Bilans w handlu zagranicznym

Wyspy posiadają dodatni bilans w handlu zagranicznym. W 1995 wartość eksportu wyniosła 562 min USD, a importu D6 min USD. Wywozi się przecie wszystkim ryby i przetwory rybne (97%). Kierowane s.) one gł. do: Wielkiej Brytanii (20%), Danii (22%), Niemiec (10%), Francji (8%), Norwegii (6%) i Stanów Zjednoczonych (2%). Sprowadza się zwł.: artykuły przemysłowe (5 S%) oraz maszyny, urządzenia i środki transportu (łącznie! 7%). Import odbywa się przede wszystkim z Danii (.55%), Norwegii (I (>%), Wielkiej Brytanii (8%), Niemiec (8%), Szwecji (6%) oraz Stanów Zjednoczonych (2%) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na sieć komunikacyjną Wysp Owczych składa się 460 km dróg. Brak jest linii kolejowych. Duże znać żenienia transport i komunikacja morska, w tym promowa (powiązana z komunikacją autobusową). Regularne połączenia promowe utrzymuje się na trasach z Thorshavn do Seydisfjórdur (Islandia), Bergen (Norwegia), Esbjerg (Dania) i Aberdeen (Wielka Brytania). Największymi portami są: Thorshavn, Kl.iksveg, Tvwroyri. W Sorvigur na wyspie Vago znajduje się jedyne na wyspach lotnisko, z którego prowadzone są regularne połączenia lotnicze między Wyspami Owczymi a Danią, Islandią, Norwegią i Wielką Brytanią (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dotychczasowy ruch turystyczny na Wyspać li Owczych jest niewielki. Koncentruje się w dużej mierze w Thorshavn, gdzie skupia się większość bazy noc lęgowej. Wyspy są niewątpliwie atrakcyjne dla turystów poszukujących kontaktu z dziką naturą. Są tu wspaniałe warunki dla obserwacji wielu gatunków ptaków, stale zamieszkujących oraz migrujących. Organizowane są także rejsy statkami pomiędzy poszczególnymi miejscowościami lub wokół wysp. Dużym utrudnieniem jest znaczne oddalenie od pozostałych krajów Europy, w tym od metropolii. Przyjeżdżają gł. Duńczycy, Brytyjczycy i Norwegowie (uprawnienia budowlane).

Kolonizacja

Od VII w. irlandzcy mnisi zakładali na wyspać li swoje eremy. Na początku IX w. wyspy zostały odkryte przez norweskich Wikingów, którzy rozpoczęli ich kolonizację, tworząc z nich bazę pomiędzy Skandynawią a nowo odkrywanymi terenami, m.in. Islandią czy Grenlandią. ()k. 1000 zostały schrystianizowane. Od 10 55 były posiadłość ią Norwegii, wraz z którą w- 1 580 zostały połączone unią z Danią, a w I 5 56 włączone bezpośrednio do Danii. Mimo odzyskania w 1814 przez Norwegię niepodległości, Wyspy Owcze pozostały przy Danii (program egzamin ustny).

W poł. XIX w. otrzymały ogranie zoną autonomię wewnętrzną w formie lokalnego parlamentu. Podczas II wojny światowej w latać h 1940-1945 zajmowane były przez wojska brytyjskie, po wojnie stały się ponownie prowincją duńską. W I948 ich uprawnienia autonomiczne rozszerzono na prawo do używania własnej flagi, własnej waluty oraz języka tarerskiego jako urzędowego. Od 1969 posiadają odrębną reprezentację w Kadzie Nordyckiej. W 1992 uzyskały od rządu duńskiego jurysdykcję nad podmorskimi złożami mineralnymi, znajdującymi się w obrębie ich szelfu (opinie o programie).

Wyspy Owcze są terytorium autonomicznym Królestwu Danii, do kompetencji którego należą sprawy: przestrzegania konstytucji, obrony, polityki zagranicznej i walutowej oraz sądownie Iwa. Reprezentantem władz duńskich na Wyspach jest wysoki komisarz (od 1995 Vibeke Larsen) (segregator aktów prawnych). Dwóch przedstawicieli Wysp Owczych, wyłonionych w głosowaniu powszechnym, zasiada w duńskim parlamencie. Lokalną władzą ustawoduwcza jest jednoizbowy parlament - Logting, liczący 52 członków, wybieranych w wyborach powszechnych na 4- -letnią kadencję, lokalna władza wykonawcza spoczywa w rękach rządu odpowiedzialnego przed parlamentem, na czele którego stoi premier (od 1998 Anfinn Kallsberg) (promocja 3 w 1).