprawnienia budowlane na komputer).

Bazalt jest doskonałym materiałem na kruszywo i materiał brukowy. Melafir jest stosowany do tego samego celu. Diabaz jest ciemnozielony, przv większym ziarnie zielony z białymi plamami, zbity, zielonoczarny; nadaje się na materiał brukowy i kruszywo. Obok bazaltów, składających się z plagioklazu zasadowego, augitu, oliwinu i tlenków żelaza, zwanych bazaltami plagioklazowymi, występują bazalty, w których piagioklaz zasadowy zastąpiony jest leucytem lub nelęlinem. Są to fzw. bazalty leucytowe i nefelinowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Spotykane są również skały bazaltowe, które zawierają równocześnie nefelin, bądź leucyt lub sodalit, oprócz plagioklazu zasadowego, augitu i tlenków żelaza. Te ciemnoszare lub czarne skały noszą nazwę tefrytów. Rozróżniamy tefryty leucytowe, nefelinowe i sodalitowe (uprawnienia budowlane).

Pikryty

Są to skały wylewne, utworzone z magmy perydotyt.owej, o strukturze średnio- lub drobnoziarnistej, barwa pikrytów jest zielonawo- czarna lub czarna. Głównymi składnikami tych skał są augit i oliwili. Dzięki różnym przemianom tych minerałów pojawią się w pikrytach takie minerały, jak serpentyn, chloryt i tlenki żelaza. Świeże pikryty mają ciężar właściwy 3,1-4-3,3. Ciężar pikrytów przeobrażonych wynosi 2,6-4-2,9 (program egzamin ustny).

Do najważniejszych skał żyłowych należą: porfiry granitowe, porfiryty diorytowe, porfiryty gabrowe, aplity, pegmatyty i lamprofiry. Są to normalne skały żyłowe, należące do grupy granitu. Skład mineralogiczny porfirów granitowych jest Laki sam, jak w granitach Struktura porfirowa całkowicie krystaliczna. Ten rodzaj skał żyłowych jest odpowiednikiem sjenitu w grupie skał głębinowych. Skład mineralogiczny porfirów sjenitowych jest taki sam, jak sjenitu; struktura porfirowa całkowicie krystaliczna. Ciasto skalne porfirów sjenitowych ma barwę czerwonawą, szarą, żółtą lub brunatną (opinie o programie).

Są to normalne skały żyłowe o składzie odpowiadającym magmie diorytowej, z której powstały. Porfiryty diorytowe odpowiadają diorytom w grupie skał głębinowych, porfiryty gabrowe odpowiadają grupie gabra. Aplity i pegmatyly stanowią grupę skał żyłowych jasnych (z dużą ilością składników jasnych - kwarc, skalenie). Aplity są drobnoziarniste, pegmatyty natomiast gruboziarniste (segregator aktów prawnych).

Ten rodzaj skał żyłowych występuje w grupach skał głównie zasadowych, może również występować w skałach jaśniejszych przy nagromadzeniu składników ciemnych. Badania makroskopowe należy przeprowadzać na okazach o naturalnych powierzchniach przełamu; rozpoczyna się badania od ustalenia budowy skał. Jeśli skała wykazuje budowę całkowicie krystaliczną, należy ją zaliczyć do grupy skał głębinowych.

Skały żyłowe rozpoznaje się po strukturze porfirowej całkowicie krystalicznej. Charakteryzuje się ona tym, że w cieście skalnym bardzo drobnoziarnistym widoczne są większe kryształy (prakryształy) składników skałotwórczych (promocja 3 w 1).

Jeśli skała wykazuje budowę porfirową półkrystaliczną łub szklisto- porfirową, to należy do grupy skał wybuchowych wylewnych. Ten rodzaj budowy charakteryzuje się tym, że w cieście skalnym o wyglądzie masy ziemistej lub zbitej (niekrystalicznej) znajdują się poszczególne kryształy (prakryształy) składników skałotwórczych.