Beton o wytrzymałości na ściskanie uprawnienia budowlane

Beton o wytrzymałości na ściskanie wynoszącej 90 kG/cm2 ma wytrzymałość na rozciąganie około 11 kG/cm2. Przedstawione obliczenie odzwierciedla wielkość naprężeń rozciągających. Oznacza ono, że przy nagłym oziębieniu powstawało naprężenie rozciągające tak duże, że beton nie potrafił go przenieść mimo współpracy strzemion (program uprawnienia budowlane na komputer).

Strzemiona okazały się za słabe i za daleko rozstawione ((£> 6 co 40 cm). Wszystkie słupy wykazujące rysy postanowiono wzmocnić przez nakucie powierzchni bocznych i dobe tonowanie metodą natryskową płaszcza betonowego zbrojonego prętami pionowymi i strzemionami. Przekrój każdego słupa wzrósł z 42X40 cm do 50X48 cm.

W jednym z wznoszonych budynków w Warszawie w czasie mrozów stwierdzono pęknięcie w poprzek całego odsłoniętego
stropu płytowo-żebrowego nad najniższą kondygnacją (rys. 11-1). Belki skrajnych pól tego stropu były sztywno zamocowane w słupach skrajnych o bardzo dużym przekroju.

Pęknięcie pojawiło się w połowie skrzydła budynku i wynosiło około 1 mm szerokości. Przebiegało ono w tej samej linii również i przez belki, gdzie miało charakter rysy włoskowatej. Przyczyną pęknięcia było powstanie sił rozciągających w stropie wskutek znacznego obniżenia temperatury. Jeśli strop betonowano przy +15°C, to przy mrozie - 22°C różnica wynosiła 37°C (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Działanie to zostało spotęgowane okolicznością, że mróz nastąpił nagle, wskutek czego warstwy zewnętrzne betonu skurczyły się szybciej niż wewnętrzne, a zatem powstały dodatkowe naprężenia rozciągające. Pęknięcie powstało w polu środkowym konstrukcji, ponieważ były w nim największe rozciągania.

W. Żenczykowski zaproponował następujące rozwiązanie. Powierzchnię belek skuć po obydwóch stronach rysy na długość ok. 60 cm i na głębokość ok. 2 cm; obłożyć te miejsca siatką pięto-ciągnioną po uprzednim nakuciu rowów w belkach; zabetonować osiatkowaną powierzchnię i rozszerzyć rysę w płycie na całej głębokości na szerokość 3 cm, a następnie zabetonować ją (uprawnienia budowlane).
W jednym z budynków szkieletowych w Warszawie zabetonowano w pewnej liczbie słupów po 2 rury centralnego ogrzewania wodnego. Rury przechodzą pionowo w pobliżu osi słupów. Jedna z rur ma średnicę 3″ i grubość ścianki 3 mm, druga ma średnicę 1,5″. Norma czeska wyraźnie zezwala na tego rodzaju zabetonowanie rur na głucho (program egzamin ustny). W celu dostępu do zaworów w każdym ze słupów wykonano w środku w kierunku poprzecznym otwory przelotowe o wymiarach 30X40 cm. Po nagrzaniu wody w kotłach centralnego ogrzewania w większości słupów pojawiły się włoskowate pęknięcia na całą wysokość słupa.

Krawędzie słupów

Na podstawie obliczeń (53) W. Żenczykowski dochodzi do wniosku, że istnieje prawdopodobieństwo sumowania się naprężeń rozciągających z naprężeniami od skurczu betonu. Wykonane w konstrukcji słupów strzemiona nie mogły przenieść naprężeń rozciągających w chwili szybkiego nagrzania. Wykonane otwory same nie spowodowały powstawania rys, choć dopomogły do ich powstania (opinie o programie).

Wzmocnienie słupów zaprojektowano w następujący sposób. Krawędzie słupów po ścięciu ostrych naroży i powleczeniu zaprawą cementową ujęto w kątowniki, przy czym w kątownikach przy otworach ścięto półki poza otworami. Następnie po uprzednim ogrzaniu do +60°C przyspawano poziome płaskowniki. W ten sposób po ostygnięciu płaskowniki spowodowały zwarcie się rys. Cały pancerz otynkowano zaprawą cementową.

W budynku mieszkalnym o konstrukcji szkieletowej, żelbetowej w Warszawie po podpaleniu przez Niemców w 1944 r. spalił się węgiel w składzie opału w podziemiu. Wskutek wysokiej i długotrwałej temperatury powstały znaczne uszkodzenia w konstrukcji żelbetowej, a przede wszystkim w słupach. Słupy przy dylatacji po obiciu młotem wykazały skruszenie betonu głównie od strony podciągów na głębokość do ok. 7 cm. Słupy pośrednie z widocznymi rysami pionowymi wykazały głębokie skruszenie betonu do ok. 8 cm na całym obwodzie (segregator aktów prawnych).

W celu wzmocnienia uszkodzonej konstrukcji postanowiono:
a) w słupach przy dylatacjach odkuć skruszały beton, dodać nowe pręty zbrojenia po 2 0 20 mm oraz strzemiona 0 6 mm co 15 cm, wiążące nowe pręty ze starymi, a następnie przez do- betonowanie zwiększyć wymiar przekroju każdego słupa w kierunku podciągu o 15 cm,
b) w słupach pośrednich odkuć skruszały beton, dodać pionowe pręty po 4 0 20 mm i strzemiona 0 6 mm co 15 cm wiążące nowe pręty ze starymi, a następnie obetonować słupy ze wszystkich stron, zwiększając ich przekrój z 40X40 na 56X56 cm (promocja 3 w 1).