Błędy pomiarowe

Błędy pomiarowe przy montażu zależne są od bardzo wielu okoliczności. Jest niezmiernie trudno przewidzieć i określić wielkość wszystkich błędów, które mogą być popełnione choćby ze względu na różnorodność konstruowania i metod montażu elementów prefabrykowanych. Przy obserwacji jednak najczęściej stosowanych metod montażu można błędy zgrupować, np. według kolejnych czynności pomiarowych przy montażu (program uprawnienia budowlane na komputer).

W zasadzie chodzi o określenie błędów związanych z położeniem punktów i prostych w przestrzeni, przy czym posługujemy się układem trzech osi x, y, z, wzajemnie prostopadłych. Znajomość budownictwa, miernictwa, określony układ konstrukcji oraz warunki montażu pozwalają na określenie czasu, miejsca i okoliczności powstawania błędów rzeczywistego położenia elementu w przestrzeni w stosunku do jego położenia teoretycznego.

Wiele błędów określono, co do ich wartości i warunków powstawania, przez pomiary geodezyjne za pomocą dokładnych instrumentów. Takie pomiary stosowane są w celu wyeliminowania błędów wynikających ze stosowania na ogół w budownictwie mało dokładnych przyrządów pomiarowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przyjmując błędy popełnione przy użyciu dokładnych instrumentów geodezyjnych za niezależne błędy losowe, można ustalić ich wartości i wyciągnąć wnioski co do stosowania określonej metody montażu, dokładności przyrządów pomiarowych, specjalizacji grup montażowych itp. (uprawnienia budowlane).

W pracy podana jest analiza błędów pomiarowych, przy czym są one określone niekiedy dla różnych warunków pomiarów i przy stosowaniu różnych przyrządów pomiarowych bardzo prymitywnych, jak taśma parciana, pion i poziomnica murarska, oraz precyzyjnych, jak teodolity o dokładności odczytu do 20 sekund, cechowane taśmy miernicze itp. Porównanie wielkości błędów popełnianych przy stosowaniu tak różnorodnych pod względem dokładności przyrządów prowadzi do bezspornego wniosku o konieczności użycia na budowach w koniecznych przypadkach (które powinny być przewidziane projektem) zespołów dokładnych instrumentów pomiarowych (program egzamin ustny).

Przekroczenie błędów dopuszczalnych

W pracy nie przytoczono dużej liczby dokładnych pomiarów, lecz wybrano z nich tylko charakterystyczne tak, by czytelnik uzyskał wiadomości z metodyki określania błędów, bez potrzeby przeglądania wyników znacznej liczby badań (opinie o programie).

Wszelkie czynności pomiarowe w budownictwie prefabrykowanym mają wielokrotnie większy wpływ na wyniki niż w budownictwie tradycyjnym. Toteż konieczne jest zwrócenie uwagi na te czynności i zapobieżenie popełnianiu błędów, które utrudniałyby wznoszenie obiektów. W żadnym przypadku nie można doprowadzić przez lekceważący stosunek do pomiarów lub zbytnie zaufanie do wykonujących pomiary do przekroczenia błędów dopuszczalnych (segregator aktów prawnych).

Czynnikiem zabezpieczającym przed tym w znacznym stopniu jest weryfikacja błędów pomiarowych, a jej stosunkowo niski koszt w porównaniu z wartością obiektu oraz dodatnie wyniki przemawiają za jej wprowadzeniem. Nie należy oczywiście weryfikacji pomiarów stosować bez uzasadnionej potrzeby. Są błędy pomiarowe, których można nie sprawdzać, gdyż nie mają one większego wpływu na montaż. Są również okoliczności (wykonywanie robót przez specjalizowane grupy montażowe, wyposażenie w dokładne instrumenty itp.), w których wystarczy wyrywkowa weryfikacja pomiarów, bądź też pełna weryfikacja określonych czynności pomiarowych, mających decydujący wpływ na powstawanie dalszych błędów lub weryfikacja jedynie pomiarów podstawowych. Do tych ostatnich należą trasowanie osi głównych, ustawianie do pionu głównych elementów konstrukcyjnych itp. Podstawową sprawą jest weryfikacja przyrządów pomiarowych, jak np. określenie błędów długości przymiarów (np. taśmy), błędów własnych instrumentów i innych (promocja 3 w 1).

Zależnie od wymaganego stopnia dokładności cele weryfikacji mogą być trojakie:

• zmniejszenie błędów pomiarowych (przekraczających wartości dopuszczalne, przyjęte w projekcie lub wynikające z warunków montażu),
• wyeliminowanie błędów w granicach dokładności przyrządów pomiarowych użytych do weryfikacji,
• wyznaczanie wielkości popełnianych błędów w celu ustalenia klasy dokładności montażu wykonanego w określonych warunkach.