Pianogazosilikat

Pierwowzorem tej technologii była stosowana w Szwecji technologia Ytong, w której produkcja betonu komórkowego oparta jest na suchej mieszance żużlowo-wapiennej (program uprawnienia budowlane na komputer). Nowością w metodzie PGS są następujące odrębności technologiczne:
- przemiałowi popiołów lotnych z wapnem palonym podlega tylko część kruszywa pyłowego; reszta popiołów dochodzi do mieszarki produkcyjnej w formie nie zmielonej,
- proszek glinowy nie ulega odtłuszczeniu w prażalniach aluminium, lecz trafia do mieszarki w postaci nie odtłuszczonej i dopiero w mieszarce ulega zmydleniu przez roztwór Ca(OH)2,
- do wody zarobowej dodaje się środki powierzchniowo czynne (emulsja sodowo-kalafoniowa, nekalina lub sulfapol), przez co uzyskuje się bardziej równomierne spulchnienie masy i pewne oszczędności proszku glinowego,
- zamiast używanego cukru lub melasy dodaje się do zarobu surowy gips mielony z dodatkiem mieszanki wapiennej, co znacznie upraszcza proces przygotowania mielonego proszku gipsowego, eliminując jego wstępne suszenie i instalacje osobnego ciągu do mielenia gipsu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pianogazosilikat - PGS na bazie popiołów lotnych jest betonem komórkowym produkowanym z następujących surowców: popioły lotne, mielone wapno palone, surowy gips mielony (CaS04 • 2H20), woda, emulsja powierzchniowo czynna (uprawnienia budowlane).
Jest on spulchniany za pomocą proszku glinowego i hartowany w autoklawach parą nasyconą o ciśnieniu 10-f-12 at n.
Popioły lotne (dymnicowe) powinny wykazywać zdolność tworzenia ze spoiwem trwałych krzemianów; ich skład powinien być następujący:
krzemionka - min. 40%,
węgiel określony przez straty prażenia - max. 7%. siarka całkowita w przeliczeniu na S03 - max. 2%, w tym siarka z siarczków - max. 0,2%, tlenek glinowy A1203 - max. 35%, tlenek żelazowy Fe203 - max. 18%, tlenek magnezowy MgO - max. 1,5%.
Popioły lotne używane do PGS bez mielenia powinny wykazywać takie rozdrobnienie, aby pozostałość na sicie # 0,25 mm wynosiła nie więcej niż 5%, a przez sito # 0,063 mm powinno przechodzić ok. 40-70% (program egzamin ustny).

Wapno palone

Skład chemiczny powinien być następujący:
tlenek wapniowy i magnezowy (CaOrMgO) w przeliczeniu na suchą substancję - min. 90%. tlenek magnezowy - max. 2%,
części niegaszące się, pozostające na sicie # 0,2 mm w % wagowo - max. 5% (opinie o programie).
Wydajność ciasta wapiennego w 1/kg - min. 2,5. Czas gaszenia 10-20 min. przy temperaturze gaszenia min. +60°C. W momencie pobierania wapna do produkcji suma tlenków wapniowego i magnezowego powinna wynosić - min. 90%.
Istnieje również możliwość uzyskania poprawnych wyrobów przy użyciu wapna palonego o mniejszej zawartości CaO + MgO (ok. 65-e-70°/o) przy zachowaniu następujących nieodzownych warunków:
- temperatura gaszenia (20 ml wody i 10 g wapna palonego w termostacie z termometrem) powinna wynosić co najmniej + 60°C, a całkowite wygaszenie wapna powinno nastąpić w okresie 20 minut,
- właściwości pozostałych składników powinny mieć charakter wypełniacza nie wpływającego ujemnie na proces wstępnego wiązania, autoklawizacji i jakość wyrobów.
Kamień gipsowy może być dostarczany w postaci wstępnie skruszonych brył o wielkości do 150 mm lub w postaci zmielonej. Zawartość dwuwodnego siarczanu wapniowego (CaSOj • 2H20) po wysuszeniu w temp. 50-^60°C do stałego ciężaru - min. 85% (segregator aktów prawnych). Kamień gipsowy nie powinien zawierać zanieczyszczeń ciałami obcymi (poza glinami i iłami).

Proszek glinowy powinien odpowiadać wymaganiom podanym w technologii BLB.
Woda powinna odpowiadać wymaganiom jak dla betonu zwykłego.
Sucha mieszanka wapienno-popiołowa. Stopień rozdrobnienia: pozostałość na sicie o # 0,125 mm - max. 10%, przez sito # 0,063 mm powinno przechodzić 60-r-75%, zawartość wapna aktywnego CaO - 20%, z dopuszczalnym odchyleniem +1% (promocja 3 w 1).