Bit

Bit - jednostka ilości informacji; określa ilość informacji zawartą w komunikacie o występowaniu jednej z dwóch możliwości.

Bit kontrolny - dołączony wg określonej reguły do zapisu kodowego, aby umożliwić wykrycie zniekształceń powstałych w tym zapisie; najczęściej spotykanym jest bit parzystości, tj. bit dodawany do ciągu bitów na taśmie dziurkowanej w celu doprowadzenia do stanu, w którym ilość bitów równych jedności jest zawsze parzysta (program uprawnienia budowlane na komputer).

Bit parzystości, paryta - bit kontrolny dodawany do ciągu bitów w celu utworzenia takiego nowego ciągu, w którym liczba bitów równych jedności jest parzysta.

Bit zgodności - w pamięciach asocjacyjnych bit towarzyszący każdemu słowu i przeznaczony do rejestrowania stanu zgodności tego słowa ze słowem odniesienia; w przypadku zgodności pojawia się 0, a w przeciwnym I bitumiczny - zawierający bitumy.

Bitumizacja - powstawanie bitumów w skałach.

Bitumizacja - inż. nasycanie bitumem; wzmacnianie gruntów ciekłymi bitumami.

Bitumy, bituminy - różnorodne substancje chemiczne różnej konsystencji i barwy, stanowiące mieszaninę węglowodorów, a także ich pochodnych zawierających tlen, azot i siarkę, charakteryzujące się dużą zawartością wodoru i rozpuszczalnością w dwusiarczku węgla; powstają w wyniku długotrwałych procesów geologicznych ze szczątków organicznych.

Bitumy chlorowane - bitumy otrzymywane przez działanie chloru lub jego związków organicznych na paki, asfalty, smoły, dzięki czemu wodór zostaje odszczepiony i w wyniku tego w głównej mierze powstają produkty kondensacji (asfalteny, karben), w mniejszym stopniu - pochodne chlorowcowe.

Bitumy naturalne - bitumy organiczne pochodzenia naturalnego, np. ropa naftowa, woski kopalne, asfalty naturalne, gaz ziemny; niekiedy zawierają znaczne ilości substancji mineralnych bitumy pirogeniczne substancje otrzymywane przez cieplną przeróbkę bitumów naturalnych oraz pirobitumów, w których składzie chemicznym dominują węglowodory, np. smoły, destylaty ropy naftowej (oraz woski lub parafiny z nich wydzielone) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Biuret, dwumocznik, NH«CONHCONH2 - produkt kondensacji dwóch cząsteczek mocznika, tworzy bezbarwne igły krystaliczne z cząsteczką wody, jest rozpuszczalny w wodzie i alkoholu; b. jest stosowany w analizie chemicznej (wykrywanie białek); zob. reakcja biuretowa.

Biureta - długa rurka szklana z podziałką i zamknięciem u dołu do odmierzania małych objętości cieczy (np. przy miareczkowaniu); b. B u n tego stosowana jest do mierzenia objętości gazów (analiza gazów spalinowych, gazu świetlnego).

Biuro konstrukcyjne - instytucja skupiająca zespół konstruktorów o pewnych specjalnościach, którzy opracowują dokumentację nowych maszyn lub urządzeń określonego typu, albo pracują nad udoskonaleniem konstrukcji produkowanych już maszyn

Biurowiec

Biurowiec - budynek zaprojektowany i przeznaczony na biura.

Biza - pasek ze skóry lub innego materiału wszyty w szew łączący brzegi dwóch części składowych cholewki.

Bizmut, - pierwiastek chemiczny V grupy głównej układu okresowego (azotowce), liczba atomowa 83; metal różowoszary, kruchy, topliwy, używany jako składnik stopów niskotopliwych; jego związki używane są w przemyśle szklarskim, ceramicznym i w lecznictwie.

Bizmutany, MeBiOj - sole kwasu bizmutowego.

Bizmutki,MeiBi - związki bizmutu z litowcami.

Bizmuty - jon BiO, zawierający bizmut trójwartościowy (uprawnienia budowlane).

Bizmutyn, błyszcz bizmutu, bizmutynit - minerał, siarczek bizmutawy, Bi2S2; podstawowy surowiec do otrzymywania bizmutu metalicznego i jego związków.

Bk (r łac. berkelium) - berkel.

BKG - balistokardiograf.

Blacha - wyrób metalowy walcowany na gorąco lub na zimno o przekroju poprzecznym w kształcie bardzo spłaszczonego prostokąta.

Blacha biała - blacha stalowa cienka ocynowana, stosowana do produkcji szczelnych opakowań, głównie konserwowych.

Blacha cienka - blacha o grubości do 5 mm blacha falista - blacha cienka (czarna lub ocynkowana) wygięta w kształcie równoległych fal (program egzamin ustny).

Blacha głęboko tłoczna - blacha nadająca się do obróbki plastycznej na zimno przez głębokie wytłaczanie.

Blacha gruba - blacha o grubości ponad 5 mm blacha platerowana - blacha otrzymywana przez platerowanie (jedno- lub dwustronne) blachy będącej rdzeniem; grubość plateru wynosi 2-20% grubości.

Blachy rdzenia blacha uniwersalna - blacha o walcowanych krawędziach bocznych, stosowana w postaci szerokich pasów w konstrukcjach stalowych; b.u. walcowane są w walcarkach uniwersalnych z pionowymi walcami (opinie o programie).

Blacha żeberkowa - blacha stalowa z odwalcowanymi z jednej strony żeberkami, zwykle w postaci występów tworzących wzór rombowy; stosowana na stopnie schodów metalowych, pokrywy włazów itp.

Blacharnia - warsztat, w którym wyrabia się przedmioty z blachy.

Blacharstwo - rzemiosło obejmujące wyrób przedmiotów z blachy i krycie dachów blachą.

Blachownia - warsztat obróbki blach do budowy kadłubów okrętowych (segregator aktów prawnych).

Blachownica - konstrukcja metalowa (zwykle stalowa) wykonana z blach ew. usztywnionych kątownikami i płaskownikami.

Blachownica - okładzina metalowa w postaci wstęgi blachy falistej lub innej blachy tłoczonej stosowana zamiast okładziny drewnianej.

Blachówka - półwyrób walcowany na gorąco lub na zimno, w kształcie płyty, przeznaczony do dalszego przewalcowania na blachy.

Blank - skóra blankowa.

Blanszowanie - poddawanie surowców roślinnych i zwierzęcych (warzyw, ryb, mięsa) krótkotrwałemu działaniu pary wodnej lub gorącej wody z odpowiednimi dodatkami w celu zniszczenia enzymów (przy zachowaniu witamin) (promocja 3 w 1).