Betonowanie

Po zabetonowaniu płyty poziomej konstrukcji muruje się ścianę pionową; jeśli ściana ma być betonowa lub żelbetowa, ustawia się deskowanie konstrukcji pionowej, betonuje ścianę i po rozdeskowaniu wykonuje izolację.
Betonowanie należy prowadzić w ten sposób, aby beton nie spadał bezpośrednio na izolację. Najlepiej jeśli beton będzie kierowany na deskowanie (program uprawnienia budowlane na komputer). Do zagęszczania betonu obok wibratorów należy stosować sztychowanie łatami drewnianymi. Końce łat powinny być wyokrąglone.
Jeśli izolację pionową wykonuje się po uprzednim wykonaniu ściany budowli, to przed przystąpieniem do następnego etapu układania izolacji należy ostrożnie usunąć część ściany murowanej na zaprawie wapiennej, która do tego czasu służyła jako ochrona brzegów uprzednio wykonanej izolacji.

Zakładki poszczególnych warstw wkładek papowych wykonuje się w takiej kolejności, jak przy zwykłych stykach przestawianych, tak że ułożenie warstw wkładek następnej wyżej położonej izolacji nie będzie przedstawiać trudności. Najpierw jednak nie sklejone brzegi uprzednio ułożonych zakładek izolacji należy starannie oczyścić z resztek zaprawy w celu dokładnego sklejenia zakładek na styku (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Jeżeli budowla jest dostępna ze wszystkich stron, to zamiast wyżej opisanego rozwiązania za pomocą ściany pomocniczej można połączenie izolacji stopy z izolacją ścian wykonać na styk wyłożony.

Wykonanie styku polega na tym, że na ukośnie nachylonej powierzchni podłoża nakleja się końce wkładek izolacji uskokami, co 10-15 cm, następnie powleka się je lepikiem i przed wykonaniem płyty fundamentowej zabezpiecza prowizorycznie warstwą drobnego piasku o grubości 2-r-3 mm oraz warstwą betonu. Po wykonaniu płyty fundamentowej i ściany oraz przygotowaniu ich do nałożenia izolacji beton ochronny lekko się odkuwa, końce izolacji oczyszcza z piasku, a z zaprawy wykonuje się przy ścianie zaokrąglenie o promieniu nie mniejszym niż 6 cm (zaleca się promień 10 cm) (uprawnienia budowlane).
Po takim przygotowaniu można przystąpić do układania izolacji pionowej. Wkładki należy na zgięciu trochę podgrzać za pomocą lampy lutowniczej.

Ostatnie wkładki

Brzegi dwóch ostatnich wkładek dobrze jest zabezpieczyć przed odlepieniem się wygiętym paskiem blachy aluminiowej (program egzamin ustny).
Opisany sposób łączenia izolacji poziomej z izolacją pionową stwarza jednak, zwłaszcza przy osiadaniu budowli, niebezpieczeństwo ścięcia w płaszczyźnie pionowej odsadzki płyty podłoża wraz z izolacją, przy czym szczelność styku może być naruszona. Uzbrojenie odsadzki nie stanowi należytego zabezpieczenia. Dlatego rozwiązanie to można stosować jedynie wówczas, gdy nie przewiduje się pionowych ruchów budowli.

Zamiast wyżej opisanego rozwiązania, lub gdy nie stosuje się ściany pomocniczej o wysokości sięgającej do górnego poziomu płyty fundamentowej w sposób można wkładki izolacji poziomej wywinąć wprost na ścianę i przykryć wkładkami izolacji pionowej, później założonej (opinie o programie).
Należy przy tym zwrócić uwagę na kolejność łączenia wkładek. Należy zaznaczyć, że rozwiązanie to wymaga bardzo starannego wykonania i dlatego przez niektórych autorów nie jest zalecane (segregator aktów prawnych).
Podczas wyginania izolacji dookoła krawędzi, przy której ma nastąpić wygięcie izolacji poziomej o 90°, może powstać pęknięcie papy, zwłaszcza przy niższej temperaturze.
Podgrzanie izolacji za pomocą palnika benzynowego lub innymi środkami jest kłopotliwe i łatwo można przy tym izolację przepalić. Dlatego w celu wywinięcia izolacji poziomej na płaszczyznę pionową lepiej stosować pomocniczą ściankę pionową z cegły (promocja 3 w 1).

Jeżeli przestrzeń robocza wokół budowli jest niewystarczająca (za wąska), aby izolację nalepić od zewnątrz na gotowej konstrukcji, np. jeśli dolna krawędź skarpy sięga aż do stopy fundamentu lub obiekt wykonuje się w obrębie
ścian szczelnych lub rozpartego wykopu, to izolację należy wykonać na ścianie pomocniczej.